Ένα τρεμάμεμο χέρι
με σέρνει νύχτα
στους δρόμους της πόλης
Αθήνα
Αθήνα πόλη ασίγαστη
αξημέρωτη
πόλη σκοτεινές διαδρομές
όνειρα νεκρά
Αθήνα Αθήνα
οδός Φυλής
πλατεία Εξαρχείων
οδός Συγγρού
πλατεία Κουμουνδούρου
πλατείες…
πλατείες Κλαυθμώνων
διαδρομή πρώτη
στη μοναξιά
διαδρομή επούσα
και ρέπουσα
και έρπουσα
στο θάνατο της “άσπρης σκόνης”
πλατεία Ομόνοιας
πλατείες Ομόνοιας
κινήσεις ακίνητες
διαδρομές θλιμμένες
ανέραστες
διαδρομές άπιστες
-θρήνοι αγάπης-
οδοί αμαρτωλές
-έρωτες με τιμές αγοράς-
ελπίδες πυρπολημένες
μητριές πατρίδες
άνθια φευγάτα
νιάτα φευγάτα πρόωρα
μετανάστες στρόφιγγες
που θα γυρίσουν
και θα στάξει το παράπονο
στην ακαμψία
του αδυσώπητου του χρόνου
και του πόνου
Αθήνα
Αθήνα επιβιώσεις
που σέρνονται νύχτα
στη νύχτα ταριχεύσεις
Αθηνά Πολιάδα
σε ψάχνω απόψε!
Η Καλλιόπη Δημητροπούλου σ’ έναν νυχτερινό περίπατο στο κέντρο της Αθηναϊκής πόλης, μπολιάζεται με όλα τα δεινά που επιφυλάσσει η μεταμεσονύχτια ζωή του κέντρου: σκληρό αλισβερίσι ανθρώπινων ζωών, ψυχών, εμπορευμάτων! Αγοραίος έρωτας, εκμετάλλευση ανέχειας και πόνου, χρήση ουσιών, άστεγοι, μετανάστες, όλα εμπορεύσιμα… και στοιχίζουν ακριβά, ολόκληρες ζωές! Είναι η άλλη πλευρά της πόλης, η πόλη που αιμορραγεί!
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Φιλοσοφία, Παιδαγωγική και Ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή και Θεολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει ποίηση και διατηρεί το http://litsadimitropoulou.blogspot.gr/
Ποιήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.
Πρόσφατα έλαβε μέρος στον 2ο Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό του Λαογραφικού Ομίλου Μελίκης και Περιχώρων και διακρίθηκε με το Β! Βραβείο.
“μετανάστες στρόφιγγες
που θα γυρίσουν
και θα στάξει το παράπονο”
…σε πλατείες κλαυθμών και οδυρμών… και νεκρών ονείρων…
Εξαιρετικό, φίλη μου Καλλιόπη!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Δυνατές και ωμές οι εικόνες σας…ποίηση που γεμίζει την ψυχη