Δημοσιεύσεις
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου) Το 2018 ήταν μια λογοτεχνικά εξόχως δημιουργική χρονιά για τον δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net. Πάρα πολλοί πεζογράφοι και ποιητές δημοσίευσαν τις δημιουργίες τους στην ιστοσελίδα κι άφησαν τις λέξεις και τα λόγια τους να ταξιδέψουν στο...
Ο ήχος των τακουνιών της ακούστηκε στο διάδρομο, έπειτα τα κλειδιά στην πόρτα. «Πρέπει να ανοίξω, έλα Σωκράτη, βαθιά ανάσα! Σκέψου τον ευγενή σκοπό σου και θα τα καταφέρεις», έλεγα στον εαυτό μου ξανά και ξανά. «Σωκράτη, είσαι μέσα; Τι γίνεται; Δεν μπορώ να ανοίξω»,...
Ποιον να ξυπνήσεις απ’ τη λήθη; Με χάπια και ουσίες όλοι βολεύονται και γλυτώνουν απ’ το κρύο βράδυ της ανθρωπιάς. Κι εγώ, πείτε μου γιατί να ταραχθώ, το βράδυ που βγαίνω την πόλη ν’ ατενίσω, όταν τα φαρμακεία της εξέλιξης έχουν ξεπουλήσει και ο εγωισμός έχει ανθίσει...
Θα γίνω ιέρεια της αγνότητάς σου κήρυκας της αγάπης σου φάρος της διανόησής σου. Θα εκλαϊκεύσω την περίπλοκη θεωρία της οντότητάς σου να την κατανοήσει το παιδί που κρύβω μέσα μου. [...] _ γράφει η Κωνσταντίνα...
Κάθε ανθρώπινη σκέψη είναι ένας μοναχικός μονόλογος. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ο μονόλογος στην πραγματικότητα μετουσιώνεται σε διάλογο εσωτερικό που ενίοτε μπορεί να γίνει πολύ έντονος. Το μυαλό γίνεται ταυτόχρονα ακροατής κι ομιλητής, συμφωνεί και διαφωνεί...
Ακουμπισμένη σ’ ένα μεγάλο μπορώ, ανιχνεύω τις σημασίες μιας ζωής, που υπαινίσσεται συνεχώς, μελλοντικά, μεγάλα συναισθήματα, αναπόδεικτες αλήθειες και ανθρώπους με ευχέρεια προσφοράς. Κρυμμένη σ’ ένα μεγάλο μετά, αποθέτω τα φτερά μιας ουτοπίας και αποδίδω τις πράξεις...
Δηλώνεις επαναστάτης μα η αφορμή σου ακόμη αγνοείται. Όχι από τους αδιάκριτους που πάντα σε ρωτούν, αλλά απ’ τον εαυτό σου. Θέλεις να προσπαθήσεις, το ξέρω, δεν βρέθηκε ακόμη ο ιδανικός αγώνας, μα όλοι από κάπου ξεκινούν. Η αποδοκιμασία ανθεί εκεί που δεν υπάρχει...
Αλίμονο στο φτωχό λεξιλόγιό μου που τις πράξεις δε δύναται να αποτυπώσει, τις ιδέες δεν μπορεί να συλλάβει και να αποκωδικοποιήσει μηνύματα περιθωριοποιημένων εγκεφάλων. Κρίμα σε μένα και σε σένα ˙ που ποτέ δεν θα γνωρίσουμε τις αξίες που έμειναν εκτός συνόλου, δεν...
Αμφισβητώ το δογματισμό μα είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός του λατρεύοντάς σε, φορώντας τις παρωπίδες μου. Διαλέγω να υπακούσω στους κανόνες που προστάζει το κορμί σου, να υποταχθώ στις παροτρύνσεις των ματιών σου, να μην παραβώ τις δέκα εντολές της λογικής σου. Μα τους...
Πώς τα πεπραγμένα να αρνηθείς και πώς να πεις ότι δεν σε επηρέασαν οι άνθρωποι κι έμεινες ανέγγιχτος από τις προκαταλήψεις των άλλων, πώς να μιλήσεις για μια προσωπικότητα όταν κι αυτή που αντιλαμβάνεσαι την είδες να αντικατοπτρίζεται στα βλέμματα και στα λεγόμενα των...
Απελπισμένοι για έρωτα, διψασμένοι για πόθο αναζητάμε το θείο δώρο της έξαρσης. Κι εγώ στα μάτια σου εφηύρα ένα βωμό να εναποθέσω τα πάθη μου, κι όλα μαζί γύρισαν και με κυνήγησαν ώσπου να σ’ αρνηθώ. Ώσπου να αναζητώ την σωτηρία της λύτρωσης. Αυτό που με τόσο σθένος...
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Η Αντιγόνη Γκούρα, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, μέσα από το πρώτο της βιβλίο «Κάποτε στο Μαρόκο», μας παρασέρνει νοερά και να μας προσθέτει συνταξιδιώτες των πρωταγωνιστών στο υπέροχο, μαγευτικό και...
Πέρασε τώρα ο καιρός να μην φοβάσαι κι αυτό το μούδιασμα του πόνου που θυμάσαι μια ζάλη είναι, π’ αντιστέκεται στην σκέψη Πέρασε τώρα ο καιρός να μην γκρινιάξεις τον εαυτό σου ερειπωμένο να κοιτάξεις αν χρειαστεί, δωσ’ του μια ανάμνηση να παίξει Γιατί...
Η θάλασσα σκοπός γι’ αυτούς που δεν φοβούνται Ν’ αγγίξουν τον βυθό κι ας μην ξαναγυρίσουν Στην έρημη ακτή τα πάντα λησμονιούνται Ο βράχος πάπλωμα σκληρό Η άμμος το σεντόνι Αέρας που σφυρά στ’ αυτιά Τις σκέψεις σου σαρώνει Οι γλάροι που πετούν ψηλά Τα κύματα κοιτάνε...
Η Κοσμόπολη, μια πόλη με πολλούς ανθρώπους και πολλά καλώδια που τους ένωναν όλους κινδυνεύει να βυθιστεί. Οι κάτοικοί της περνούν καθημερινά ατέλειωτες ώρες με τα κινητά τους και την τηλεόραση. Έτσι η Κοσμόπολη θα βουλιάξει από το βάρος των πληροφοριών! Υπάρχει άραγε...
Στο στέρφο αμπέλι φύσηξε κρύος ο βοριάς, την ώρα του φωτός της τελευταίας αχτίδας. Ματιά υγρή, από ταξίδι, θαρρώ, πως έρχεται μακρύ, ξανθή˙ στο χρώμα της σταφίδας. Ο ξένος ψάχνει για μια γη, στάση να κάνει… λίγη θαλπωρή… Της ιστορίας το κουβάρι του σα...
Εγώ που σ' αγαπώ σου υπόσχομαι να τρέξω αν τύχει και προσέξω πως έχεις πληγωθεί Κι η γη κι ο ουρανός δεν θα 'χουν σημασία θα ‘ναι χωρίς αξία μάρτυς μου ο Θεός Εγώ που σ' αγαπώ αν χρειαστεί θα διώξω του ουρανού το τόξο το φως θα παραβγώ Σε μια σταλαγματιά θα...