Λόγια λέγονται κάθε μέρα
και εσύ από το μπαλκόνι κοιτάς
απολαμβάνοντας τη σιωπή του μηδέν.

Λόγια που πετάνε σαν πουλιά
και γεμάτα αγάπης κακοφωνίες.
Όλα όσα ήθελες
όλα όσα έχεις
βρίσκονται εμπρός στα μάτια σου.

Απόλαυσε το σκηνικό
και την νεκρική γαλήνη
τώρα που την κορυφή κατέκτησες.

Όρκοι ειπώθηκαν
βαριοί σαν βουνά
και κοφτεροί σαν κεραυνοί.
Μα το ξέρεις
τα γυναικεία λόγια να προσέχεις
ειδικά όταν είναι γεμάτα στοργή.

Λόγια που πετάνε σαν πουλιά
και γεμάτα αγάπης κακοφωνίες.
Όλα όσα ήθελες
όλα όσα έχεις
Βρίσκονται εμπρός στα μάτια σου.

Απόλαυσε το μηδέν του μικρού σου κόσμου
καθώς ο ήλιος σε φωτίζει
και η μοναχικότητα σαν κουβέρτα σε προστατεύει.

Η νεκρική ησυχία είναι γαλήνη!

_

γράφει ο Χρήστος Παραλόπουλος