“…απολαμβάνω να δίνω υπόσταση σε εικόνες, συναισθήματα, ήρωες και θεριά που κατοικούν μέσα μου” – Θεόδωρος Θεοδωρής

Γράφω γιατί απολαμβάνω να δίνω υπόσταση σε εικόνες, συναισθήματα, ήρωες και θεριά που κατοικούν μέσα μου.

Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Θα πρότεινα να γίνει συγγραφέας ή ποιητής οποιοσδήποτε στον οποίο έχει ανάψει η φλόγα της έκθεσης στο κοινό και η πιθανότητα οι λέξεις του να ταιριάξουν στις σκέψεις κάποιων αναγνωστών. Σεβαστή βέβαια και η ικανοποίηση της ανάγκης απλά για έκφραση, χωρίς κανέναν δέκτη του έργου. Δε θα συνιστούσα σε κανέναν να το αποφύγει, γιατί ποτέ δεν είναι αργά για εξωτερίκευση σκέψεων.

Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;

Έχω μεταφέρει τις εμπνεύσεις μου τόσο σε ποίηση, όσο και σε πεζό λόγο. Κάθε μία μορφή έχει τις ιδιαιτερότητές της και για το λόγο αυτό δεν είναι υποχρεωτικό να επιλέξεις μονάχα μία. Μου αρέσουν και μου ταιριάζουν και οι δύο. Δεν έχω δοκιμάσει ακόμη να εκφραστώ με όλα τα είδη πεζογραφίας και ποίησης, κάτι το οποίο αφήνω σαν μελλοντική πρόκληση, άσχετα αν ποτέ εκδοθούν ή όχι.

Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Οι αναγνώστες σε πρώτο στάδιο είναι δέκτες. Κατ’ επέκταση θα λάβουν το ρόλο του κριτή. Εδώ γεννιέται άλλη μια μαγεία της τέχνης. Το έργο, όχι μόνο έχει φύγει από το δημιουργό του, περνά και γίνεται κτήμα κάποιου άλλου, ο οποίος διαβάζει με διαφορετικά φίλτρα αυτό που παρέδωσε ο συγγραφέας. Το ταξίδι της μετάδοσης μιας σκέψης είναι πάντα απρόβλεπτο. Άρα ναι, ο αναγνώστης είναι σίγουρα κριτής. Είναι και πελάτης από τη στιγμή που αγοράζει το έργο. Συμβουλάτορας; Ναι, γιατί όχι. Κάθε συμβουλή καλοδεχούμενη.

Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου;

Η καλύτερη ήταν από κάποιον που το διάβασε σε μία ημέρα, συνεπαρμένος από την υπόθεση. Η χειρότερη αυτή που δεν άκουσα ποτέ από έναν φίλο που του έδωσα να το διαβάσει πριν εκδοθεί, γιατί απλά δεν του έριξε παρά μόνο μια ματιά.

Τι εικόνα πιστεύεις πως έχουν για εσένα οι αναγνώστες; Ισχύει;

Η εικόνα μου σε ένα αναγνώστη δε θα μπορούσε να είναι άλλη από αυτή που σχετίζεται και πηγάζει από το ένα και μοναδικό μου έργο που έχει εκδοθεί ως τώρα. Ένας συγγραφέας που του αρέσει να παίζει με την πλοκή με σκοπό τη διατήρηση του ενδιαφέροντος του αναγνώστη.

Τι σε ενοχλεί και θα ήθελες να αλλάξει στον λογοτεχνικό χώρο; Τι σου αρέσει και θα ήθελες να μείνει ως έχει;

Με ενοχλεί ό,τι πιστεύω ενοχλεί οποιονδήποτε σε κάθε χώρο δραστηριοποίησης. Η έλλειψη ηθικής, με την ευρύτερη έννοια, από κάποιους ανθρώπους που το θεωρούν δικαίωμά τους να πράττουν όπως εκείνοι και μόνο επιθυμούν. Δυστυχώς υπάρχει παντού, σε κάθε τομέα.  Από την άλλη στην τέχνη, ακριβώς επειδή αυτή είναι η φύση της, θα επικρατεί πάντοτε η ίδια, πανάρχαια μαγική συνταγή: η μετάδοση και το βίωμα. Αυτό δεν αλλάζει από κανέναν και για τίποτα. Αυτό μου αρέσει.

Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;

Το από ποιον συγγραφέα έχεις επηρεαστεί είναι η ερώτηση που δεν αντέχω. Από κανέναν είναι η απάντηση. Είμαι δέκτης. Δέκτης πολλών και ουσιαστικών έργων, λογοτεχνικών και μη. Η ψυχή μου έχει βιώσει όσο μπορούσε κάθε μορφή τέχνης που εξερεύνησε έως τώρα και έχει επηρεαστεί από αυτό. Προσπαθώντας να αποβάλλει όσα αχρείαστα, μπορώ να πω πως ο καθένας μας δεν έχει επηρεαστεί μόνο από ένα, αλλά αντίθετα έχει χτίσει κάτι μέσα από πολλά βιώματα και εμπειρίες σχετικές και με την τέχνη.

Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Πιστεύω πως γράφουν για όλα τα παραπάνω. Δεν κατακρίνω καμία από τις στάσεις αυτές.

Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;

Έχω μόνο συμπάθειες. Αυτό ίσως οφείλεται στη σύντομη παρουσία μου έως τώρα σαν συγγραφέας στους λογοτεχνικούς κύκλους – χαχα.

Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;

Σαν εφιάλτη θα αναφέρω το να χάσω την απόλαυση της συγγραφής. Σαν ομορφότερο όνειρο, που αφορά πάντα την λογοτεχνική μου ιδιότητα, είναι η αναγνώριση των έργων μου σαν κάτι αξιόλογο.