14.10.2020

Κι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου.

Και συνειδητοποιείς

δεν υπάρχουν περιθώρια

για ανοχές.

Έζησες,

προσπαθώντας

όσο γινόταν

να καταλαβαίνεις τους άλλους

να ανέχεσαι συμπεριφορές

λόγια, πράξεις

κι όταν αντιλαμβάνεσαι

πως η κλεψύδρα τελειώνει

κοιτάζεις τον εαυτό σου.

“Πότε ανέχτηκες και συγχώρεσες

δικά μου παραπτώματα;”

σε ρωτάς.

“Πότε μου δικαιολόγησες

σκέψεις, συμπεριφορές;”

Σε στήνεις στον τοίχο.

Κατεβάζεις το κεφάλι

και απλά υπόσχεσαι:

“Από δω και πέρα

θα σ’ αγαπάω πιο πολύ.

Από δω και πέρα

θα σε νοιάζομαι περισσότερο.

Από δω και πέρα και για όσο

θα σε φροντίζω

και δεν θ’ αφήνω κανέναν

να σε δηλητηριάζει

να σε στενοχωρεί.

Θα φροντίσω

να βρίσκεσαι μακριά

από κείνους που δεν σε νοιάζονται.

Άλλωστε

είναι τόσες οι ασχήμιες γύρω σου

που δεν έχεις ανάγκη

να σε χολιάζουν

και αυτοί που

υποτίθεται σε νοιάζονται 

και σ’ αγαπούν.

Για όσο κρατήσει

η κλεψύδρα…”

 

_

γράφει η Αθηνά Μαραβέγια

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Γείτονες

Γείτονες

Κινείστε γύρω μου, σαν κομήτες, πλέκετε τους ιστούς σας, με αιχμαλωτίζετε στα δίχτυα σας, ανήμπορη με ακινητοποιείτε. Τραβάτε από τα υγρά μου, όχι για να ξεδιψάσετε, αλλά για να με δείτε να αργοπεθαίνω, από διαστροφή ή δεν υπάρχει διαστροφή στην ευωχία; Γλιστράτε πάνω...

Πολύ μικρός ουρανός

Πολύ μικρός ουρανός

Μεγάλωσα πολύ για να ασφυκτιώ σε αυτόν τον ουρανό. Άλλοτε μπλε και άλλοτε γκρι. Άλλοτε γκρι και άλλοτε μπλε. Πολύ λίγος ουρανός για μένα. Και ας φαίνεται απέραντος για κάποιους. Τα πρόσωπα όλα ίδια στη πρώτη καλημέρα. Μα αποκαλύπτονται στη τελευταία καληνύχτα. ...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Πολύ μικρός ουρανός

Πολύ μικρός ουρανός

Μεγάλωσα πολύ για να ασφυκτιώ σε αυτόν τον ουρανό. Άλλοτε μπλε και άλλοτε γκρι. Άλλοτε γκρι και άλλοτε μπλε. Πολύ λίγος ουρανός για μένα. Και ας φαίνεται απέραντος για κάποιους. Τα πρόσωπα όλα ίδια στη πρώτη καλημέρα. Μα αποκαλύπτονται στη τελευταία καληνύχτα. ...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου