Ο ήλιος του Αιγαίου μέσα στα μάτια
Είχε στο ώμο του θυμάμαι ένα σακάκι,
που πάντα φόραγε πρωί τις Κυριακές,
τσιγάρο άναβε απ’ έξω στο σοκάκι
δουλειές στο πόδι πάντα ευκαιριακές
Μα δεν μας έλειψε ψωμί, ούτε κι αγάπη
γλυκός σαν ήλιος του Αιγαίου στην αυλή
είχε φθαρεί στα πέτα το σακάκι,
μα δεν χρωστούσε σε κανέναν μια δραχμή...
Κι ήρθε στιγμή μέσα απ’ το πλήρωμα του χρόνου
κι έκλεισ’ τα μάτια του στο φως και τη ζωή...
άδειο ναι τώρα το σακάκι απ’ τον ώμο
άδεια κι εμένα στέκει τώρα η ψυχή...
Δεν έχω πάρει από ’κείνονε παλάτια
δεν είχε βιος να μου αφήσει... “μιαν ευχή”,
να ’χω τον ήλιο του Αιγαίου μέσα στα μάτια
και το σακάκι να φυλάω σαν προσευχή...
_
γράφει η Σοφία Ντούπη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ανατριχιαστικά γλυκό, τρυφερό, αληθινό… Κράτα δυνατά αυτή την ανάμνησή του που μας μετέφερες τόσο μα τόσο ωραία… Όχι δεν είναι άδεια η ψυχή σου… Γιομάτη είναι ομορφιά και λάμψη… Η ευχή του να σε συνοδεύει… Και να θυμάσαι… Μόνο η φυσική του παρουσία λείπει… Ο ίδιος δεν λείπει από κοντά σου… Εσύ τον καρατάς με την αγάπη σου που γεμίζει το σακκάκι του…. Πρόσφατα επιτέλους έγραψα κι εγώ για τον δικό μου πατέρα… Πρώτη φορά… Για την μάνα είχα βρει πολλές λέξεις, πολλές φορές… Για εκείνον παράπονο θα το είχε δεν είχα βρει… και να που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου… Ένας λόγος παραπάνω που με συγκίνησε βαθιά το ποίημά σου…
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια…νιώθω τόσο λίγη και τόσο ασήμαντη μπροστά σας…που πραγματικά δεν έχω λόγια…
Κι έχετε δίκιο… μόνον η φυσική παρουσία όσων χάνονται λείπει από κοντά μας.
Τίποτε άλλωστε δεν πεθαίνει πραγματικά αν δεν πεθάνει μέσα μας…
Δεν έχω πάρει από ’κείνονε παλάτια
δεν είχε βιος να μου αφήσει… “μιαν ευχή”,
να ’χω τον ήλιο του Αιγαίου μέσα στα μάτια
και το σακάκι να φυλάω σαν προσευχή…
Η ωραιότερη κληρονομιά είναι αυτή … ο ήλιος του ΑΙγαιου μέσα στα μάτια…. Με συγκίνησε το ποίημά σας και μου “μίλησε”.Να είστε καλά!!
Άννα χαίρομαι πολύ που κατάφερα να σας συγκινήσω… κι εσείς να είστε πάντα καλά… καλό βράδυ και σας ευχαριστώ πολύ!
πολύ όμορφο και γλυκό ποίημα. Μπράβο σου!
ευχαριστώ πολύ Σοφία…καλό σας βράδυ.
Ο ήλιος του Αιγαίου φώτισε μέσα μου ένα Αχ… Με συγκινήσατε βαθύτατα…
Καλό βράδυ.
Τι να πω; Και εσείς με συγκινείτε πολύ… καλό βράδυ.
Αυτό τον ήλιο του Αιγαίου που φωτίζει, ζεσταίνει, αναγεννά και οδηγεί, εύχομαι να κρατήσετε ελπίδα και γλυκιά ανάμνηση στη ζωή σας!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μαριάνθη Παπάδη
Σας ευχαριστώ πολύ για την ευχή σας… τον κρατάω σαν φυλαχτό. Καλό βράδυ.
Μεγάλη η συγκίνηση από το πενταγλυκο ποίημα σου Σοφία. Τα συγχαρητήριά μου για την τρυφερή σου κληρονομιά
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Μάχη…
Κι αυτή η κληρονομία είναι από αυτές που δεν χάνονται ποτέ… Ίσως γιατί τις φωτίζει ο ήλιος του Αιγαίου!!! Ευχαριστώ πολύ… και καλό βράδυ.
Σοφία πολλά πολλά συγχαρητήρια!!έχεις πολύ ταλέντο πολύ ωραίο το ποίημα σου όπως άλλωστε και το άλλο το θα αλλάξω. Ελπίζω να διαβάσουμε και άλλα
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Ευαγγελία μου…
Εξαιρετικοί στίχοι για μελοποίηση!
Να είσαι καλά Ματίνα μου. Αλλά νομίζω πως είναι πολύ δύσκολοι οι καιροί για οτιδήποτε. Ευχαριστώ πολύ…
Εξαιρετικό το ποίημα σας Σοφία!!!
Δυνατό!!!
Με άγγιξε πολύ!!
Καλό σας βράδυ!!!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Ελένη… καλή σου μέρα.
Ένας άνδρας σαν τον Αλεξανδράκη όμορφος, γόης άλλης εποχής. Θα τον ήθελα και για άντρα μου και για πατέρα μου!
Με γέμισε με γλύκα μέσα μου! Σας ευχαριστώ.
Συγκινητικό και απόλυτα ανθρώπινο!Συγχαρητήρια!
Ευχαριστώ πολύ Σοφία μου!!!
Υπέροχο!!!!