Δημοσιεύσεις
Κι είναι κι εκείνα τα παλιά μας στέκια που ερωτευμένοι χαράξαμε τα αρχικά μας στο πόδι ενός από τα ξύλινα τραπέζια τους. Που τραυματίσαμε μια ψάθινη καρέκλα από ανία γρατζουνώντας την, ή κάποια άλλη φορά, το μαξιλάρι της με κόκκινο κρασί λεκιάσαμε...
Κάθε ανθρώπινη σκέψη είναι ένας μοναχικός μονόλογος. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ο μονόλογος στην πραγματικότητα μετουσιώνεται σε διάλογο εσωτερικό που ενίοτε μπορεί να γίνει πολύ έντονος. Το μυαλό γίνεται ταυτόχρονα ακροατής κι ομιλητής, συμφωνεί και διαφωνεί...
«Πάντως το βραβείο το παίρνουν τα κις λορέν της Σοφίας», αποφάνθηκε η Μυρσίνη, ενώ συμφώνησαν με μια φωνή όλοι στην ομήγυρη. «Ε, μα έβαλα όλη μου την τέχνη! Για την Ελένη μας!» είπε η Σοφία, ψιλοκοκκινίζοντας. «Χα, χα, ναι! Για την Ελένη μας! Εδώ έφτασα...
Δεν ξέρει πόση ώρα κοιτούσε τον οροστάτη, χωρίς να κουνηθεί καθόλου. Παρακολουθούσε τη μονότονη διαδρομή της κάθε σταγόνας που έπεφτε αργά. Απελπιστικά αργά. Έπεφτε, χάνοντας το σχήμα της, στο σωληνάκι που οδηγεί στην ενδοφλέβια ένεση με μια μοναδική οκνηρία: «Λες και...
Μένω εντός του ίδιου χάρτινου μικρού μας δωματίου. Ακινησία και σκοτάδι. Νομίζω πως θα μείνω εδώ για πάντα. Δεν θα βρεθεί πια λόγος για να βγω απ’ το κουτί μας, αυτό που κάποτε αποτελούσε το καταφύγιό μας, το κρεβάτι μας. Ξαπλώναμε μαζί. Μπερδεύονταν οι άκρες μας σε...
