Λύτρωση κι ευχή

Δημοσίευση: 14.09.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

Πεταλούδα μικρή σε ανθισμένη πασχαλιά

στέκεις ακίνητη με στραπατσαρισμένα τα φτερά σου

δεν σε βοηθά ετούτη η άνοιξη

το φως του ήλιου δεν ζεσταίνει τα βλέφαρά σου.

Βουβή σπαράζει η καρδιά

και ο νους σου άβουλος θεριά φροντίζει

σέρνει ο κόσμος γύρω σου αέναη κατάρα

από βαριές πληγές, που του σαπίζουν την ψυχή.

Σέρνει η γη τα ουρλιαχτά του

σέρνει κραυγή και αντάρα

και μάχεται ο ουρανός τα σύννεφα να σκίσει

να πέσει καθάρια η βροχή

βάλσαμο ζεστό με τα δάκρυά σου να ενωθεί

κι είθε να γίνει το κλάμα σου και λύτρωση κι ευχή.

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Οι μέρες της νιότης μας

Οι μέρες της νιότης μας

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου  οι μέρες της νιότης μας  σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα.  Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη  απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν  ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων.  Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού  άλλες στεριές και...

Οι μέρες της νιότης μας

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

5 σχόλια

5 Σχόλια

  1. sofia25164

    Ευχή και λύτρωση το υπέροχο ποίημά σου σήμερα Άννα μου!!!!!! Την καλημέρα μου και αγάπη μου να είσαι πάντα καλά!!!!!!!

    Απάντηση
  2. Χριστίνα Σουλελέ

    Το δάκρυ, λύπη και λύτρωση μαζί. Πολύ ωραίο Άννα!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου