Χρόνια πολλά,
με πάθος και νοσηρότητα
σε παρακολουθώ σαν Αράχνη.
Υπομονετικά
Μέσα απο τα φυλλώματα,
κάτω απο τις πέτρες,
πάνω απο τα σύννεφα,
σαν Φίδι, σαν Γεράκι.
Υπομονετικά
Καταγράφω τις συνομιλίες σου,
αποτυπώνω τις κινήσεις σου,
παγιδεύω τις σκέψεις σου,
απορροφάω τις επιθυμίες σου,
παρεμποδίζω τα βλέμματα σου.
Αράχνη, Φίδι, Γεράκι.
Υπομονετικά
Μες το σκοτάδι,
πίσω απ΄ το φως,
πέρα απ΄το χώρο,
έξω απ΄το χρόνο.
Υπομονετικά
Πάντα θα σε παρακολουθώ.
Στην έξοδο του Λαβυρίνθου σου,
θα σε περιμένω,
υπομονετικά
Σαν Σκορπιός
_
γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος
Σκηνοθέτης – Παραγωγός
Αράχνη, φίδι, γεράκι. Επιθετικά και βίαια όλα. Όπως ο έρωτας. Και στο τέλος Σκορπιός. Ο Σκορπιός που τσιμπά και δηλητηριάζει σκορπώντας το θάνατο. Μα από την άλλη, ο Σκορπιός που όταν φανερώνεται από την κρυψώνα του, αναζητά το ταίρι του. Το ταίρι εκείνο που θα τον καταβροχθίσει λίγο αργότερα, μετά τη συνεύρεσή τους. Παιχνίδια εξουσίας πλεγμένα σε ερωτικούς στίχους που αντέχουν την υπομονή εφόσον παίζουν εκτός χρόνου και χώρου, με τη φαντασία του καθενός να οδηγεί σε μια διαφορετική έκβαση -νίκης ή ήττας- όπως και οι διαφορετικές διαδρομές που μπορεί να ακολουθήσει κανείς σε έναν λαβύρινθο…
«…βαθύ… πουλί… χιμώ… λαβή… τυφλή… λαβώ… λαβ… λα…
…βύρινθος… άλφα… βήτα… γάμα… δέλτα…»
Γ. Σεφέρης – «Αριάδνη»
Καταπληκτικό!
Πολύ ωραίο,ασυνήθιστο, με όλες τις πλευρές του ερωτισμού, της διάθεσης κυριαρχίας πάνω στο αντικείμενο του πόθου και μιας νοσηρής εμμονής, έντονα δοσμένες.
Όταν η έμπνευση έχει ποτίσει τον παράδεισο της ποίησης ανθίζουν σπάνια λουλούδια…
Μπράβο!!!!