Μονόλογος!

monologos

…πήρε το μικρόφωνο στο χέρι και χωρίς να το σκεφτεί στάθηκε μπροστά στους ανθρώπους που περίμεναν να τον ακούσουν. Ήξερε πως κάθε του λέξη ήταν σημαντική, πως είχε τη δύναμη να τους επηρεάσει, πως μπορούσε να αλλάξει τη ροή της ιστορίας αν μαζί με τη φωνή χρησιμοποιούσε και τη δύναμη της ματιάς του. Έπρεπε να τους πείσει, ή πίστη πως το όνειρό του θα τους οδηγούσε όλους σε ένα καλύτερο αύριο γέμισε την ψυχή του. Οι πρώτες του λέξεις βγήκαν από μέσα του εντελώς αβίαστα. «Αγαπητοί φίλοι, μαζί φτάσαμε ως εδώ, μαζί θα συνεχίσουμε μα το κυριότερο είναι πως μαζί θα κερδίσουμε… […]»

Αναζητούμε σκέψεις που βγαίνουν μέσα από δυνατούς κι έντονους μονολόγους. Λόγια ανθρώπων που μπορούν να επηρεάσουν τους συνανθρώπους τους, έστω κι αν αυτά δε λέγονται δημόσια παρά μένουν κλειδωμένες μέσα στις σκέψεις του πρωταγωνιστή. Αναζητούμε το μονόλογο μέσα από τον οποίο αναδεικνύεται ο Άνθρωπος, ο Έρωτας, ο Πόνος, η Ελπίδα, η Αγωνία, η Προσμονή, ο Θάνατος…

Περιορισμός σε λέξεις δεν υπάρχει, ενώ η θεματολογία είναι ελεύθερη.

Οι συμμετοχές σας, όπως πάντα, αποστέλλονται στο email [email protected]

Οι Μονόλογοι θα δημοσιεύονται στο δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net, ενώ πρόθεσή μας είναι να συμπεριληφθούν εκείνες που έχουν τη μεγαλύτερη αποδοχή (σχόλια, κοινοποιήσεις κλπ.) σε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Ω τάφε μου, ω νυφιάτικό μου, ω αιώνια,
βαθιά στη γη σκαμμένη κατοικιά μου,
για σένα τώρα ξεκινώ να πάω
προς τους δικούς μου, που ένα τόσο πλήθος
έχει δεχτή απ’ αυτούς η Περσεφόνη·
στερνή τους τώρα εγώ και πολύ πιο άθλια
πριν να ‘ρθη ακόμα η ώρα μου πηγαίνω·
μα όταν θα φτάσω βέβαιη θρέφω ελπίδα
να με δεχτή ο πατέρας μου με αγάπη,
με αγάπη και συ, μάννα μου, με αγάπη,
και συ, αδερφέ μου πολυλατρεμένε·
γιατί νεκρούς μ’ αυτά μου εγώ τα χέρια
σας έλουσα, σας στόλισα και μ’ όλα
τα νεκρικά σάς τίμησα τα δώρα·
και τώρα, για να θάψω, Πολυνείκη,
το δικό σου κορμί, τέτοια παθαίνω·
κι όμως δίκαια σε τίμησα, όπως κρίνουν
όσοι έχουν γνώση, γιατί εγώ ποτέ μου
μήτε παιδιών αν ήμουνα μητέρα,
μητ’ αν νεκρός ο άντρας μου εσεπόνταν,
δε θα ‘παιρνα πάνω μου τέτοιο αγώνα
ενάντια στην απόφαση της χώρας.
Και χάρη σε ποιο νόμο αυτό που λέω;
Ο άντρας αν μου πεθάνει, θα μπορούσα
κι άλλον να πάρω, και παιδί να κάμω
απ’ άλλον άντρα, αν θα ‘χανα το πρώτο·
μα μια που μόχουν μάννα και πατέρας
στον Άδη κατεβή, δεν είναι τρόπος
ποτέ να γεννηθή αδερφός για μένα·
κι ενώ μ’ αυτό το νόμο πάνω απ’ όλους
σ’ έβαλα εγώ, μυριάκριβε αδερφέ μου,
έγκλημα ο Κρέοντας έκρινε και τόλμη
ανήκουστη την πράξη αυτή, και τώρα
με παίρνει έτσι απ’ τα χέρια και με σέρνει
πριν τις χαρές του υμέναιου να γνωρίσω,
πριν δω άντρα πλάι μου, πριν παιδιά αναστήσω,
μα έτσι παρατημένη από τους φίλους,
ζωντανή κατεβαίνω η μαυρομοίρα
στων πεθαμένων τα λημέρια, ενώ
ποιο νόμο των θεών έχω πατήσει;
και γιατί πρέπει πια η δυστυχισμένη
να ελπίζω στους θεούς; ποιο σύμμαχό μου
να κράξω, όταν με την ευσέβειά μου
της ασεβείας την καταδίκη βρήκα;
μ’ αν περνούν στους θεούς αυτά για δίκια,
πεθαίνοντας θα ομολογούσα τότε
πως ένοχη πεθαίνω, αν όμως οι άλλοι
έχουν την αμαρτία, ειθ’ ας μην πάθουν
πιο πολλ’ απ’ όσα έτσι άδικα μου κάνουν.

