Η ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Προσφυγιά» της Στέλλας Πετρίδου αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές της κοινωνίας που μουδιασμένη τον τελευταίο καιρό παρακολουθεί κύματα μεταναστών να παλεύουν με τα κύματα αλλά και τις πολιτικές σκοπιμότητες για την αναζήτηση ενός καλύτερου αύριο. Η ποιήτρια εξωτερικεύει στους στίχους της τον ψυχισμό αλλά και τον σπαραγμό αυτών των ανθρώπων που χάνονται κυριολεκτικά στη μανιασμένη θάλασσα και μεταφορικά όταν τα φώτα της δημοσιότητας φεύγουν από πάνω τους. Είναι σχεδόν ένας βουβός σπαραγμός τα ποιήματα που γεμίζουν τις σελίδες αυτού του βιβλίου.

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Με χέρια γαντζωμένα όπου βρούνε

μουλιάζουν τα κορμιά στην παγωνιά

κι αλύπητα το κύμα τους χτυπά

ψυχή να παραδώσουν.

Ακούει κανείς;

Άγριος καιρός, δε λογαριάζει

και ουρλιαχτά ξυπνούν τη λύπη,

πέρα στα βράχια παραλύει

κι ο τελευταίος στεναγμός.

Ακούει κανείς;

Μια μάνα μοναχή γυμνή παλεύει,

με πείσμα την ανάσα της κεντά.

Στην αγκαλιά της το παιδί λυγά,

στη φρίκη δε σαλεύει.

Ακούει κανείς;

[…]

Δεν μπορεί παρά να συγκινηθεί κανείς μελετώντας την ποιητική συλλογή ‘Προσφυγιά’ της Στέλλας Πετρίδου, η οποία μοιάζει να έχει καταφέρει να αφουγκραστεί τον καημό των προσφύγων και να τον έχει μεταφέρει στο χαρτί. Η ποίησή της είναι ελεύθερη, χωρίς να ακολουθείται αυστηρά κάποιος συγκεκριμένος τύπος ως προς το μέτρο ή το μέγεθος, κάτι που όμως ενεργεί προς όφελος της ποιήτριας αφήνοντάς της το περιθώριο να εκφραστεί χωρίς περιορισμούς.

Το βιβλίο με την ποιητική συλλογή συνοδεύεται από CD που περιέχει το τραγούδι “Στη Γη την ξένη” με τη φωνή του Νίκου Τάγκα, σε μουσική της Στέλλας Πετρίδου και του Γιώργου Μπάμπη.