Τι κι αν δεν είναι ακάνθινα
Στεφάνια περιπλέξαν
Τα δίκια με τα άδικα
Σχέδια και εμπλέξαν
Φίλους καρδιακούς
Που δεν αντιμιλήσαν
Χρόνων διαβαίνανε μαζί
Ποτέ δε δυστυχήσαν
Στιγμές δεν εμαρτύρησαν
Τι κι αν εβρεθήκαν
Σε δύσκολες στιγμές
Φιλίες δεν προδοθήκαν
Μα έρχονται ξαφνικά
Μέσα και συνεντεύξεις
Αλλοδαπές απόμερες
Ξενόφερτες οι επιθέσεις
Τρόποι συμπεριφορών
Αλλοίωσης επιφέραν
Αλήθειας παραστράτημα
Κι έτσι αυτοί υποφέραν.
Τα ψέμματα εβρήκανε
Τρόπο και ξαποστάσαν
Οι αλήθειες τώρα πια
Δειλά εδιατάξαν
Τα μέλη που απαρτίζανε
Φιλία μες στα χρόνια
Πάλι να ανασκουμπωθούν
Για να τη ζουν αιώνια
Στα όνειρα που κάνανε
Στα πλάνα του μυαλού τους
Στα απόμερα στα απάτητα
Βάθη του εαυτού τους
Όπου ετριγυρνάν
Τύψεις και ενοχές τους
Μα με το καλό εζητούν
Ίαμα στις πληγές τους
Που θέλησαν και επέφεραν
Αγκάθια άλλων ανθρώπων
Που πόνεσαν συνέτριψαν
Ιδεολογίες άλλων τόπων
Μα τώρα πια το νιώσανε
Πως άλλος δε χωράει
Στη φιλία τους αυτή
Σαν το κακό τους εζητάει.
–
γράφει η Άννα Ζανιδάκη
Αννιώ μου…
Παντού αγκάθια στα γόνιμα χωράφια της ψυχής μας….Μα το καλύτερο ζιζανιοκτόνο για τα κάθε λογής παράσιτα είναι η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ και η ΣΥΧΩΡΕΣΗ!
ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ!!!
Χρυσουλα μουυυ Πολυ Αγαπημενη…
Καθε σου λεξη ιαχη
Στο ειναι της ψυχης μου
Ιαμα και βαλσαμο
Εισαι στη θυμηση μου.