Σοφοκλής

Οι συμμετοχές σας, όπως πάντα, αποστέλλονται στο email [email protected]

Οι Μονόλογοι θα δημοσιεύονται στο δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net, ενώ πρόθεσή μας είναι να συμπεριληφθούν εκείνες που έχουν τη μεγαλύτερη αποδοχή (σχόλια, κοινοποιήσεις κλπ.) σε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο.

Οι συμμετέχοντες, αποστέλλοντάς μας τα κείμενά τους, αποδέχονται πως διατηρούν μεν τα πνευματικά δικαιώματα του έργου τους αλλά παραχωρούν το έργο για επεξεργασία και δημοσίευση στο δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net αλλά και σε ηλεκτρονικό βιβλίο (e-book) το οποίο ενδεχομένως θα δημιουργηθεί με τις ιστορίες αυτές.

Τα κείμενα και τα ποιήματα θα πρέπει να αποστέλλονται ως συνημμένο αρχείο κειμένου (και όχι με αντιγραφή κι επικόλληση εντός του σώματος του μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου διότι χάνεται η μορφοποίηση) και είναι επιμελημένα και διορθωμένα. Συμμετοχές με κείμενα που έχουν λάθη (ορθογραφικά, συντακτικά, γλωσσικά, στα σημεία στίξης κλπ.) ή δεν είναι επιμελημένες ή δεν αποστέλλονται ως συνημμένο αρχείο κειμένου δε θα γίνονται δεκτές και θα απορρίπτονται χωρίς άλλη ειδοποίηση. Κείμενα που είναι προσβλητικά, χρησιμοποιούν ανάρμοστο λεξιλόγιο, θίγουν πρόσωπα ή θεσμούς, έχουν περιεχόμενο που προωθεί τη βία, τις διακρίσεις, το ρατσισμό κλπ. δε γίνονται δεκτά.

Ακολουθήστε μας

Αυτό το θηρίο, ο άνθρωπος

Αυτό το θηρίο, ο άνθρωπος

Μέρες τώρα βλέπω αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου με θέμα όσα τράβηξε η ανθρωπότητα από τους σημερινούς -και όχι μόνο- συμμάχους μας, τους Γερμανούς. Ασχήμια, απανθρωπιά, βαναυσότητα και ό, τι αρρωστημένο μπορεί να γεννήσει το μυαλό του...

Σε χρώμα διαδρομές

Σε χρώμα διαδρομές

Από μια τζαμαρία μέσα.Κοιτώ τον Ουρανό. Kοιτώ μια κουκκίδα στο βάθος να χορεύει, να στροβιλίζεται και ακίνητη να μένει.Να μεγαλώνει. Να αλλάζει σχήμα.Γνώριμο σχήμα να παίρνει.Ν' αποχτά φτερά. Φτερούγες απλωμένες. Αστραφτερές.Στα χρώματα της Ίριδας.Κύκλους...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Σε χρώμα διαδρομές

Σε χρώμα διαδρομές

Από μια τζαμαρία μέσα.Κοιτώ τον Ουρανό. Kοιτώ μια κουκκίδα στο βάθος να χορεύει, να στροβιλίζεται και ακίνητη να μένει.Να μεγαλώνει. Να αλλάζει σχήμα.Γνώριμο σχήμα να παίρνει.Ν' αποχτά φτερά. Φτερούγες απλωμένες. Αστραφτερές.Στα χρώματα της Ίριδας.Κύκλους...

Μια μάνα

Μια μάνα

Η ωραιότερη περίοδος μια γυναίκας, για τις περισσότερες, είναι η εγκυμοσύνη. Εκτός από τις ορμόνες που χορεύουν σε τρελό ρυθμό, το συναίσθημα της προσμονής είναι στο έπακρό του. Νοιώθει εκείνο το "σποράκι" να μεγαλώνει και με τον καιρό κάτι φτερουγίσματα...

Μικρός τιτανικός

Μικρός τιτανικός

 Κοίταξε τώρα. Καπνίζω. Καπνίζω με ατελείωτη μανία και ο καπνός γεμίζει όλο μου το είναι. Πού είσαι να με αποτρέψεις, να με σταματήσεις από τη συνήθεια που σιχαίνεσαι τόσο πολύ; Μου έλεγες ότι το τσιγάρο θα με σκοτώσει. Μέγα λάθος. Θέλεις να σου πω εγώ τι...

2 σχόλια

2 Σχόλια

  1. Έλενα Σαλιγκάρα

    Νέα πρόκληση λοιπόν! Ευχαριστούμε!

    Απάντηση
  2. Βάσω Αποστολοπούλου

    Πολύ ενδιαφέρον – και ο μονόλογος της Αντιγόνης εξαιρετική επιλογή!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου