30.03.2024

σε τρεις στροφές

Πάνω στο παραθύρι ένας βασιλικός 

κάποια κλωνιά από ζουμπούλια στο τραπέζι της κουζίνας

Τα βήματα της μάνας άδεια

Κοίταξα μέσα μου να τη βρω

Πότε απόδιωξε από πάνω της τα μαύρα;

Φόρεσε εκείνη τη φανταχτερή ρόμπα

τη μόνη που είχε ξεμείνει σε κάποιο παλιό μπαούλο

στο βάθος του 

Το είχε ανασκαλέψει όλο – να βρει τι;

Τι έψαχνε;

Κάποιες κοντινές της μνήμες

τα εγγόνια της, τον κόσμο της

Γνώριζε με ακρίβεια τα παλιά

Έτσι θα μπορούσα να τη ρωτήσω για εκείνη τη νυχτιά

που έκλαιγα στο κατώφλι

και προσπαθούσα να κρυφτό από εκείνο το νυχτοπούλι

που ακολουθούσε το κλάμα μου

Ίσως εκείνη να γνώριζε τον λόγο

 

-Οι αλλαγές με τρομάζουν, είχες πει

και σκέφτηκα πόσες φορές να τρόμαξες με τον εαυτό σου

Με τη δύναμη που σήκωνε

σαν άπλωνες το χέρι

και το χέρι σου ζωγράφιζε

Την αλυσοδεμένη με άγκυρα

Την πνιγμένη στο βάζο

Τη γυναίκα δέντρο

 

Έτσι είναι οι ιστορίες μας

Βαδίζουν στους ανθρώπους που αγαπήσαμε

Πώς περνάμε από τον έναν στον άλλον;

Όπως η μια μνήμη μπερδεύεται σε άλλη μνήμη

και δεν μπορείς να τις ξεχωρίσεις

Πόσο αποπνικτικό θα ήταν 

να ξεδιαλύναμε τη ζωή μας;

 

_

γράφει ο Θεόδωρος Πάλλας

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου