Είναι και αυτό που μου λείπεις.
Που το κρεβάτι μας είναι απλό, άψυχο διακοσμητικό.
Που έχει ποτίσει η κολόνια σου τα σωθικά του.
Είμαι καλά.
Απλά κοιμάμαι στο πάτωμα.
_
γράφει η Άντια Αδαμίδου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Είναι και αυτό που μου λείπεις.
Που το κρεβάτι μας είναι απλό, άψυχο διακοσμητικό.
Που έχει ποτίσει η κολόνια σου τα σωθικά του.
Είμαι καλά.
Απλά κοιμάμαι στο πάτωμα.
_
γράφει η Άντια Αδαμίδου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Διαβάστε κι αυτά
Μια θολή σκοτεινιά κι έν’ αγέρι χλωμό θα σε φέρει, σε παντέρμη αμμουδιά της σιωπής λειτουργιά, αλισάχνης αστέρι. Θα ’μαι πίσω από ’κεί, στης σιγής τη βοή η καρδιά απαγγέλει με πάθος. Δεν θα μείνω πολύ κι έχει αρχίσει βροχή στων ματιών σου τ’ απάνεμο βάθος. Σε ξωκλήσι...
Και ύστερα από το ξάφνιασμα και την απορία, την αίσθηση απειλής και τον έκδηλο φόβο στο βέβηλο αναρώτημα για τη σκιά της πανδημίας, προσέτρεξαν ομόλογοι οι πρεσβευτές της γνώσης, της συγκροτημένης σκέψης και επώδυνης αλήθειας, ως ώριμη ανάγκη των καιρών και της...
Η ψευδαίσθηση της μοναδικότητας της ανθρώπινης ύπαρξης, όταν έρχεται σε σύγκρουση με τον πραγματικό ψυχισμό.
Η “πτώση” είναι αναπόφευκτη, όταν η ματαιότητα συναντά το κενό και όταν η πληρότητα δεν αποτελεί προορισμό, αλλά πρόσκαιρη στάση μέσα στο ταξίδι.
Ένα ΠΟΊΗΜΑ βονσάι Μικρότερο αυτού αλλά και περιεκτικότερου δεν έχω διαβάσει Το ΛΑΚΩΝΊΖΕΙΝ εστί φιλοσοφείν;;; Αυτό.
Απλα καταπληκτική οπως παντα!
Αντια το αγάπησα. Μπράβο σου
Μπράβο!!!!