Εγώ δεν είμαι ποιητής
Γράφω για να ξεδίνω
Βάζω μ αγάπη στο χαρτί
της σκέψης μου τον κρίνο
Δεν τον ποτίζω με νερό
Δεν τον κορφολογίζω
Τον έχω για να χάνεται
της σκέψης μου το γκρίζο
Βάζω δυο δράμια δάκρυα
τρεις σταγονίτσες θλίψη
πέντε ποτήρια υπομονή
κι ό,τι θελε προκύψει
Πιάνω την πένα καθ’ αργά
και σκύβω στην ψυχή μου
στήνω κουβέντα αμοναχή
κι ακούει το κορμί μου
Τι πέρασε τι διάβηκε
τι έμεινε κοντά μου
τι στάθηκε στο πλάι μου
και γίνηκε η χαρά μου
Οι λέξεις μοιάζουν με πουλιά
που αλαφροπετούνε
και κάνουν γέφυρα το νου
κοντά σου να βρεθούνε
Είναι φορές που χάνονται
στο βόρβορο της θλίψης
κι άλλες φορές απού γελούν
δίπλα μου όταν σκύψεις
Εγώ δεν είμαι ποιητής…
_
γράφει η Χρυσούλα Πλοκαμάκη
Ετσι…απλα….καταννοητα….καταθετουμε την ψυχουλα μας!!!
“τα λόγια έχουν τη δύναμη τα λόγια έχουν τη χάρη
να κάμουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει
κι όπου κατέχει και μιλεί με γνώση και με τρόπο
κάνει και κλαίνε και γελούν τα μάθια των ανθρώπων”
όπως σοφά τα λέει ο αγαπητός μας Βιτσέντζος Κορνάρος….έτσι και οι δικοί σας στίχοι Κυρία Χρυσούλα. Να γράφετε να σας διαβάζουμε να συναισθανόμαστε! Την καλημέρα μου!
Είναι κάποιο πρόσφατο ποίημά μου που δεν μπορώ να δημοσιεύσω και που έχει τόσες αναλογίες στην “συνταγή” με αυτό, που πραγματικά ΔΕΝ θεωρώ τυχαίο το γεγονός ότι μου αρέσει η γραφή σου από την πρώτη στιγμή (συγνώμη αλλά ο ενικός μειώνει την απόσταση)… Εκλεκτές συγγένειες….
Έτσι απλά Αννούλα μου!Όπως τα λες….ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ….
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!
Ωωωωω ! Μα τι όμορφο σχόλιο και πόση βαρύτητα έχει για μένα όταν το συνοδεύουν οι στίχοι του λατρεμένου μας Βιτσέντζου Κορνάρου!
Σε ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου Μάχη!
Θα γράφω όσο αναπνέω…ή για να είμαι πιο σαφής… Θα αναπνέω όσο γράφω….
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ!
KAI o ποιητής τι κάνει καλή μου Χρυσούλα; Δεν γράφει για να ”ξεδίνει”λες; Καθ’ ένας με το στυλ του και συ με τα απαράμιλλο δικό σου κορίτσι μου .Καλή σου μέρα.
Καλέ μου Σπύρο,
Σε ευχαριστώ για τα τόσο όμορφα λόγια σου!Σίγουρα δεν είναι τυχαίο που η μουσική , το χαμόγελο και η ποίηση θεωρούνται ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ! Μιλούν κατ ευθείαν στην καρδιά … χωρίς διερμηνέα!
Είμαι σίγουρη πως και το δικό σου ποίημα θα έχει τις ίδιες συναισθηματικές αναλογίες!
Όσο για τον…ενικό…συμφωνώ εκμηδενίζει τις αποστάσεις…
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ!
Εμένα μου αρέσει πάντως όταν ξεδίνετε κυρία Χρυσούλα.. οι στίχοι σας μας μιλάνε και μας αγγίζουν… δεν είστε απλώς ποιήτρια, αλλά υπέροχη ποιήτρια!Την καλημέρα μου!
Αγαπημένη μου Λένα,
Σε ευχαριστώ πολύ για τα τόσο όμορφα σχόλιά σου!
Ε, ασφαλώς και οι ποιητές ξεδίνουν….καταθέτοντας ψυχή…Και οι συγγραφείς πεζού λόγου δίνουν κι αυτοί κομμάτι από την ψυχή τους όπως εσύ…
Καλή σου μέρα!
Καλημέρα ΑΝΝΑ μου!
Σε ευχαριστώ απ την καρδιά μου!
Με τιμούν τα λόγια σου πάντα!
Να είσαι καλά!!!
Αχ… βρε Χρυσούλα τι να πω; Απλά ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!! Ευλογημένη απ’ το θεό είναι η ψυχούλα σου και τα γραφείς όλα τόσο όμορφα και τόσο ταιριαστά!!! Μπράβο σου!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ,
ΤΟ biblio.net που μου παρέχει αυτό το υπέροχο βήμα λόγου!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ,
Επίσης, ευχαριστώ πολύ όλους τους φίλους και όλες τις φίλες για την τιμή που μου κάνουν με τα σχόλιά τους!
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ!
Σοφία μου αγαπημένη,
Να είσαι καλά!
Μου δίνεις δύναμη από την δύναμή σου! Κι εσύ γράφεις υπέροχα!!!
Χίλια ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!
“και κάνουν γέφυρα το νου
κοντά σου να βρεθούνε”
Πόσο όμορφο κι απλό!! Συνέχισε…
Αγαπημένη μου Έλενα ,
Σε ευχαριστώ πολύ για το απλό αλλά πανέμορφο σχόλιό σου!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!
Τι υπέροχο!!!
Σ ευχαριστώ πολύ Δώρα!!!!
Να είσαι καλά!!!!!!!!!!!
Καλή συνέχεια!