Τίποτα το ιδιαίτερο δεν θα συμβεί και σήμερα
εγώ θα εξακολουθήσω να κάνω τον γελωτοποιό
εσείς θα χειροκροτήσετε κατενθουσιασμένοι
με αυτό το παρατεταμένο χειροκρότημα,
που καλεί τον καλλιτέχνη ξανά και ξανά στη σκηνή
εγώ βέβαια δεν είμαι καλλιτέχνης
μόνο ένας απεγνωσμένος αλήτης του δρόμου
ένας παλιάτσος πολύ αστείος, που σας κάνει και γελάτε
άθλιος αρκετά ώστε να εξευτελίζομαι για μια μπουκιά ψωμί
και μια γωνιά όπου θα στέκομαι έως ότου με καλέσετε.
Δεν λέω μου ταιριάζουν ετούτα τα σχοινιά
της μαριονέτας, που μου φορέσατε
καλύτερα να με σέρνετε εσείς
παρά να σέρνομαι μόνος μου
μου αρκεί και το ξεροκόμματο, που μου δίνετε
δεν θα πεθάνω έτσι της πείνας
δεν θα με βρουν παγωμένο σε καμιά γωνιά του δρόμου.
Ας είστε καλά εσείς, που με μαζέψατε
κι εγώ το μόνο, που χρειάζεται να κάνω
είναι να ανεβαίνω σε αυτό το βάθρο, που μου στήσατε
μου θυμίζει ικρίωμα ξέρετε
και να χοροπηδάω τραγουδώντας και γελώντας
κάτω από το σκοινί, που κρεμάστηκε η αξιοπρέπειά μου.
Ας είστε όμως καλά εσείς, που με μαζέψατε
και να είστε σίγουροι πως δεν είμαι από αυτούς,
που δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει.
Ήταν το πρώτο, που μου έμαθαν από παιδί
να μην ρωτάω επίσης για το πως και το γιατί
είμαι επομένως άρτια εκπαιδευμένος.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Έίμαι της γνώμης ότι το ποίημα σου αυτό είναι από τα πολύ ωραία σου.
Καλή σου νύχτα Άννα να είσαι πάντα καλά
Σε ευχαριστώ πολύ Λενα μου!Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Δυνατή η γραφή σου Άννα όπως και ο βαλσαμωμένος άνθρωπος που είναι “άρτια εκπαιδευμένος” και προτιμά “να τον σέρνουν άλλοι παρά να σέρνεται μόνος του”. Μπράβο σου!!!!
άλλο ένα δυνατό σου ποίημα φιλενάδα. Καλημέρα και πάλι
Δεν λέω μου ταιριάζουν ετούτα τα σχοινιά
της μαριονέτας, που μου φορέσατε
καλύτερα να με σέρνετε εσείς
παρά να σέρνομαι μόνος μου
Υπέροχο όπως και όλα όσα μοιράζεσαι μαζί μας Άννα μου… Μ’ αρέσει πολύ να σε διαβάζω. Την αγάπη μου και την καλημέρα μου!!!
Να είσαι πάντα καλά Σοφία μου να με διαβάζεις 🙂 Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!