Α.

Επέμενε η μάνα πως την περίμεναν

Δεν έλεγε ποιοι

Δε θα είχε σημασία

Οι φρουροί την κοιτούσαν

-ήξεραν πως δεν τους φοβόταν

Έτσι, σαν πέρασε μέσα τους

εκείνοι κοιτούσαν εκείνον τον άγγελο

που ζωγράφιζε στον δεξί κίονα

έναν Ερμή που αναρωτιόταν

Β.

Οι εικόνες ήταν απλά ζωγραφιές

Εκείνος, διαβαίνοντας από μπροστά τους

προσπάθησε να καταλάβει

σε ποια βρισκόταν το πνεύμα Του

Μετά

διασχίζοντας όλον τον διάδρομο

σήκωσε μια θριαμβευτική έξοδο

σίγουρος

πως μέσα στον ναό δε βρισκόταν κανένας 

Μήτε θεός, μήτε άγιος

Κάποιοι άνθρωποι μονάχα

τόσο σίγουροι

πως η σωτηρία δεν ήταν μέσα τους

Γ. 

Κάπου θα υπήρχε μουσική

Δεν μπορεί να χόρευες χωρίς κάτι ν’ ακούς

Αν κι έχεις τη μουσική μέσα σου

χρειαζόταν ένας εξωτερικός ήχος

-ένα ερέθισμα

Ίσως τα κύματα της θάλασσας

Σαν τότε που περπάτησες πάνω της

Δεν το ‘θελες

Απλά προσπάθησες να πιάσεις το φεγγάρι

_

γράφει ο Θεόδωρος Πάλλας