Ο ήχος της φωνής σου άγνωστος πια,
Χαμένος στην ομίχλη του χρόνου,
Ανάμνηση απατηλή που ξεγλυστρά,
Σα να ‘ταν παραίσθηση του νου μου.
Τα λόγια που μ’ έλεγες λησμόνησα,
Στης νύχτας τ’ αναζητώ τη σιωπή,
Η καρδιά μαραζώνει ντροπαλά,
Σαν λουλούδι πονά απ’ τη βροχή.
Τα χείλη μου λένε τ’ όνομά σου,
Στ’ ουρανού τ’ αστέρια προσευχή,
Προσμένω να βρεθώ κοντά σου,
Αχ, για να νιώσω ξανά ζωντανή.
_
γράφει η Ιωάννα Μαγοπούλου
Το σχόλιό σας είναι επιθυμητό!
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/M9U0jXsfONkΚαθημερινή https://youtu.be/lD6ObVkLO_s?si=ZhmIO-xqgEYBv6Y1 https://youtu.be/dupF7XwSaT8?si=6VyxEjgjWNc8Jci4 Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές...
Γυναίκα σε άχρονο τοπίο (μελάνι σε χαρτί, 30Χ20cm.) Τι εστί εγώΈνα φαινομενικό τίποταΕμείςΚαι το μόνο που εγκυμονώΕίναι χάος κενόπου έρχεται πρόωρα σε κενό Ίσως ισχυριστούν φαντάσματος φενάκη ήΈστω ολογράμματος οφθαλμαπάτηΑλλά τα χέρια μου λένε βρίσκουν καθαράΚαι ξέρω...
Λόγια λέγονται κάθε μέρακαι εσύ από το μπαλκόνι κοιτάςαπολαμβάνοντας τη σιωπή του μηδέν. Λόγια που πετάνε σαν πουλιάκαι γεμάτα αγάπης κακοφωνίες.Όλα όσα ήθελεςόλα όσα έχειςβρίσκονται εμπρός στα μάτια σου. Απόλαυσε το σκηνικόκαι την νεκρική γαλήνητώρα που την κορυφή...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Λόγια λέγονται κάθε μέρακαι εσύ από το μπαλκόνι κοιτάςαπολαμβάνοντας τη σιωπή του μηδέν. Λόγια που πετάνε σαν πουλιάκαι γεμάτα αγάπης κακοφωνίες.Όλα όσα ήθελεςόλα όσα έχειςβρίσκονται εμπρός στα μάτια σου. Απόλαυσε το σκηνικόκαι την νεκρική γαλήνητώρα που την κορυφή...
Για σένα Διάβαζα συχνά μια ιστορία όλες οι ιστορίες έχουν το ίδιο τέλος, όλες έχουν τέλος. Το μυαλό διάβαζε και διάβαζε… κι αυτό του το βιβλίο δεν τελείωνε ποτέ και ο συγγραφέας συνέχιζε να γράφει. Διάβαζα συχνά μια ιστορία το τελευταίο κεφάλαιο δεν τελείωνε ποτέ και...
Εκεί που ήθελα να πάω πήγα Και ο κύκλος έκλεισε ακόμη μια φορά Η αρχή και το τέλος του κόσμου Μονοπάτια που έγιναν φως μου Μονοπάτια που βρήκα το φως Άλλο έψαχνες και άλλο βρήκες Ζεστός αέρας φυσούσε ξανά Η αρχή και το τέλος του κόσμου Μονοπάτια με φως, με σκιά, Της...
0 Σχόλια