Δημοσιεύσεις
Άνοιξε βίαια την εξώπορτα του σπιτιού και τον κατάπιε με μιας το έρεβος της καλοκαιριάτικης νύχτας. Βάδιζε σκυφτός και με προσοχή υπό το αμυδρό φως των αστεριών, προσέχοντας μη και σκοντάψει και φάει τα μούτρα του, αυτά τα μούτρα που έσπευδαν να δοκιμάσουν τα...
ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ τα μεγάλα της αγάπης λόγια; Να τα πιστεύει κανείς κτίζοντας πάνω στην μαγεία τους και να απογοητεύεται όταν σκάζουν, ή να αφήνεται και να τα απολαμβάνει για όσο κρατούν;
Η νέα συλλογή διηγημάτων της Λένας Μαυρουδή Μούλιου. Το τελευταίο τανγκό συγγραφέας: Λένα Μαυρουδή Μούλιουεκδόσεις: τοβιβλίο σελίδες: 442ISBN: 978-618-5348-07-06 Λεπτομέρειεςεκδοτική επιμέλεια: Δήμος Χλωπτσιούδηςεπιμέλεια εξώφυλλου: Κώστας Θερμογιάννηςγλώσσα:...
Στροβιλίζονται οι λέξεις στο μυαλό το ταραγμένο, Κάνουν να βγουν στο φως, μα δεν το καταφέρνουν. Τι τις εμποδίζει αναρωτιέμαι, μα απάντηση ποιος να δώσει! Και η ασάφειά τους με τυραννά με την καλυμμένη αποκοτιά τους. Μα όταν αποφασίσουν να βγουν στης μέρας τη...
Και βαδίζεις και πας… Μια ματιά πίσω σου μη ρίξεις Ξέχασέ τα όλα. Εσύ να ‘σαι καλά… Σαν τι πειράζει αν κάποιος πόνεσε, Εξ αιτίας σου, εξ αιτίας του ΕΓΩ ΣΟΥ. Εσύ μόνο να ‘σαι καλά. Και ο καθένας Από αυτούς που εγκατέλειψες Ανεύθυνα, παγερά, αδιάφορα, Αν το επιθυμεί ας...
Αγαπάς τις αναμνήσεις σου επιλεκτικά. Όλο και συχνότερα βουτάς και κρεμιέσαι στην απατηλότητά τους με τα ασαφή όρια στον χώροΧρόνο. Όλα ιδανικά, όλα ωραιοποιημένα και θεϊκά. Ξεχνάς όμως τις λεπτομέρειες, Αυτές που σε έκαναν να νιώθεις δυστυχής και ανήμπορος. ΤΟΤΕ....
Μιλάμε για μια συνηθισμένη οικογένεια, αυτήν του μεσοαστού Θεοφύλακτου Ασημπίου. Τα ζωάκια όμως που ζούσαν μαζί τους, δεν ήταν και πολύ συνηθισμένα. Μια γάτα κι’ ένας σκύλος, αμφότερα σαν σε μικρογραφία, με μια νοημοσύνη όμως που άγγιζε την μέση ανθρώπινη θα λέγαμε....
Όταν πιάνω να γράψω κάτι τις, το κύριο μέλημά μου είναι, αυτό το κάτι τις να μην είναι δυσάρεστο και γεμάτο μουρτζούφλα. Δεν το αντέχω αυτό το εμπόριο της θανατολατρείας και της απονιάς. Τα ξέρουμε όλα αυτά. Τα ζούμε στο πετσί μας επί καθημερινής βάσης και δεν είναι...
Ήρθες. Κι’ ένιωσα μέσα μου Λαό πουλιά να κελαηδάνε. Ήρθες κι’ οι μέρες οι φρικτές Του χωρισμού είπα πάνε… ‘Ήρθες. Και τώρα σαν χελιδονιών Φωλιά μοιάζει η καρδιά μου Και τής ξανάδωσες ζωή εσύ Ζωή, Θεά μου. Πώς να την πω τέτοια χαρά Πώς να την τραγουδήσω; Αν ίσως...
Τον κοίταξε βαθιά στα μάτια του τα μελιά και εκείνο που διέκρινε, πραγματικά την κατατρόμαξε. Αυτός από τη μεριά του, κατέβαλε προσπάθειες να κρύψει τις μύχιες σκέψεις και σχέδια που έκανε όχι επί χάρτου, αλλά κατ’ ευθείαν στο δόξα πατρί. Είναι πράγματι αλήθεια αυτό...
Μη λες τίποτα τώρα, Τα κλειδιά της καρδιάς σου Άφησέ τα σιμά, στου παππού το ‘’ντιβάνι’’ Που ο νους σου δε βάνει ιστορίες Αγάπης πόσες έχει ακουστά. Θα ανοίξω εγώ τώρα παίρνοντας ένα, ένα στη μεγάλη αρμαθιά, δε μπορεί, θα ταιριάξει, όλα είναι φτιαγμένα απ’ τον...
Τρεις μικροί φίλοι, ο Κωστής, ο Μανολιός και ο Γιωργής, ήταν αφοσιωμένοι εδώ και ώρα στο παιχνίδι τους, πού έλκυε την καταγωγή του από τα παλιά, στο πολύ βαθύ του χρόνου, εκείνον τον αρχαίο χρόνο και καθώς όλα έδειχναν, δεν θα είχε και πολλή ζωή πια. Ε, νισάφι πια,...
