Σε μία στράτα στη ζωή όλοι μας θα διαβούμε
μια στράτα που τη “στρώνουνε” απ’ όταν γεννηθούμε.
Γι’ άλλους θα βγάλει στη χαρά, γι’ άλλους στον πόνο ίσια
αφού της μοίρας τα “στραβά” είναι παραπανίσια.
Μα σε αυτούς που μάχονται τα ζάλα τους να πάρουν
“φίλοι” καλοί και “μπιστικοί” τρικλοποδιά θα βάλουν.
Αν κάμεις βήμα στη ζωή προς την επιτυχία
αυτοί που σε ζηλεύουνε θα σκουν από κακία.
Δεν είναι λίγες οι φορές που χάνεσαι στο δρόμο
μ’ ένα καντάρι βάσανα κι ένα “σακκί” στον ώμο.
Τα βάσανα πολλές φορές δεν είν’ από δικά σου
μα στα πανωφορτώσανε τα πατρογονικά σου.
Στο μεσοστράτι ο καθείς το σύντροφό του θα ’βρει
κι αν είν’ κομμάτι τυχερός στην άκρα θα το βγάλει.
Μαζί να περπατήσουνε τα κακοτράχαλά του
του δρόμου που τ’ ορίσανε τα χρυσοστέφανά του.
Όμως…
δεν είναι λίγες οι φορές που οι δρόμοι τους χωρίζουν
κι αν έχουν κάμει και παιδιά τα χιλιοβασανίζουν.
Άλλοτε πάλι μερικοί μονάχοι τον διαβαίνουν
και στο κεφάλαιο “Μοναξία” μεσοστρατίς σωπαίνουν.
Κι εκεί κοντά π’ ο δρόμος του φτάνει κοντά στο τέρμα
θα εύχονταν από καρδιάς μιας φαμελιάς το γέρμα.
Θα ’θελαν να ’χανε κι αυτοί κάπου να ακουμπήσουν
τα κατσαβράχια μιας ζωής μαζί να τα νικήσουν.
Να υπάρχει φως στα σκοτεινά, να μην παραπατήσουν
κι αν πέσουν κάπου να μπορούν ξανά να συνεχίσουν.
Δεν ξέρω αλήθεια να σας πω το φως αν θα ανάφτει
αφού ο καθείς τη μοίρα του δεν τηνε κάμει ζάφτι.
Σαράντα ένα χρόνια το στρατί με σένα το διαβαίνω
ανηφοριές, κατηφοριές, με το “φακό” αναμμένο.
Φακός είναι η αγάπη μας που όσο κι αν γερνάει
με “μπαταρίες” τα παιδιά πάντα φεγγοβολάει.
Άνθρωπος δεν εγίνηκε να ξέρει “που θα πέσει”
στο μονοπάτι κείνονε να μην ξαναπεράσει.
–
γράφει η Χρυσούλα Πλοκαμάκη
Το φέρνεις από δω το πας από κει για τον
(διακόπηκε το σχόλιο)ΚΡΗΤΙΚΌ ΣΟΥ θα μιλήσεις . Φανερό ότι το όμορφο ποίημά σου γράφτηκε σε μία σας επέτειο , Να ζήσετε Χρυσούλα και πάντα έτσι αγαπημένοι.
Ευχαριστώ πολύ Λένα μου!!!!!!!!!!!
Πως να μην μιλάω για τον ΚΡΗΤΙΚΟ μου… Είμαστε μαζί από τον Ιούλιο του 72…. Κοντά 44 χρόνια …Επάνω μου έχω την σφραγίδα της αγάπης του … Δεν σβύνει…! ! !
Ευχαριστώ σε από καρδιάς …
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ !!!!!!!!
Φιλώ σε κι αγαπώ σε!!!
Πολύ όμορφο και πάλι το ποίημά σου Χρυσούλα μου!!! Όσο για τον Κρητικό σου και τα 44 χρόνια!!! Να είστε γεροί και να τα εκατοστίσετε!!!!!!!!!!!!!Καλό βράδυ!!!
Πολύ όμορφο το ποίημά σου Χρυσούλα, γεμάτο αλήθειες. Εύχομαι ο “φακός” να είναι πάντα αναμμένος και οι “μπαταρίες” να τον τροφοδοτούν ανεξάντλητα.
Στίχοι γεμάτοι σοφία κι αλήθεια ψημένοι στο φούρνο της ζωής με προσάναμμα τα χρόνια… Με εξαίρεση κάποιες μικρές ακροβασίες σε δύσκολα περάσματα πολύ όμορφη κι αυτή η δουλειά (μας κακομαθαίνετε κ.α πρέσβυρα…), την απόλαυσα πραγματικά…
Πάρα πολύ όμορφο Χρυσούλα! Πάντα να είστε γεροί και μονιασμένοι!
Πάντα γεροί κυρία Χρυσούλα με την αγάπη σας σωσίβιο σε όλα.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ..
ΤΙΜΗ ΜΟΥ…….
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΣ…
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ….
ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΥ…ΟΜΟΡΦΗ Η ΕΥΧΗ ΣΟΥ….
ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ ΜΕ ΑΓΑΠΗ….
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ….
ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΣΧΟΛΙΟ….ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΣΠΥΡΟ…ΝΑΙ, ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ….ΜΑΣ ΨΗΝΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ…ΑΛΛΟΥ ΘΑ ΧΑΡΙΣΕΙ ΕΥΩΔΙΕΣ…ΚΙ ΑΛΛΟΥ ΑΠΟΚΑΙΔΙΑ…
ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΜΟΝΟ ΧΑΡΕΣ..
ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΦΟΥΡΝΟΣ….
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΕΛΕΝΑ ΜΟΥ….
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΕΥΧΗ….ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ…..!!!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΜΑΧΗ….
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ…..
ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΧΕΙΣ…..