Δυο δάκρυα

Δημοσίευση: 15.06.2016

Ετικέτες

Άννα Ρουμελιώτη

Κατηγορία

Ποίηση

 

holding_flowers

Στάζουν δυο δάκρυα στην παλάμη μου

μοναχικά μοναδικά

δυο γλυκόπικρες σταγόνες

δυο σύντροφοι τόσο αγαπημένοι μεταξύ τους

καλωσόρισμα στις σκιές της θλίψης.

Εξόριστα απ' την ψυχή μου

ούτε και η καρδιά μου άντεχε

να τα κρατά φυλακισμένα.

Πώς να χωρίσει το ένα από το άλλο

προτιμότερο να είναι πάντα μαζί

δυο φίλοι αχώριστοι και αδελφικοί.

Δυο δάκρυα όλα κι όλα

μικρά μα όχι ασήμαντα

λίγα μα τόσο βαριά

με πόνο καμωμένα όχι με χαρά.

Ανοίγω την παλάμη να τα προστατεύσω

τώρα μπορώ ξανά να αναπνεύσω

κρατώ στο χέρι μου πάλι τη φωτιά …

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

 

 

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Διερμηνείς του Πάθους

Διερμηνείς του Πάθους

Έγινες πια η Προσευχή μου η Βραδινή… Μικρή αόρατη Θεά... Βρέχει-Φυσάει και είσαι Συ που  απέναντί μου στέκεις και με Προκαλείς, με Προσκαλείς να πολεμήσω το Ανίκητο   Να νικήσω το Απύθμενο Βάθος της Άγνοιας.   Μα πώς να σε γνωρίσω Ουρανέ, που δε σε φτάνω πώς...

Ερωτική αδεία

Ερωτική αδεία

Εσύ κυματοθραύστη των ονειράτων μου, εσύ εξορκιστή του έρωτά μου, στ’ απέραντο, αρίφνητο κι απύθμενο που ποτίζει αυτόν τον κόσμο, εσύ ΄σαι ο αφρός του πόθου κι όλων των ορμεμφύτων των χυδαίων και κτηνωδών… Η αγάπη σου με τρέφει με μία αηδία εκπορνευμένη! - Όταν με...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Μάχη Τζουγανάκη

Διαβάστε κι αυτά

Ερωτική αδεία

Ερωτική αδεία

Εσύ κυματοθραύστη των ονειράτων μου, εσύ εξορκιστή του έρωτά μου, στ’ απέραντο, αρίφνητο κι απύθμενο που ποτίζει αυτόν τον κόσμο, εσύ ΄σαι ο αφρός του πόθου κι όλων των ορμεμφύτων των χυδαίων και κτηνωδών… Η αγάπη σου με τρέφει με μία αηδία εκπορνευμένη! - Όταν με...

Un amant, une amante

Un amant, une amante

Ανατριχιάζεις πάνω μου και άξαφνα η δύναμή σου χάνεται σ' ένα πρωτόγνωρο αίσθημα κτήσης. - Λαχταρώ την άστατη ανάσα σου, τον άρρυθμο παλμό του στέρνου σου την ύστατη στιγμή του πόθου. - Σ' εξουσιάζω στους τύπους: με διψασμένα χείλη αναζητώ κρυφές στάλες στο κορμί σου....

Δυο σταγόνες μέλι

Δυο σταγόνες μέλι

Δυο σταγόνες μέλι  κόλλησαν στις άκρες των χειλιών, καθώς το αίμα,  στις ροζιασμένες σακούλες, φούσκωνε και ξεφούσκωνε, σαν τη δερμάτινη ζώνη  που βαστά το στομάχι, μην τυχόν και παραπέσει  στις άκρες των ποδιών.   Για να μην πεινάσει  ο χρόνος, όση ώρα...

10 σχόλια

10 Σχόλια

  1. Πλοκαμάκη Χρυσούλα
    Πλοκαμάκη Χρυσούλα στο 15/06/2016 σε 8:24 πμ

    Πολύ συγκινητικό το ποίημα σου!
    ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!

    Απάντηση
  2. Γιάννης Ξύδης
    Γιάννης Ξύδης στο 15/06/2016 σε 10:38 πμ

    Η απλότητα της ποίησης, υπέροχο…

    Απάντηση
  3. Χριστίνα Σουλελέ
    Χριστίνα Σουλελέ στο 15/06/2016 σε 10:56 πμ

    Πολύ πολύ όμορφο!!! Έχει την ομορφιά μιας γλυκιάς μελαγχολίας. Ένα από τα ωραιότερά σου Άννα!

    Απάντηση
  4. Αθηνά Μαραβέγια
    Αθηνά Μαραβέγια στο 15/06/2016 σε 12:00 μμ

    Πόσο όμορφα και μοναδικά τρυφερό!!!!!!!!!!

    Απάντηση
  5. metalkonblog
    metalkonblog στο 15/06/2016 σε 3:11 μμ

    Δυο δάκρυα, απόσταγμα ψυχής! Δυο δάκρυα με ασυγκράτητη δύναμη! Δυο σταγόνες που καίνε! Ποτέ πριν δεν είχα δει στα δάκρυα όλα αυτά που περιγράφεις στο ποίημα σου Άννα. Όμως, είναι η αλήθεια που να με πάρει… Είναι απλά, η αλήθεια! Ένα είναι βέβαιο. Τα επόμενα δάκρυα μου, δεν θα τα αφήσω να πέσουν στο χώμα… Όχι δα… Θα τα φυλάξω σε ένα μπουκαλάκι! Σαν κάτι μοναδικά δικό μου!

    Απάντηση
  6. Σοφία Ντούπη
    Σοφία Ντούπη στο 15/06/2016 σε 5:23 μμ

    Έχει ανάγκη ο πόνος να γίνει δάκρυα. .. Έτσι αναπνέεις ξανά!!! Πολύ όμορφο το ποίημά σου Άννα μου τα συγχαρητήρια μου!!!!

    Απάντηση
  7. Αννα Ρουμελιωτη
    Αννα Ρουμελιωτη στο 15/06/2016 σε 9:49 μμ

    Το περασμα ολων σας απο τα γραπτα μου γενναιοδωρο και ιδιαιτερα τιμητικο.Ευγνωμων!! Καλο βραδυ!

    Απάντηση
  8. Έλενα Σαλιγκάρα
    Έλενα Σαλιγκάρα στο 15/06/2016 σε 11:23 μμ

    Μια γλυκιά μελαγχολία!
    Καλό σου βράδυ Άννα!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου