Δεν μ’ αγαπάς. Σημάδια έχω πολλά.
Για μένανε υπέρβαση δεν έκανες καμία,
κι ό,τι κι αν λέω εγώ δε δίνεις σημασία.
Όλο τους άλλους να κοιτάς, για με πεντάρα μία.
Για όλους και για όλα κάνεις υπομονή,
στις γκρίνιες τους, στα άγχη τους και τη βαρυγκομή.
Κι εγώ, αν κάτι πάει στραβά και τσαντιστώ λιγάκι,
θυμώνεις εσύ πιότερο, δαγκώνεις σαν σκυλάκι.
Σκυλοκαυγάδες στήνουμε καληώρα σαν και τώρα
έκανα βήμα ένα εγώ να φύγει όλη η μπόρα.
Ανήφορο κατήφορο περπάτησα ενώ,
εσύ το δαχτυλάκι σου δεν κούνησες θαρρώ.
Για πες μου βρε αγάπη μου, έτσι να με χαρείς.
Για μένανε τι έκανες; Κάτι που να μπορείς.
Όλα απαγορεύονται απ’ όλους κι από σένα
κι αυτά τα like τα έρημα, είναι κι αυτά κομμένα.
Βρε συ, δεν είναι αυτά παράπονα μα μια μου απορία.
Περίεργη, παράξενη στ’ αλήθεια ιστορία.
Μάταιο όσο κι αν προσπαθώ κάτι να καταλάβω
σαν τι από μένα εσύ ζητάς, σαν τι εγώ θα λάβω.
Ζήτα το. Δεν μπορεί, μια λύση θε να υπάρχει.
Αν πάλι είναι δύσκολο απάντηση να δώσεις,
ρώτα και το κομπιούτερ σου, μα εμένα μην αγχώσεις.
Έτσι; Τα συμφωνήσαμε; Σκέψου, το τι ζητάς.
Ρωτάω κι απαντάς…
–
γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου
Λένα, όπως πάντα, με πολύ χιούμορ γραμμένη η απορία στο ποίημά σου. Μα καλά όλα τα άλλα, μα ούτε ένα like; Υπέροχο!
NA που κι’ εσύ μαζί με μένα είσαι μέσα στην απορία.
ΤΙ κάνεις Σουλελέ μου; Καλάάάά΄;
Πολύ μου άρεσε! Ειδικά εκεί με το like… Απίστευτη!
Δροσερό… νεανικό… επίκαιρο… σημερινό!!! Κομμάτι της καθημερινότητάς μας το ποίημά σου Λενάκι μου!!! Ξέρεις τι παθαίνω μαζί σου; Και γιατί κάνουν στάση τα μάτια μου στα γραφόμενά σου; Διότι με εκπλήσσουν πάντα… (έκτος απ’ το σασπένς που ξετρελαίνει!!!) ευχάριστα!!! Κρατάω την θετική ενέργεια και τη δροσιά από το ποίημά σου και σου στέλνω την αγάπη μου και τις ευχές μου για τη γιορτή σου κι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
Βρε ΠΌΠΗ μη λες τέτοια και με πιάσουν με τις πέτρες οι ποιήτριες της παρέας . Όπως και να, χει πάντως σ’ευχαριστώγια το…”απιστευτη”!!!
Σοφία μου τι καλό κορίτσι που είσαι , τι καλή καρδούλα έχεις και πάντα για όλους έναν καλό λόγο να πεις …
Ευχαριστώ για τις ευχές σου . μου τις είπες το πρωί που με ξάφνιασες τόσο ευχάριστα μου τις λες και τώρα
Αυτο κι αν ειναι ροκ ποιημα!!!Καραροκια!!Πολλα μπραβο σου Λενα μου 🙂
Να υποθέσω λοπόν ότι εσείς οι ποιήτριες δεν θα με κατακεραυνώσετε, ε; Και πώς το φοβόμουνα να δεις…
Ευχαριστώ Άννα, δεν ξέρεις πόσο…
Λένα μου,
Πολύ ευρηματικό το χιούμορ της καθημερινότητας της γυναίκας που αποζητάει την αποδοχή – έστω και με ένα like !-
Τελικά και στην ποίηση τα πας θαυμάσια!
ΠΟΛΥΤΑΛΑΝΤΗ καλή μου φίλη, ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!
E,όχι και ποίηση Χρυσούλα τα κειμενάκια μου . Είμαι να ξέρεις πολύ αυστηρή στο να αποκαλέσω ποιητή κάποιον, πολλώ δε μάλλον την ταπεινότητά μου, Χρυσούλα μου εγώ είμαι παραμυθού μόνο. Πάντως ευχαριστώ. Και αφού μου λέτε λόγια καλά από καιρού σε καιρό θα το αποτολμώ. Μόνο μη το πιστέψω στο τέλος τέλος ότι τα κειμενάκια μου είναι ποιήματα και τρελαθούμε τελείως . Νομίζεις θέλει πολύ ο άνθρωπος;;;
Λένα χωρά κι αυτή η ποίηση…αυτά τα στιχάκια που με χιούμορ και ευστροφία..δώσαν τον παλμό της εποχής…πολύ πολύ όμορφα!
Λένα με το χιούμορ σου! Το απόλαυσα πολύ!
Χαριτωμένο, εύστοχο και με πολύ χούμορ. Μπράβο!
Oλοκαίνουρια φιλενάδα σ’ευχαριστώ για τα λόγια τα καλά
Μάχη μου είπα λίγο να χαζέψω τις περασμένες μου δημοσιεύσεις και τα σχόλιά τους και διαπίστωσα με έκπληξη ότι δεν έχω απαντήσει σε ορισμένα, δεν ξέρω γιατί. Σε κάθε περίπτωση σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου .
ΚΙ’ΕΓΏ απόλαυσα το σχόλιό σου . Ευχαριστώ Ελένα.