28.03.2018

Alexis il Giovane

Ho indossato le vesti di silenzio
per cantare a te,
glorificare il tuo miracolo
i tuoi occhi pieni di genio
Hai dato anima,
tu mi hai fatto risorgere con il tuo sguardo,
la tua grandezza
Come se li avessi ereditati dalla gloria di Bisanzio
quando Angelos e Comnene prendevano le redini…

Αλέξιος ο Νεότερος

Φόρεσα τα ρούχα της σιωπής
για να σου τραγουδήσω,
να εξυμνήσω
το θαύμα σου
τον πολύτροπο οφθαλμό σου
Εσύ έδωσες ψυχή,
μ’ ανάστησες με το βλέμμα σου
το ανάστημά σου
Λες και τα κληρονόμησες
από τη δόξα του Βυζαντίου
όταν Άγγελος και Κομνηνός
έπαιρναν τα ηνία…

Αφιερωμένο στον γιο μου Αλέξη

Ποίημα βραβευμένο (1ο βραβείο στην ξένη ποίηση) σε
Διεθνή ιταλικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, La Nuov@
Mus@. Δεκέμβριος 2013. Aprilia, Ιταλία.

Sofia Skleida, Oasi dei sogni, Il mondo dello scrittore, Italia, 2017

_

γράφει η Σοφία Σκλείδα

Ακολουθήστε μας

Αγοραία Ηδονή

Αγοραία Ηδονή

Τα χέρια κρύα γεμάτα άγχοςγια το τι θ' αγγίξουν!Τα σώματα ενωμένα λικνίζονταν στους ρυθμούς της αστείρευτης ηδονής!Κραυγές πόθου έβγαιναν από τα λαίμαργα χείλη,που έτρωγαν κάθε σημείο του ανυπεράσπιστου στο χορό κορμιού! Το στήθος πλούσιο αδημονούσεένα άγγιγμα για να...

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Η φθορά της φωνής

Η φθορά της φωνής

Μίλαγα κάποτε με κραυγές που άναβαν σπίρτα στους τοίχους, τώρα η φωνή μου είναι σκιά — ένα σούρσιμο σε παλιό πάτωμα. Ήταν θηρίο κάποτε, κοφτερή σαν μεταλλικό σύρμα, μα τη φίμωσαν με λόγια, με βελόνες, με καθρέφτες. Η φθορά δεν ήρθε με κραυγές αλλά με ψίθυρους, με τις...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου