τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο έχουν τη χαρά να παρουσιάσουν την πρώτη ποιητική συλλογή

της Άννας Ρουμελιώτη «μετρημένα βήματα».

Άννα Ρουμελιώτη
τοβιβλίο
ISBN:978-618-81935-8-1

Να μετράς τα βήματα σαν κύματα

Κολύμπι σε μια θάλασσα αισθήσεων και παραισθήσεων ας είναι το μεγάλο σου ταξίδι. Κι αν καμιά φορά σε προδίδει ο βυθός, να θυμάσαι πως το νερό έχει μεγαλύτερη δικαιοσύνη. Θα ξεπλένει τις βρωμιές που σε λερώνουν. Θα διώχνει με φόρα τα σκουπίδια που πετούν οι αγενείς συνεπιβάτες. Στο κάτω κάτω, αν δε σου αρέσει ετούτο το ταξίδι, μπορείς να βρεις διαδρόμους και διαδρόμους διαφορετικούς σε τούτο το νερένιο μονοπάτι.

Καμιά φορά υποτάσσεσαι σε μια καταδίκη που την ονομάζεις Μοίρα. Η Μοίρα, λες, σε έφερε εδώ. Η Μοίρα, λες, σε αλυσοδένει. Λες πως η Μοίρα σου έφερε για παρέα τούτα τα ψάρια τα αδίστακτα που τρώνε από την τροφή σου ή και εσένα ακόμα τον ίδιο. Και δε μιλάς. Και δεν κουνάς. Στο όνομα της Μοίρας, της ανάγκης, της επαφής ή σε οποιοδήποτε άλλο όνομα καλύπτει τις μηδαμινές σου αντιστάσεις, σωπαίνεις.

Ως πότε θα κρύβεσαι πίσω από τα χιλιάδες σου ονόματα; Ως πότε θα μετράς χαμένες βουτιές και λησμονημένα μακροβούτια; Οι γοργόνες σε καλούν κι εσύ δεμένος σε αόρατο καράβι, σαν άλλος Οδυσσέας, παλεύεις να επιστρέψεις σε έναν τόπο που δε θέλει την επιστροφή σου και όμως επιμένεις να φτάσεις. Στο σημείο που ξεκίνησες. Ακόμα και αν αυτό το σημείο δε σου ανήκει πια. Ακόμα και αν αυτό το σημείο δεν σου ταιριάζει πια.

Για κάποιο λόγο δε χωράς πάλι στη μήτρα που σε έφερε στη ζωή. Για κάποιο λόγο μεγαλώνεις. Για κάποιο λόγο γερνάς. Για κάποιο λόγο σε λένε σοφό λίγο πριν κλείσεις τα μάτια. Να μετράς τα βήματα σαν κύματα. Κολύμπι σε μια θάλασσα αποφάσεων και όχι παρατάσεων. Να μπορείς όχι να λες και να μπορείς και να κλαις. Από πένθος μα όχι από προσμονή ούτε καν από πικρία. Θέλει και να πενθήσεις για ό,τι δεν κουμπώνει πια πάνω σου και πέφτει σαν ξεραμένο φύλλο, για να μπορείς να αφήσεις εκείνο πίσω και όχι εσένα. Να μετράς τα βήματα. Σαν κύματα…

Μάχη Τζουγανάκη

Η ποίηση γίνεται όπλο ενάντια στην απληστία της μελαγχολίας που θέλει να κυριεύσει κάθε κύτταρο, μετατρέπεται σε χαραυγή των ψιθύρων που γίνονται στίχοι στον κήπο της αγανάκτησης μπροστά στα ρημαγμένα πεζοδρόμια και τη σκόνη που ρίζωσε στην ελπίδα.

Μέσα σε έναν συναισθηματικό χειμώνα που χιονίζει απογοήτευση σε κάθε σύνθεση, η άνοιξη επανέρχεται συχνά ως αναζήτηση στην ποίηση της Ρουμελιώτη. Την αναζητά στα παιδιά που παίζουν, στα αστικά τσιμέντα, στον κισσό που δίνει μια αίσθηση πράσινου στην γκρι τσιμεντούπολη, στην νοσταλγία της αγάπης που επιστρέφει σαν χελιδόνι. Το φυσικό στοιχείο προσδίδοντας μία αισιόδοξη χρωματική διάσταση ισορροπεί την απογοήτευση.

Η ποίηση είναι ένα πανί που σκουπίζει τη σκόνη των αποτυχιών και της αγάπης. Αγγίζει την ψυχή με την αφή των λέξεων και το βλέμμα των πλούσιων εικόνων που δημιουργεί η Ρουμελιώτη μεταμορφώνοντας την οδύνη σε αποδοχή χαμόγελου.

Δέντρο ριζωμένο στην ψυχή είναι η ποίηση που την ποτίζει το όνειρο και ανθίζει ελεύθερα συναισθήματα χορεύοντας με τις εικόνες κάτω από τον ανοιξιάτικο ουρανό. Στο αστικό σταυροδρόμι που το φως διαχέεται δειλά και ασθενικά, η Ρουμελιώτη υψώνει τη φωνή της ποίησης ως μορφή αντίστασης στο σκότος της δυσθυμίας.

Δήμος Χλωπτσιούδης

Το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα κάνοντας κλικ στην εικόνα πιο κάτω

ποιήτρια: Άννα Ρουμελιώτη | εκδόσεις:  τοβιβλίο | είδος: ποίηση | σελίδες: 92

επιμέλεια έκδοσης: Δήμος Χλωπτσιούδης | ISBN: 978-618-81935-8-1