Το νερό…

Το νερό παρασέρνει μια φωνή διάφανη στο παρόν των δευτερολέπτων.
Κινούνται όλα.
Οι στιγμές στιγματίζουν την βραχνή πέτρα που ανακόπτει την ορμή της ανάγνωσης.
Ο χρόνος είναι ανάγνωση.
Στο σκληρό εξώφυλλο της ελπίδας το σκαρίφημα του θανάτου εμμένει σε μια αποκάλυψη θρασεία.
Η ροή όμως είναι ιαματική, η ροή είναι λύση αισιόδοξη
Και ποντάρουν επάνω της οι αναζωογονητικές φυσαλίδες.
Το ντουφέκι της ερημιάς σημαδεύει καλά μες το τοπίο
και πληρώνει την σιωπή με αδέκαστο φως...

_

γράφει ο Στρατής Παρέλης

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!