“…η συγγραφή αποτελεί για μένα τον καλύτερο τρόπο να εξωτερικεύω τα συναισθήματα μου” – Χριστιάνα Βερόνικα Καποδίστρια

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)

Σημερινή φιλοξενούμενη στη λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η συγγραφέας Καποδίστρια Χριστιάνα Βερόνικα, την οποία και ευχαριστώ για την εξομολογητική της συνέντευξη!

Βιογραφικό

Η Καποδίστρια Χριστιάνα Βερόνικα γεννήθηκε στην Κέρκυρα την κρύα νύχτα της 24^ης Δεκεμβρίου 1990.

Σπούδασε στο τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ειδίκευση Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις, Σλαβική κατεύθυνση) και στο τμήμα Management του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Μιλά Σλαβικές γλώσσες και έχει λάβει αρκετές υποτροφίες.  Ξεκίνησε να γράφει από μικρή ηλικία, αλλά μόλις το 2017 πήρε μέρος για πρώτη φορά σε Πανελλήνιους διαγωνισμούς, όπου και απέσπασε διακρίσεις.

Έχει γράψει νουβέλες, μικρά διηγήματα και ανθολόγια, για τα οποία δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια έκδοσης. Βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης του πρώτου προς έκδοση διηγήματος.

Επικοινωνία:

Facebook: Christiana Veronika Kapodistria

E-mail: [email protected]

LinkedIN Christiana Veronika Kapodistria

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές

1. Γιατί γράφεις;

Γράφω για τρεις βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι πως η συγγραφή αποτελεί για ‘μένα τον καλύτερο τρόπο να εξωτερικεύω τα συναισθήματα μου. Είναι ας πούμε μια πόρτα για έναν άλλο κόσμο, την οποία ανοίγω όταν θέλω να ξεφύγω απ’ την ρουτίνα. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο γράφω, είναι επειδή θέλω να περάσω το δικό μου μήνυμα στην κοινωνία. Εξάλλου, η πλειοψηφία των θεμάτων μου είναι απ’ την κατηγορία «κοινωνικά». Είναι τα θέματα που μ’ αγγίζουν περισσότερο. Ο τρίτος λόγος για τον οποίο γράφω είναι επειδή θέλω (και εύχομαι) να μείνουν τα αποτυπώματα μου, έτσι ώστε να ξέρω πως έζησα και έμεινε κάτι από ‘μένα, έμειναν τα γραπτά μου. Θα μ’ άρεσε να υπάρχει κάτι, ακόμα και όταν εγώ δεν θα υφίσταμαι πλέον ως ανθρώπινη ύπαρξη.

2. Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Δεν θα συμβούλευα κανέναν να ακολουθήσει τη συγγραφή ως επάγγελμα, διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα πίεζε τον εαυτό του να γράφει διαρκώς για βιοποριστικούς λόγους και έτσι θα έχανε μεγάλο τμήμα της δημιουργικότητας του.

Τα συναισθήματα «χαλάρωσης», «απόλαυσης» και «χαράς» που του δίνει η συγγραφή θα αντικατασταθούν από συναισθήματα «άγχους», «πίεσης» και “προσπάθειας διαρκούς εύρεσης θεμάτων”. Εξάλλου, το να ακολουθήσει κανείς την συγγραφή ως επάγγελμα στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης είναι μάλλον μια κίνηση που θα τον απογοητεύσει γρήγορα αφήνοντας τον όχι μόνο με την πικρία της μη αναγνώρισης του ταλέντου του, αλλά και με άδειες τσέπες.

Θα συμβουλέψω όμως, όσους ασχολούνται με την συγγραφή οποιουδήποτε λογοτεχνικού είδους, να συνεχίσουν άφοβα, απλά να μην έχουν στο μυαλό τους να μετατρέψουν κάτι που αγαπούν ως επάγγελμα. Επίσης, θα συμβούλευα όσους νιώθουν πώς θέλουν να γράψουν αλλά δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν, να μην διαβάσουν κανένα βιβλίο με οδηγίες, αλλά να πάρουν το στυλό και το χαρτί και να γράψουν αυτά τα οποία σκέφτονται, αυτά τα οποία φαντάζονται, κλπ. Με την εξάσκηση θα καταλάβουν αργότερα σε πιο λογοτεχνικό είδος ανήκουν, ποιο είναι εκείνο που τους εκφράζει καλύτερα και ποιο ύφος θα ακολουθήσουν.

3          Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;

Τα λογοτεχνικά είδη που αγαπάω και υπηρετώ είναι οι νουβέλες, τα διηγήματα  και τα σενάρια για ταινίες μικρού μήκους. Το ύφος που ακολουθώ ποικίλει αναλόγως του θέματος. Μπορεί να είναι ρομαντικό, αλλά μπορεί να είναι και καυστικό-ρεαλιστικό. Πάντως, όλα έχουν κάποια στοιχεία με βάση τα οποία ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει πως ο συγγραφέας είναι ο ίδιος. Υπάρχει ας πούμε μια «υπογραφή». Το λογοτεχνικό είδος, το οποίο δεν θα μπορούσα να υπηρετήσω είναι η ποίηση.

5. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Θεωρώ πως οι αναγνώστες δεν είναι ούτε πελάτες, ούτε κριτές, αλλά ούτε και συμβουλάτορες. Για κάποιο λόγο νιώθω αυτές τις λέξεις φορτισμένες αρνητικά. Για ‘μένα οι αναγνώστες είναι «η φωνή». Και αυτό θα το καταλάβετε καλύτερα μόλις εκδώσω το βιβλίο μου και διαβάσετε τις πρώτες γραμμές. Η φωνή των αναγνωστών είναι γραμμένη στο βιβλίο, οι ίδιες οι ζωές τους. Και ας λάβουμε υπόψη μας, πως η φωνή των αναγνωστών είναι εκείνη που θα σε βοηθήσει να γίνεις καλύτερος, γι’ αυτό πρέπει να έχεις τα αυτιά σου ανοιχτά. Και την καρδιά σου φυσικά.

8. Τι σε ενοχλεί και θα ήθελες να αλλάξει στον λογοτεχνικό χώρο; Τι σου αρέσει και θα ήθελες να μείνει ως έχει;

Σχετικά με όσα θα επιθυμούσα να αλλάξουν στον λογοτεχνικό χώρο, θα έλεγα πώς θα  ήθελα να πραγματοποιούνται περισσότεροι αξιοκρατικοί διαγωνισμοί και να παίρνουν την έκταση που τους αρμόζει. Θα πρέπει να υπάρχει ξεχωριστή κατηγορία για «επαγγελματίες» συγγραφείς και για «ερασιτέχνες». Μου φαίνεται λιγάκι άδικο να διαγωνίζονται στην ίδια κατηγορία συγγραφείς με εμπειρία 10-20 χρόνων και νέοι συγγραφείς χωρίς καθόλου εμπειρία.

 Επίσης, θα ήθελα να βελτιωθεί ο τρόπος αντιμετώπισης των συγγραφέων απ’ τους εκδοτικούς οίκους, δηλαδή να προωθούν περισσότερο τα βιβλία που έχουν να διδάξουν κάτι τόσο στη νεολαία, όσο και στις μεγαλύτερες γενεές και να μην προωθούν τυφλά τα εμπορικά βιβλία. Κάθε βιβλίο θα σε διδάξει, όμως νομίζω πως μπουχτίσαμε πλέον απ’ τα ερωτικά τρίγωνα, το αίμα και το αλκοόλ.

Σχετικά με όσα δεν θα ήθελα να αλλάξουν στον λογοτεχνικό χώρο είναι όλες οι προσπάθειες που γίνονται για την προώθηση των γραμμάτων και του πολιτισμού μας, όλες οι εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στο όνομα της τέχνης, τόσο απ’ τους δήμους, όσο και από άλλους οργανισμούς.

9. Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;

Δεν μισώ καμία ερώτηση, αλλά αν πρέπει να επιλέξω κάποια, επιλέγω την εξής: «Ποιες ώρες της μέρας επιλέγεις να γράφεις;». Αυτή η ερώτηση μου δημιουργεί αμηχανία, γιατί δεν προγραμματίζεις το «πότε» θα γράψεις. Στην πραγματικότητα δεν επιλέγεις την ώρα που θα γράψεις, αλλά ούτε και το μέρος και το θέμα για το οποίο θα γράψεις. Η συγγραφή είναι έμφυτη, βγαίνει από μέσα σου. Δεν γίνεται να ξυπνήσεις το πρωί και να την βάλεις στο πρόγραμμα μετά τα ψώνια του super market. Όταν θα νιώσεις τις λέξεις, τις σκηνές του βιβλίου να έρχονται στο μυαλό σου θα γράψεις όπου και αν είσαι, και σε οποιαδήποτε ώρα της μέρας. Με μέτρο φυσικά.

10. Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;

Την συγγραφική μου ικανότητα δεν την κατατάσσω πουθενά. Δεν είμαι εγώ εκείνη που θα κρίνει τον ίδιο της τον εαυτό, αλλά οι αναγνώστες, «η φωνή». Δε παρακολούθησα ποτέ σπουδές ή σεμινάρια πάνω στην συγγραφή βιβλίων. Κάθε μου λέξη βγαίνει αποκλειστικά από μέσα μου και μπορώ να πω πως είμαι ικανοποιημένη απ’ το αποτέλεσμα, αλλά πάντα υπάρχει χώρος για βελτίωση. Αρκετός μάλιστα.

11. Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Όπως σε κάθε χώρο, έτσι και στην λογοτεχνία υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός συγγραφέων που γράφει έχοντας ως απώτερο σκοπό τη δόξα και το χρήμα, όμως πιστεύω πως η πλειοψηφία γράφει από εσωτερική ανάγκη. Είναι λιγάκι δύσκολο να γράφει κάποιος έχοντας διαρκώς στο μυαλό του μόνο την δόξα και το χρήμα, γιατί τότε θα μπλοκάρει την δημιουργικότητά και την έμπνευσή του και είτε δεν θα μπορέσει να γράψει ούτε λέξη, είτε όσα γράφει δεν θα βγαίνουν από μέσα του και κάποια στιγμή θα υπάρξει «κορεσμός». Άρα, οι περισσότεροι συγγραφείς γράφουν από εσωτερική ανάγκη, και από εκεί και έπειτα στο πίσω μέρος του μυαλού υπάρχει σίγουρα και η επιθυμία για αναγνώριση.

14. Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;

Ο χειρότερος μου εφιάλτης είναι να πάψω μια μέρα να γράφω. Αυτό θα σημαίνει πως έχω πάψει να αισθάνομαι. Το ομορφότερο όνειρο που έχει πραγματοποιηθεί ήταν η τρίτη θέση που έλαβα στον 35^ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνίας της Ένωσης Λογοτεχνών, ο οποίος πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού – Τμήμα Γραμμάτων Βιβλίου & Ψηφιακού Περιεχομένου και με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του ΔήμουΑθηναίων. Την ίδια χαρά πήρα και όταν έλαβα την 5^η θέση στον 12^ο διαγωνισμό λογοτεχνίας απ’ τις εκδόσεις «Πνοές Λόγου και Τέχνης». Απ’ ότι μ’ ενημέρωσαν, συμμετείχαν πάνω από 150  φίλοι συγγραφείς.
Επειδή όμως τα όνειρα δεν σταματούν ποτέ, το όνειρο, το οποίο προσδοκώ είναι να δω όσες περισσότερες σκέψεις μου γίνεται να μετατραπούν σε λέξεις και έπειτα σε βιβλία.

3. …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!

Πριν ρωτήσω οτιδήποτε θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κο. Γιαννόπουλο για την όμορφη συνέντευξη. Μόλις έλαβα μήνυμα χάρηκα ιδιαίτερα, αν και δεν ήξερα πώς η συνέντευξη τελικά θα εξελίσσονταν σε κάτι τόσο βασανιστικό, όπως είναι η ιερά εξέταση! Η ερώτηση μου λοιπόν είναι η εξής:
«Τι πιστεύεις πώς φοβάται περισσότερο ένας συγγραφέας;»

Θεόφιλος Γιαννόπουλος: Θα ήθελα καταρχήν να σε ευχαριστήσω ειλικρινά για την όμορφη συνέντευξή μας και να σου ευχηθώ κάθε επιτυχία στην λογοτεχνική σου διαδρομή!

Σχετικά με την ερώτησή σου, προσωπικά με τρομοκρατούν 2 πράγματα: Το να έρθει η στιγμή που για καποιο αδιευκρίνηστο λόγο χαθεί η έμπνευση που μας παρακινεί να εξομολογούμαστε στο χαρτί (ικι αυτό συνειδητοποίησα πως είναι κάτι που τυρανά την πλειοψηφία των δημιουργών!). Το δεύτερο έγκειται στο να έχω αφιερωθεί για ώρες, μέρες, εβδομάδες σε μια ιστορία και εκεί που φτάνω στο τέλος, να καίγεται ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή! (Μου έχει συμβεί, γι’ αυτό προτιμώ το χαρτί!) 🙂

Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!

Για να σας αποσταλεί  το ερωτηματολόγιο  επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο  θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Με όλη μου τη θετική ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος