13.07.2016

Είκοσι έξι χρόνια από τότε
Ότι μπόρεσα τα πήρα μαζί μου
Ότι δεν μπόρεσα, τα άφησα.
Έμεινε πίσω το λιβάδι με τα χαμομήλια
Και τα δέντρα στην φοιτητούπολη με τις ανθισμένες μιμόζες
Και εκείνο το μικρό κοριτσάκι
με τα μακριά ξανθά μαλλιά.
Στην πόρτα έμεινε,
με έναν πίνακα στο χέρι,
Οδός Μιχαήλ Γραμμένου, αριθμός 6,
Ο Θεός από ψηλά μ’ ένα του νεύμα
Και πίσω απ’ την πλάτη μου δυο απελπισμένα μάτια
Που με χαλάζι δακρύων κλαίγανε.
Και όλα αυτά τα πήρε το ποτάμι
Και δεν πρόλαβα ούτε να κλάψω.
Ότι πήρα ήταν λίγα
Θεέ μου, ακόμα με βαραίνουν
Και με την ψυχή στο στόμα κρατούνται

Είκοσι έξι χρόνια από τότε
Ό,τι μπόρεσα πήρα
Και τα κρατώ σφιχτά στην παλάμη του ενός χεριού μου.
Ότι άφησα,
Ήταν ένα κοριτσάκι
που τώρα έγινε γυναίκα.

 

_

γράφει η Ardita Jatru (Αρντίτα Ιατρού)

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Η Επιστροφή

Η Επιστροφή

  Είχε ξεχάσει πώς είναι να ζει,   ζώντας την κάθε μέρα με την προσμονή  πως η δυσκολία θα ξεχαστεί   και θα γίνουν όλα εορτή.  Η χαρά του ονείρου την κρατούσε ζωντανή  μα ο ορισμός του τέλους, την βρήκε νεκρή.  Το μυαλό της ταξίδευε σε μέρη μακρινά   που όλα...

Η πισίνα

Η πισίνα

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η πισίνα

Η πισίνα

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Στου ουρανού τα μάτια

Στου ουρανού τα μάτια

Στου ουρανού τα μάτια  να ξέρεις σε ακούω μέσα από τα σκοτάδια  σα να σε βλέπω από την χαραμάδα  τώρα είσαι μια αστερομάτα τώρα έφυγες για του ουρανού τα μάτια  τώρα μιλάς μα δεν σ ακούω  τώρα γελάς μα όχι μαζί μου τώρα μου λες θα 'ρθεις ξανά μα πότε γιαβρί μου;...

Της φιλμ τα αρνητικά

Της φιλμ τα αρνητικά

Τι συναίσθημα ο φόβος, μια φωτιά φυλλοροημένη, που δεν κάηκε ποτέ, μα την νύχτα επιμένει. (Απηχεί την αγωνία, ενώ δείχνουν τα καρέ μία μισόσβηστη ιστορία) Και εκείνο το παιδί, που είχε φύγει να κρυφτεί, αφού το χτύπησε το φως, είπε να εμφανιστεί. (Είναι εικόνα...

5 σχόλια

5 Σχόλια

  1. Βάσω Καρλή

    Συγκινητικό και ρομαντικό συνάμα. Πολύ ωραίο!!!

    Απάντηση
  2. Πλοκαμάκη Χρυσούλα

    Πολύ όμορφη Η ΦΥΓΗ σας…
    Ένα παιδί…μια γυναίκα…μια ζωή….

    Απάντηση
  3. Μάρθα Δήμου

    Πολύ ωραίο το ποίημά σας, πράγματι κουβαλάμε όλοι μέσα μας την παιδική αθωότητα, τα παιδικά βιώματα, που όσο μακρυά κι αν πάμε μας ακολουθούν.

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *