(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)
Φιλοξενούμενος στη δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι ο συγγραφέας Θάνος Λουτριώτης τον οποίο και ευχαριστώ πολύ για την εξομολογητική του συνέντευξη!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Θάνος Λουτριώτης γεννήθηκε το 1968 στην Τσαριτσάνη του νομού Λάρισας. Μεγάλωσε στη Ρόδο και την Αθήνα και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Από μικρός του άρεσε να γράφει κείμενα, συνήθως σύντομα, με αφορμή άλλοτε προσωπικές ιστορίες κι άλλοτε γεγονότα που του τραβούσαν την προσοχή μέσα από την ειδησεογραφία των ημερών.
Με την εξέλιξη της τεχνολογίας του διαδικτύου και την εμφάνιση των socialmedia, του δόθηκε η ευκαιρία να το κάνει περισσότερο συστηματικά ως μια μορφή επικοινωνίας μ’ ένα ευρύτερο ακροατήριο.
Η ιδέα του να γράψει κάτι διαφορετικό, μεγαλύτερο και πιο ολοκληρωμένο και να εντάξει σκέψεις σε μια καινούργια αφηγηματική δομή, τον οδήγησε στην πρώτη του μυθιστορηματική απόπειρα, την αρχή της ανάδυσης.
Επικοινωνία:
https://www.facebook.com/thanasis.loutriotis
https://www.facebook.com/h.arxh.ths.anadyshs/
Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές
- Γιατί γράφεις;
Γράφω επειδή νομίζω ότι έχω κάτι να πω. Η συγγραφή είναι μια ιδιαίτερη μορφή επικοινωνίας τόσο με άλλους όσο και με τον εαυτό μου.
- Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;
Ως τώρα έχω μια τάση προς το κοινωνικό μυθιστόρημα και τη μεγάλη φόρμα του. Νομίζω πως θα δυσκολευόμουν αρκετά να γράψω μια ιστορία αστυνομικής ή επιστημονικής φαντασίας. Πολύ περισσότερο, τρόμου. Δεν έχει να κάνει με τις δυνατότητές μου. Προτιμώ τα γεγονότα και οι ήρωες να πατούν και με τα δύο πόδια στην πραγματικότητα. Να αποδίδουν μια αίσθηση οικείου ρεαλισμού.
- Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;
Οι αναγνώστες είναι γνωστοί και άγνωστοι φίλοι που μου κάνουν την τιμή να απασχολούν το μυαλό τους με μερικές απ’ τις σκέψεις μου. Έχουμε μια γοητευτική σχέση ελευθερίας.
- Τι εικόνα πιστεύεις πως έχουν για εσένα οι αναγνώστες; Ισχύει;
Το βασικό ζητούμενο δεν είναι η γνώμη που σχηματίζουν για μένα. Δεν γράφω για την προσωπική μου προβολή, για να δείξω τον εαυτό μου. Εγώ ανοίγω θέματα και όποιος αισθάνεται την ανάγκη ακολουθεί. Το βιβλίο είναι απλά ένα μέσο επαφής μεταξύ μας.
- Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;
Δεν μου αρέσει να με ρωτούν αν το βιβλίο μου μοιάζει με κάποιο άλλο. Έστω κι αν η σύγκριση εμπνέεται από αγαθές προθέσεις και εμπλέκει ένα έργο καταξιωμένο στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού. Δεν πιστεύω στη χρησιμότητα τέτοιων ερωτημάτων.
- Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρο που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;
Ο χειρότερος εφιάλτης μου είναι η επανάληψη. Να έχω δηλαδή την αίσθηση ότι το μυαλό μου ανακυκλώνει τα ίδια πράγματα ενώ θα ΄πρεπε να γεννάει καινούργια. Ένα από τα πιο όμορφα λογοτεχνικά μου όνειρα που έχει ήδη πραγματοποιηθεί είναι η έκδοση του πρώτου βιβλίου μου, της αρχής της ανάδυσης, από τις εκδόσεις Φιλύρα. Η μεγαλύτερη προσδοκία μου για το μέλλον είναι να νιώσω κάποτε πως έχω κατακτήσει ένα δικό μου, αναγνωρίσιμο, τρόπο γραφής. Μια εντελώς δική μου ταυτότητα.
- Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;
Η διαδρομή μου στους κύκλους του βιβλίου είναι ακόμα μικρή για να μιλήσω με σχετική ασφάλεια γι αυτό. Εκείνο που συμβαίνει σίγουρα είναι πως έχω την τύχη να συναναστρέφομαι με κάποιους ανθρώπους που μας συνδέει το ενδιαφέρον και η αγάπη για κάποια πράγματα. Τους εκτιμώ και νιώθω ότι το κάνουν και εκείνοι.
- Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;
Ομότεχνός μου θεωρείται γενικά κάποιος που γράφει βιβλία. Για μένα όμως είναι απολύτως απαραίτητο να μοιράζομαι μαζί του την ίδια αφετηρία και τους ίδιους στόχους. Άρα, δε θα έγραφε με κίνητρο το οικονομικό κέρδος ή τις δημόσιες σχέσεις.
- Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου;
Η καλύτερη ήταν ότι το πρώτο μου μυθιστόρημα αφήνει στο τέλος ‘’μια γλυκιά γεύση που είναι δύσκολο να περιγραφεί’’. Τη χειρότερη την περιμένω ακόμα. Πιστεύω πάντως ότι θα με βοηθούσε πολύ.
- …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!
Η διάδραση και η υβριδικότητα διατρέχει κάθε μορφή τέχνης στη σύγχρονη εποχή. Με ποιο τρόπο πιστεύεις ότι το κάνει στην περίπτωση της λογοτεχνίας;
Θεόφιλος Γιαννόπουλος: Σ’ ευχαριστώ πολύ συγγραφέα μου για την συνέντευξή μας και εύχομαι πάντα επιτυχίες στην λογοτεχνική σου διαδρομή!
Σχετικά με το ερώτημά σου, πιστεύω πώς όλα εξαρτιούνται από τον ψυχισμό και τις δυνατότητες του συγγραφέα. Ο εκάστοτε δημιουργός προσπαθεί επ’ αυτού να δώσει το δικό του στίγμα και την προσωπική του απάντηση, ορμώμενος πάντα από την ανάγκη να ξεπεράσει τα προσωπικά του όρια. Στην διάρκεια αυτή της ατομικής αναζήτησης, είναι μοιραίο να εισάγει στις γραφές του νεωτερισμούς που όμως θέλουν το χρόνο τους για να ωριμάσουν μέσα του και ν αποδοθούν ολοκληρωτικά την κατάλληλη στιγμή στο χαρτί.
Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!
Για να σας αποσταλεί το ερωτηματολόγιο επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.
Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!
Με όλη μου τη θετική ενέργεια
Θεόφιλος Γιαννόπουλος
0 Σχόλια