ο ανάποδος καθρέφτης

Στην πρώτη της συλλογή διηγημάτων η Χριστινα Σουλελέ αναπλάθει την κοινωνική πραγματικότητα σε μία μυθοπλασία που δεν χάνει ούτε στιγμή την αποτύπωση της κοινωνικής πραγματικότητας. Οι χαρακτήρες της πλάθονται ως κοινωνικά υποκείμενα αναζητώντας τα όρια της χειραγώγησης από το πολιτισμικό και κοινωνικό περιβάλλον.
Tα διηγήματα της Σουλελέ δεν αναπαριστούν τη ζωή. Την απομακρύνουν από τον χώρο της αυτοματοποίησης και της απάθειας και με την έμφυλη πένα της φέρει την ψυχολογία των ηρώων στο προσκήνιο. Έτσι, δίχως να χάνει την ευαισθησία με την οποία αγγίζει θέματα κοινωνικά, ιχνογραφεί καθημερινούς ανθρώπους ως αντιήρωες της ζωής, που πασχίζουν να ελευθερωθούν από τα δεσμά της.

Δήμος Χλωπτσιούδης

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο έχουν τη χαρά να παρουσιάσουν
την πρώτη συλλογή διηγημάτων της Χριστίνας Σουλελέ «ο ανάποδος καθρέφτης».

Το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα κάνοντας κλικ στην εικόνα πιο κάτω

συγγραφέας: Χριστίνα Σουλελέ| εκδόσεις τοβιβλίο είδος: συλλογή διηγημάτων
σελίδες: 162 | επιμέλεια έκδοσης: Δήμος Χλωπτσιούδης | ISBN: 978-618-5348-05-2

Ακολουθήστε μας

Άγγελοι φτιαγμένοι από χρυσό

Άγγελοι φτιαγμένοι από χρυσό

Χορεύανε στη βροχή, το θυμάμαι.Σαν να ’χα γράψει εγώ τη σκηνή.Κι όπως μιλούσαν, ένιωθαν πως μεθάνε.Μα δεν είχανε πιει στάλα κρασί. Κι όπως τ ’αστέρια ψιθύριζαν ευχές,τα μάτια έκλεισε, έλεγε προσευχές.Κάτι γι’ αγγέλους κι όνειρα απατηλά.Κάτι γι’ αντίο και μεθυσμένα...

Η μάνα της Φανής

Η μάνα της Φανής

Τα βήματά μου ακολούθησαν τον μεγαλόσωμο αστυνομικό. Το ήξερα ότι δεν έπρεπε να τον ακολουθήσω, αλλά έπρεπε να τη δω. Ήθελα να είμαι κοντά της. Πάντα, όταν συμβαίνει κάτι σοβαρό, οι κόρες πάνε στις μητέρες τους για να μάθουν τι να κάνουν. Εγώ, σε τι διαφέρω; Δεν είχα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η μάνα της Φανής

Η μάνα της Φανής

Τα βήματά μου ακολούθησαν τον μεγαλόσωμο αστυνομικό. Το ήξερα ότι δεν έπρεπε να τον ακολουθήσω, αλλά έπρεπε να τη δω. Ήθελα να είμαι κοντά της. Πάντα, όταν συμβαίνει κάτι σοβαρό, οι κόρες πάνε στις μητέρες τους για να μάθουν τι να κάνουν. Εγώ, σε τι διαφέρω; Δεν είχα...

Αδιαφυλαξία

Αδιαφυλαξία

Απόψε, τουλάχιστον, θέλω να είμαι ειλικρινής. Αν και αμφιβάλλω αν είμαι καν ικανός να ψεύδομαι. Βλέπεις, μιλώ ξανά στο κενό, μα ακόμα και το κενό ξέρει πως κανείς δεν μπορεί να ψεύδεται χωρίς πρώτα να κατέχει οποιαδήποτε άποψη. Και για να πω την αλήθεια, δεν πιστεύω...

