Σε ουράνια τόξα ακροβατώ
οι πολιτείες ξένες
ταξίδια δίχως γυρισμό
σε νύχτες προδομένες
τα όνειρα μου χάρισα
σ’ ένα άγιο, δίχως σώμα
με ένα μονάχα αντάλλαγμα…
…στα μάτια σου το χρώμα
που ‘ χει η σκοτεινή αυγή
ποτέ να μην χαράξει
και η καρδιά σου από καημό
να μην αναστενάξει
νεράιδες να κρατούν δροσιά
και ν’ αγρυπνούν φεγγάρια
η αγάπη να κερνά φιλιά
λευκά μαργαριτάρια
να ‘ναι τα λόγια Του Έρωτα
και όλα σου τα χρόνια
Άνοιξης άστρα να γενούν
να φέρνουν χελιδόνια.
_
γράφει η Ζωή Δικταίου
όμορφα λόγια…όμορφες εικόνες!
Την Καλημέρα μου!
Κράτησε τα μάτια της ψυχής ανοιχτά Μάχη και άφηνε την καρδιά σου ελεύθερη, ελεύθερη να ρεμβάζει τον ουρανό και τα μυστήρια του σύμπαντος και να ξέρεις πως , το δικό σου παραμύθι θα είναι πάντα το καλύτερο, το δικό σου φεγγάρι το πιο φωτεινό, το νερό που θα αντλήσεις εσύ η ίδια στο βαθύ πηγάδι της ζωής, το αθάνατο, αυτό που θα σε ξεδιψάσει, το δάκρυ που θα κρατήσεις εφτασφράγιστο μυστικό φυλλαχτό πολύτιμο της Αγάπης κι ο Έρωτας που δίχως λόγο σε πλήγωσε ο σταυρός της Ανάστασης εν’ ονόματι μιάς στιγμής φευγαλέας …μα και της αιωνιότητας. Ευχαριστώ.
Λυρική μας Ζωή πανέμορφο το ποίημα σας!!!
Με ταξιδέψατε για λίγο στα ουράνια…
Καλή σας ημέρα!!
Ελένη ευχαριστώ την αγάπη σου και την ψυχούλα σου, που ανοίγει την πόρτα και με καταδέχεται… «Είναι η καρδιά που βλέπει πριν δει ο νους» Thomas Carlyle
Χαριτωμένο!