Βγαλτό, απελευθέρωσε το,
μην κρατάς το κλάμα
είναι μοναδικός ο πόνος.
Δύναμη ψυχής το κλάμα
της ψυχής τα κρατημένα
είναι άσχημα, ερειπωμένα.
_
γράφει ο Ευθύμιος-Ραφαήλ Αγγελής
Βγαλτό, απελευθέρωσε το,
μην κρατάς το κλάμα
είναι μοναδικός ο πόνος.
Δύναμη ψυχής το κλάμα
της ψυχής τα κρατημένα
είναι άσχημα, ερειπωμένα.
_
γράφει ο Ευθύμιος-Ραφαήλ Αγγελής
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Εσύ κυματοθραύστη των ονειράτων μου, εσύ εξορκιστή του έρωτά μου, στ’ απέραντο, αρίφνητο κι απύθμενο που ποτίζει αυτόν τον κόσμο, εσύ ΄σαι ο αφρός του πόθου κι όλων των ορμεμφύτων των χυδαίων και κτηνωδών… Η αγάπη σου με τρέφει με μία αηδία εκπορνευμένη! - Όταν με...
Ανατριχιάζεις πάνω μου και άξαφνα η δύναμή σου χάνεται σ' ένα πρωτόγνωρο αίσθημα κτήσης. - Λαχταρώ την άστατη ανάσα σου, τον άρρυθμο παλμό του στέρνου σου την ύστατη στιγμή του πόθου. - Σ' εξουσιάζω στους τύπους: με διψασμένα χείλη αναζητώ κρυφές στάλες στο κορμί σου....
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Ανατριχιάζεις πάνω μου και άξαφνα η δύναμή σου χάνεται σ' ένα πρωτόγνωρο αίσθημα κτήσης. - Λαχταρώ την άστατη ανάσα σου, τον άρρυθμο παλμό του στέρνου σου την ύστατη στιγμή του πόθου. - Σ' εξουσιάζω στους τύπους: με διψασμένα χείλη αναζητώ κρυφές στάλες στο κορμί σου....
Δυο σταγόνες μέλι κόλλησαν στις άκρες των χειλιών, καθώς το αίμα, στις ροζιασμένες σακούλες, φούσκωνε και ξεφούσκωνε, σαν τη δερμάτινη ζώνη που βαστά το στομάχι, μην τυχόν και παραπέσει στις άκρες των ποδιών. Για να μην πεινάσει ο χρόνος, όση ώρα...
1. Στο μικρό δωμάτιο, μέτρησε τέσσερις άσπρους τοίχους. Ψηλά ο ουρανός. «Ήρθε η Άνοιξη», σκέφτηκε. Τους έβαψε γαλάζιους και πνίγηκε στη θάλασσα. 2. Στο σκονισμένο κομοδίνο είχε ξεχάσει τα σκουλαρίκια της. Με χάλκινες ζωγραφιές. Σε κλουβί, μικρά...
0 Σχόλια