Στην αγκαλιά σου,
είχε πάντα ουρανό το καλοκαίρι
Στη θύμηση μου,
ένα ματσάκι γιασεμιά το μεσημέρι
Ιούνιος μήνας
και στα μάτια σου ανατέλλω
απελπισμένα,
στο βαθύ της φαντασίας μου, σε θέλω.
Έρωτας είναι,
άγνωστη χώρα δίχως νόμους και θρησκεία
Η αμαρτία μου, μια κόντρα
σε κανόνες κι όλο αλλάζει ηλικία
Χάρτης η θάλασσα
στα χέρια μου κι η σκέψη σου μελάνι
ό,τι ονειρεύομαι,
βουλιάζει, δίχως λόγο στο λιμάνι.
Ιούνιος μήνας,
πρώτη νύχτα σινεμά στην επαρχία
Μεγάλη οθόνη,
ένα φεγγάρι, δυο φιλιά στην ησυχία.
Σβήνω τα φώτα
καίω απόψε μοναξιές και τη συνήθεια
πως ξεριζώνεται
απ’ τα χείλη το αλάτι κι η αλήθεια.
Περνώ στο κόκκινο,
χρώματα ντύνεται η ψυχή, παλιός καθρέφτης
ουρλιάζουν δαίμονες,
να δραπετεύσω, πριν κι ο χρόνος γίνει ψεύτης.
Δάκρυ στο φως,
αυτή τη νύχτα που σκουριάσανε οι λέξεις
στάλες η ζήλια,
μα ήρθε η ώρα σου φωνάζω, να διαλέξεις.
Ιούνιος μήνας,
στο παγκάκι, πόσα παίξαμε στα ζάρια
πάθη και λάθη
στου μυαλού, κλειστά συρτάρια.
Ιούνιος μήνας,
να πεθαίνεις για μια νύχτα και να ζήσεις
απ’ τα κρυμμένα, μη γυρέψεις εξηγήσεις.
_
γράφει η Ζωή Δικταίου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ιούνιος μήνας κι ένα νέο ποίημα της κ. Δικταίου μ’ άγγιξε. Ευαίσθητη γραφή, μ’ έναν σιωπηλό αέρα μελαγχολίας και εικόνες στο χρώμα της σέπιας. Ο έρωτας συχνά είναι υπόθεση του ενός. Αν όχι συχνά, κάποιες φορές…
Η ζεστασια της ψυχης στ’ακριβοθωρητο συναισθημα..το ταξιδι μονο και μονο των λεξεων…….σταλες ζηλειας..!!!!
Μα ηρθε η ωρα σου…και δες το..!
Οι αλλοι πολεμουν…μη γυρεψεις εξηγησεις!!!
Εξαιρετικο!!!!
Καλημερα κ ΖΩΗ…ΜΟΥ!!!!!!!!
Υπέροχο!!!!! Έχουν τόση δύναμη οι λέξεις σου… μπράβο!!! Ένα από τα ωραιότερα σου Ζωή μου… την καλημέρα μου!!!
Εξαιρετική γραφή, που σε ταξιδεύει. Συγχαρητήρια!!!
Ζωή μας,
Σπάνια οι λέξεις όταν μπαίνουν στη σειρά δημιουργούν την αίσθηση ενός αετώματος …με αναπαραστάσεις από την ομορφιά της ζωής και την μοναδικότητα του καλοκαιριού…!!!!! Τόσεςπολλές εικόνες περνούν από τα μάτια μας , που αντιστρέφεται το περίφημο ”Μία εικόνα , χίλιες λέξεις…”
Εδώ έχουμε το ” Μερικές λέξεις χίλιες εικόνες…”
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!
Εκείνο το άστρο της αυγής Άγγελε, όταν ρίχνει το φως πάνω στο οικόσημο της αναπόλησης σου και στο γιασεμί που μαζί ξενυχτήσατε και υπόσχεται πως δεν θα ξαναζήσεις την εξορία της καρδιάς, πως η Αγάπη πια, θα μείνει λυχναράκι αναμμένο να σου φέγγει, όταν θα σκοντάφτεις αλλού και στην άβυσσο, εκείνο φταίει ακόμη. Μου αρέσει το χρώμα της σέπιας. Ευχαριστώ από καρδιάς για το σχόλιο σου.
Ομορφο Ζωή… Καλό σου μήνα!
Είναι αλήθεια πως μας κατατρέχει σε όλη μας τη ζωή το πως γεννιέται και που πάει ο έρωτας, ιδιαίτερα εκείνος, ο πρώτος, ο μεγάλος, αυτός που μέλλει να μας σημαδέψει και να μην ξεχαστεί ποτέ. Ό,τι κι αν συμβεί, όσα χρόνια κι αν περάσουν κάποια στιγμή θα έρχεται απρόσκλητος κι ας είναι μόνο στη θύμηση και θα ξεφυλλίζουμε κιτρινισμένα χαρτάκια της μνήμης και θα αντιγράφουμε από το σημειωματάριο της ψυχής. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, Ασημίνα, Μάρθα, Σοφία, Χρυσούλα.
Λέξεις Μάχη, ένα λιθαράκι αλήθειας σε όποιον πιστεύει πως τίποτα δεν χάθηκε ακόμα. Ας έχει και το καλοκαίρι λόγο στην καρδιά σου.
Λέξεις, εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα, μνήμες!!!
Ένας όμορφος Ιούνιος που εύχομαι από καρδιάς να πολλαπλασιαστεί!!!
Ευχαριστώ!!!
Καλοκαίρι, Αθηνά, εκεί που το βάρος της απουσίας δεν είναι αβάσταχτο, εκεί που το φως γλυκαίνει στο φεγγαρόφωτο τα όνειρα κι όταν ξυπνάμε το πρωί πάλι στο φως τα αφήνουμε να πετάξουν.