Η κραυγή

Η κραυγή

Με εμπειρίες λιγοστές κι επαρχιώτικες ξεκίνησε τη φοιτητική ζωή στη μεγαλούπολη. Καλόβολος, με καρδιά αγνή, αθωότητα σχεδόν παιδική, προσπαθούσε από τους πρώτους κιόλας μήνες να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της σχολής και κυρίως να ανοίξει τους κοινωνικούς του...

14 σχόλια

14 Σχόλια

  1. Lena Mavroudi Mouliou

    Καρδούλα μου Σουλελέκι καλό ταξίδι να ΄χει το βιβλίο σου . Πολύ,μα πάρα πολύ χάρηκα για την παρέα που θα κάνουμε εδώ στην βιβλιοθήκη του Βιβλιο,νετ.

    Απάντηση
    • Χριστίνα Σουλελέ

      Λένα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές αλλά και για την ιδέα που μου έδωσες για τούτο το βιβλίο, πριν μερικούς μήνες. Σε φιλώ!

      Απάντηση
  2. Χριστίνα Σουλελέ

    Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Κώστα Θερμογιάννη για τη φιλοξενία των κειμένων μου όλα αυτά τα χρόνια αλλά και για την επιμέλεια του εξωφυλλου. Ένα μεγάλο επίσης ευχαριστώ στο κ. Δήμο Χλωπτσιούδη για την επιμέλεια και την πολύ καλή συνεργασία που είχαμε.

    Απάντηση
    • Κώστας Θερμογιάννης

      Κυρία Σουλελέ, η χαρά και η τιμή είναι όλη δική μου! Σας ευχαριστούμε θερμά, τόσο η ομάδα πίσω από την ιστοσελίδα όσο κι εγώ προσωπικά για την εμπιστοσύνη!

      Εύχομαι ολόψυχα το βιβλίο σας να είναι καλοτάξιδο, γιατί αξίζει να είναι!

      Απάντηση
      • Χριστίνα Σουλελε

        Σας ευχαριστώ πολυ!!!

        Απάντηση
    • Δήμος Χλωπτσιούδης

      Εγώ σ’ ευχαριστώ που μου εμπιστεύτηκες το βιβλίο σου και για την υπέροχη συνεργασία. Δεν είναι εύκολο πράγμα η συνεργασία, να ξέρεις, Χριστίνα μου.

      Απάντηση
    • Χριστίνα Σουλελέ

      Άννα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ και για την ευχή και για το πέρασμα στις ιστορίες μου.

      Απάντηση
    • Χριστίνα Σουλελε

      Σε ευχαριστώ πολύ Μάχη!

      Απάντηση
  3. Στέλλα Κουρμούλη

    Ορθόπλωρο και καλοτάξιδο, Χριστίνα μου! Όσο περνά ο καιρός τόσο μακρύτερα να ταξιδεύει!

    Απάντηση
    • Χριστίνα Σουλελε

      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Στελλα!!!

      Απάντηση
  4. Ανδρέας Ζερμπίνοε

    Διάβασα το πρώτο σου διήγημα, Χριστίνα, το ομότιτλο…μ’ αρέσει ο λόγος σου…σύντομος, συνοπτικός, χωρίς πλατιασμούς, στέρεος αλλά όχι σκαιός γιατί ακριβώς διαθέτει λογοτεχνική χάρη…Τώρα, η σκέψη του συγγραφέα είναι άλλο πράγμα…έπρεπε να περάσω τα 35 για να μάθω να τα ξεχωρίζω: διατύπωση και περιεχόμενο…Γιατί τότε στα 35; Επειδή κοίταξα τον εαυτό μου ανάποδα!

    Απάντηση
  5. Ανδρέας Ζερμπίνος

    “…Η γλύκα της συντροφικότητας, το άχνισμα στο
    τσουκάλι του χρόνου χρειάζεται για να νοστιμίσει και
    το λάδι της κατανόησης για να μελώσει», σκεφτόταν η
    Λουκία….”

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου