Αύριο... θα φύγω
νιώθω αυγή, έρχεσαι να προλάβεις,
μα θα ' ναι νύχτα σκοτεινή
η νύχτα η τελευταία
σε ποιό Άγιο Δισκοπότηρο, ψυχή θα μεταλάβεις
τόσο γυμνή, τόσο φτωχή
τόσο γλυκιά κι ωραία.
Μοιάζει με πράξη αφαίρεσης
του Έρωτα η πορεία
καθρέφτης βενετσιάνικος που ράγισε στα δύο
τρέχουμε άλλη διαδρομή
πάνω στην ίδια ευθεία
αναζητώντας στ' όνειρο
ένα κοινό σημείο.
Εικόνα μου άγια,
προσευχή, τ' άσπρα μαλλιά μου λύνω,
στη σκέψη μου η Σκέψη Σου,
αμόλυντη πηγή,
της νιότης μου μια θύμηση,
Εσένα μόνο αφήνω,
Του Αυγούστου...
σ' αφανέρωτο βυθό, μαρμαρυγή.
_
γράφει η Ζωή Δικταίου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Θαυμάσιο!!!!!!!!!!!
Ευχαριστώ, μια σπίθα της ψυχής δεν θέλω να σβήσει.
[…]Μοιάζει με πράξη αφαίρεσης
του Έρωτα η πορεία […]
υπέροχα λόγια…
Στην υπέροχη καρδιά σου, δεν θα μπορούσε να φτάσει με άλλον τρόπο. Ευχαριστώ Μάχη.
Όμορφο και με ωραίο ρυθμό, γεμάτο από εκείνο το συναίσθημα της χωρίς επιστροφή πορεία προς ένα επικείμενο χωρισμό, απλά γιατί η ζωή μας πάει αλλού….
Στο ίδιο καραβάνι για το φως, αυτό που πορεύεται χωρίς επιστροφή…
Υπέροχο το ποίημά σας Ζωή τρυφερό… συναισθηματικό… υπέροχο!!!
Ειλικρινά σας ευχαριστώ για την αποδοχή, τη διακριτικότητα, τον ανοιχτό ορίζοντα της καρδιάς σας. Ας είναι να ανθούν οι ευχές σας από καλοσύνη και να θυμάστε, μια καλή ζωή είναι αυτή που εμπνέεται από την αγάπη και καθοδηγείται από τη γνώση. Την αγάπη μου καταθέτω.
Εύγε!
Ας φτάσει το ευχαριστώ μου, στην αγάπη σας έστω και πολύ καθυστερημένα..
Γνώρισα την ποιήτρια μέσα από το fb και ενθουσιαστηκα, από εκείνη την στιγμή ρουφω την γραφή της,είναι ιδιαίτερη!!
Εύχομαι από καρδιάς ανεμπόδιστο δρόμο στο φως και στην Αγάπη. Καλοσύνη σας που με κατεδέχεστε.
Υπέροχοοοοοο…?
Μοιάζει με πράξη αφαίρεσης
του Έρωτα η πορεία
καθρέφτης βενετσιάνικος που ράγισε στα δύο
τρέχουμε άλλη διαδρομή
πάνω στην ίδια ευθεία
αναζητώντας στ’ όνειρο
ένα κοινό σημείο.
Λυρικό, πανέμορφο, αληθινό….
Μπράβο σας!