Δε μπορεί, της Άννας Ρουμελιώτη

flower_purple

Στιγμές στη βουή της μέρας

στιγμές ανήμπορες να σπρώξουν

το χαμόγελο πάνω στα χείλη

στιγμές στεγνές από οτιδήποτε

στιγμές, που όλο και επαναλαμβάνονται.

Βαραίνουν τόσο επάνω σου,

που κλείνεις τα μάτια και αφήνεις

τα χέρια να κρέμονται ξέπνοα.

Στέκεσαι ακίνητος και τολμάς να σκεφτείς

την υποψία μιας μάταιης προσδοκίας

ενός άλλου εαυτού.

Πιάνεις το σφυγμό σου, κοντανασαίνεις,

ξεχνάς τη μέρα, την ώρα,

κλωτσάς το χρόνο παραπέρα και αφουγκράζεσαι

κάποιον άλλο ήχο πιο γνώριμο, πιο ζωτικό.

“Δεν μπορεί” σκέφτεσαι

“έστω και για λίγο θα βρω τη δύναμη να ξεφύγω.

Φυσάει! Θα ακούσω τις ριπές του αέρα

να περνούν γλυκά μέσα από τα κλαδιά

και να χαϊδεύουν τα δέντρα.

Θα ακούσω το τραγούδι των πουλιών

δεν με νοιάζει τι εποχή είναι, δεν έχει σημασία.

Στέκομαι μόνος και αναζητώ τη ζωή

πέρα από ετούτον το δρόμο.

Κοιτάζω τον ουρανό και τον ήλιο,

που μου παίζει κρυφτό μέσα απ’ τα σύννεφα.

Τολμώ και τον κοιτάζω

τολμώ και αντέχω το φως του

να συντρίβεται στη σκιά μου.

Τολμώ και μαζεύω μικρά σημάδια χαράς

για να στολίσω την καρδιά μου.

Τολμώ και κοιτάζω ένα μικρό λουλούδι,

που παλικαρίσια στέκεται όρθιο

ανάμεσα στα νεκρά ντουβάρια της γκρίζας πόλης.

Το βλέπω και σωπαίνω

και υποκλίνομαι με σεβασμό στον αγώνα του.

Το βλέπω και χαμογελάει η ψυχή μου

και η ανάσα μου γαληνεύει.

Δεν μπορεί … έχω δρόμο μπροστά μου νομίζω

και στιγμές με χρώμα να δημιουργήσω”.

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Αυτό το θηρίο, ο άνθρωπος

Αυτό το θηρίο, ο άνθρωπος

Μέρες τώρα βλέπω αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου με θέμα όσα τράβηξε η ανθρωπότητα από τους σημερινούς -και όχι μόνο- συμμάχους μας, τους Γερμανούς. Ασχήμια, απανθρωπιά, βαναυσότητα και ό, τι αρρωστημένο μπορεί να γεννήσει το μυαλό του...

Σε χρώμα διαδρομές

Σε χρώμα διαδρομές

Από μια τζαμαρία μέσα.Κοιτώ τον Ουρανό. Kοιτώ μια κουκκίδα στο βάθος να χορεύει, να στροβιλίζεται και ακίνητη να μένει.Να μεγαλώνει. Να αλλάζει σχήμα.Γνώριμο σχήμα να παίρνει.Ν' αποχτά φτερά. Φτερούγες απλωμένες. Αστραφτερές.Στα χρώματα της Ίριδας.Κύκλους...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Σε χρώμα διαδρομές

Σε χρώμα διαδρομές

Από μια τζαμαρία μέσα.Κοιτώ τον Ουρανό. Kοιτώ μια κουκκίδα στο βάθος να χορεύει, να στροβιλίζεται και ακίνητη να μένει.Να μεγαλώνει. Να αλλάζει σχήμα.Γνώριμο σχήμα να παίρνει.Ν' αποχτά φτερά. Φτερούγες απλωμένες. Αστραφτερές.Στα χρώματα της Ίριδας.Κύκλους...

Μια μάνα

Μια μάνα

Η ωραιότερη περίοδος μια γυναίκας, για τις περισσότερες, είναι η εγκυμοσύνη. Εκτός από τις ορμόνες που χορεύουν σε τρελό ρυθμό, το συναίσθημα της προσμονής είναι στο έπακρό του. Νοιώθει εκείνο το "σποράκι" να μεγαλώνει και με τον καιρό κάτι φτερουγίσματα...

Μικρός τιτανικός

Μικρός τιτανικός

 Κοίταξε τώρα. Καπνίζω. Καπνίζω με ατελείωτη μανία και ο καπνός γεμίζει όλο μου το είναι. Πού είσαι να με αποτρέψεις, να με σταματήσεις από τη συνήθεια που σιχαίνεσαι τόσο πολύ; Μου έλεγες ότι το τσιγάρο θα με σκοτώσει. Μέγα λάθος. Θέλεις να σου πω εγώ τι...

23 σχόλια

23 Σχόλια

  1. Ανώνυμος

    Καλημέρα Άννα δεν μπορώ να σου πω πιο σημείο μου άρεσε περισσότερο δυνατό πολύ δυνατό μπράβο σου. Σοφία Καποράνη

    Απάντηση
  2. ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ

    Κι όμως μπορεί… Μέσα από ένα ποίημα να ξεπηδήσουν σαν νεράιδες του παραμυθιού χιλιάδες όμορφες εικόνες… Αρκεί να τις αγγίξει το μαγικό ραβδάκι της έμπνευσης….
    ΜΠΡΑΒΟ ΑΝΝΑ ΜΟΥ!

    Απάντηση
  3. Άννα Ρουμελιώτη

    Ότι και να πω θα είναι λίγο κυρία Χρυσούλα μου… πόσο σας ευχαριστώ… πόσο ενθαρρυντικά τα λόγια σας 🙂 την καλημέρα μου!!

    Απάντηση
  4. Lena Mavroudi Mouliou

    Όλο το θέμα είναι ΝΑ ΠΙΣΤΈΨΕΙΣ ότι υπάρχει ελπίδα να ξεφυγεις κάποια στιγμή από το ζόφο που ζεις και να δεις έστω και ΈΝΑ κάποιο χαμόγελο έστω και λίγο φως και χρώμα να σχίζει τα πέπλα του έρεβους που καλύπτουν την ζωή σου . Πίστη σ’ αυτήν την ΕΛΠΙΔΑ λοιπόν και …ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ…
    Με άγγιξε πολύ Άννα η αλήθεια του, η τόσο ωραία γραμμένη. Η στιγμή της έμπνευσης δεν γινόταν να είναι καλύτερη.

    Απάντηση
  5. Μάρθα Δήμου

    Ωραία γραφή που μας γεμίζει δύναμη και ελπίδα!

    Απάντηση
  6. Ανώνυμος

    Πολύ ωραίο!

    Απάντηση
  7. Χριστίνα Σουλελέ

    ένα ποίημα με χρώματα ελπιδοφόρα. Μου άρεσε πολύ Άννα. Μπράβο!

    Απάντηση
  8. Έλενα Σαλιγκάρα

    Υπέροχο! Πώς τα καταφέρνεις πάντα και με παρασέρνεις;;

    Απάντηση
  9. Αννα Ρουμελιωτη

    Σε ευχαριστω παρα πολυ Σοφια μου!!!

    Απάντηση
  10. Άννα Ρουμελιώτη

    Χαίρομαι Λένα μου που σε άγγιξε αυτή η στιγμή ..η αληθινή μικρή αυτή στιγμή…να είσαι καλά σε ευχαριστώ!!

    Απάντηση
  11. Άννα Ρουμελιώτη

    Τα χρώματα και οι ήχοι της φύσης Χριστίνα μου μόνο ελπιδοφόρα θα μπορούσαν να είναι.Σε ευχαριστώ πάρα πολύ 🙂

    Απάντηση
  12. Άννα Ρουμελιώτη

    Χαχαχα Έλενα ακόμα κι έτσι χαίρομαι που καταφέρνω κάτι τέτοιο…. να είσαι καλά 😉

    Απάντηση
  13. Αθηνά Μαραβέγια

    “Τολμώ….Τολμώ… Τολμώ….”
    Πόσο σημαντική για τη ζωή μας αυτη η λέξη-έννοια!!!!!!!!
    Ευχαριστώ σε από καρδιάς!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
  14. Άννα Ρουμελιώτη

    Τολμώ και ανοίγω δρόμο…τολμώ να φτιάξω το όνειρο… πόσο σημαντικό Αθηνά μου αλήθεια… πόσο σε ευχαριστώ!!!

    Απάντηση
    • Αθηνά Μαραβέγια

      Καλό βράδυ, Άννα μου και να συνεχίσεις να μας ανοίγεις πόρτες!!!!!!!!!

      Απάντηση
  15. Σοφία Ντούπη

    Εγώ θα σταθώ στο τολμώ!!! Κι αν τολμά ένα μικρό λουλούδι να στέκεται όρθιο ανάμεσα στα νεκρά ντουβάρια της γκρίζας πόλης… γιατί όχι κι εμείς; Εύκολο είναι μια παλέτα πολλά χρώματα και θα δημιουργήσουμε στιγμές!!! Στιγμές κι ελπίδες!!! Μαθαίνουμε από σένα, σου το έχω ξαναπεί!!! Καλό βράδυ!

    Απάντηση
  16. Πόπη Κλειδαρά

    Με άγγιξε πολύ Άννα. Πραγματικά, υπέροχο!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου