Ένας πνιχτός αναστεναγμός ακούστηκε μέσα στο δωμάτιο που δεν ήξερα αν ήταν δικός μου. Ίσως πολύ μπάσος για τα αυτιά μου. Μπορεί να έφταιγαν και τ’ αμέτρητα τσιγάρα που ‘χα καπνίσει όλο το βράδυ. Ίσως να γρεζάρισε τον λαιμό μου το γλυκό κρασί. Πιθανό να έφταιγε και...

Ήχος βροχής. Μια μικρή και λασπωμένη λίμνη έχει σχηματιστεί στη μέση του σακατεμένου δρόμου και αργογεμίζει απ’ τις σταγόνες που τη δέρνουν όλο το βράδυ. Παραδίπλα ακόμη μία. Πιο βαθιά. Στην απόσταση κι άλλη. Πλημμυρίζει η πόλη απ’ την νεροποντή, που δεν λέει να...

«Περίμενες ποτέ πως θα φτάναμε ως εδώ, Αίγλη;», μουρμούρισε ο Μάρκος στην χαμογελαστή πιτσιρίκα της ασπρόμαυρης φωτογραφίας. Μυστήριο το ύφος της· έμοιαζε να ‘ναι βιασμένο το χαμόγελό της. Παράξενο σαν τα ράμματα στο φρύδι της. Δεν μπορούσε να θυμηθεί πια αν ήταν...

«Listen to the tales and romanticize how we follow the path of the hero…», άρχισα να μουρμουρίζω καθώς κοίταζα την παγωμένη εικόνα έξω απ’ το παράθυρο του δωματίου. Πάντα μου έλεγε πως είχα ωραία φωνή, πάντα με συμπλήρωνε σ’ όσα τραγουδούσα. Μου έλειπε η κιθάρα μου...