Μέρα 4η, της Μάχης Τζουγανάκη

15 Σχόλια

1. 

   Άννα Ρουμελιώτη στο 07/04/2016 σε 9:23 μμ

   Έχω μια αγωνία για την επόμενη μέρα …. αλλά ήπια και φιλική….. ίσως γιατί περιμένω τη λύτρωση….. καλό βράδυ Μάχη μου!

   Απάντηση
2. 

   Ανώνυμος στο 07/04/2016 σε 9:34 μμ

   Θυμήσου Μάχη, η θάλασσα τα παλιά ναυάγια τα ντύνει κοράλλια, κλείνοντας έτσι πληγές. Καμιά φορά εκεί, βρίσκει κρυψώνα και το ξεστρατισμένο όνειρο, παίζοντας ανάμεσα στις θαλάσσιες ανεμώνες και τους αστερίες, με τις σκιές και τα σημάδια της αφής, μέχρι να το φωτίσει μια μαγεμένη αχτίδα και να ορίσει το δρόμο του, για την επιτυχία σ’ εκείνη την καρδιά που ξέρει καλά πως η πρώτη ουσία της ζωής είναι η αλμύρα. Γράφε Μάχη, να σώσουμε τις λέξεις…

   Απάντηση
3. 

   Έλενα Σαλιγκάρα στο 07/04/2016 σε 10:12 μμ

   Εξίσου ενδιαφέρουσα και η συνέχεια… Πολύ δυνατά τα μηνύματά σου Μάχη!

   Απάντηση
4. 

   Λένα Μαυρουδή Μούλιου στο 07/04/2016 σε 10:36 μμ

   Όσο πάει τόσο καταλαβαίνει κανείς ότι πλησιάζει η λύτρωση. Αυτός ο εφιάλτης που τον ήρωα τον εξουθενώνει μεν αλλά που ξέρει ότι δεν είναι παρά ένα αποκύημα της φαντασίας του και μόνο, είναι η αρχή.
   Ξέροντας την ηλικία σου(παίζει και αυτή το ρόλο της) μα τω ΘΕΏ ΑΠΟΡΏ ΠΏΣ ΚΑΙ ΞΈΡΕΙΣ ακόμη και τις ενύπνιες μεταπτώσεις ενός εφιάλτη που μοιάζει και είναι τόσο ζωντανός σαν αποτέλεσμα βιωματων ενός συνήθως ηλικιωμένου ανθρώπου..Ζει ο άνθρωπος μια αληθινή στην ουσία δεύτερη ζωή στον ύπνο του.Δεν είναι αλλοπρόσαλλες οι εικόνες του ύπνου του όπως συνήθως συμβαίνει, μα κάθε μια έχει το νόημά της Ελπίζουμε το τέλος του δρόμου που αν και κοιμισμένος κατορθώνει να τον ”στρώνει” έτσι που να είναι όπως εύχεται και όπως ευχόμαστε, σαν έρθει η στιγμή που θα κόψει το νήμα. Αμην
   Δοσμένο με τ’εχνη και στοχασμό.

   Απάντηση
5. 

   Μάχη Τζουγανάκη στο 08/04/2016 σε 1:48 πμ

   Άννα, Ζωή, Ελενα και Λένα, σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας και τη βουτιά που κάνετε στους στίχους. Οι μέρες προχωράνε, ο ήρωάς μας κάτι ζητά απεγνωσμένα αλλά ακόμα δεν το έχει συνειδητοποιήσει. Μια αλλαγή σα μικρόβιο έχει κολλήσει πάνω του αλλά δεν ξέρει να τη μεταφράσει….Δυο κόσμοι συγκρούονται…

   Καλό ξημέρωμα!

   Απάντηση
6. 

   Σοφία Ντούπη στο 08/04/2016 σε 8:56 πμ

   Έχω την αίσθηση ότι πλησιάζει η μέρα της ανατροπής!!! Περιμένω να δω ποιος θα είναι ο τελικός προορισμός!!! Την καλημέρα μου.

   Απάντηση
7. 

   Μάχη Τζουγανάκη στο 08/04/2016 σε 9:12 πμ

   🙂 Καλή σου μέρα Σοφία μου!

   Απάντηση
8. 

   Βάσω Αποστολοπούλου στο 08/04/2016 σε 11:36 πμ

   “Ανοίγω την πόρτα σα νικητής και σαν αθάνατος
   Ανοίγω την πόρτα πλημμυρισμένος και ναυαγός…”

   Σαν νικητής και σαν αθάνατος – αλλά δεν είσαι, είσαι “σαν”… κι είσαι απλά ναυαγός, μόνο που δεν το ξέρεις ακόμη…

   Απάντηση
9. 

   Βασιλική Δ. στο 08/04/2016 σε 12:06 μμ

   Μα τί δύναμη κι ομορφιά εκπέμπουν οι λέξεις όταν προέρχονται από το ταξίδι της ζωής. Μάχη όνομα και πράγμα. Ανυπομονώ για τις επόμενες ‘μέρες’.

   Απάντηση
10. 

    Μάχη Τζουγανάκη στο 08/04/2016 σε 12:22 μμ

    🙂 Ναυαγός Κ. Βάσω…πράγματι…μέχρι να…

    Απάντηση
11. 

    Μάχη Τζουγανάκη στο 08/04/2016 σε 12:24 μμ

    Κυρία Βασιλική Δ. σας ευχαριστώ θερμά για την παρέα.. Καλή σας μέρα… 🙂

    Απάντηση
12. 

    whitedwarf4 στο 10/04/2016 σε 12:17 μμ

    «Μια κλέφτρα αλλαγή που έχει ήδη τρυπώσει στην ντουλάπα»….

    Απάντηση
13. 

    Μάχη Τζουγανάκη στο 10/04/2016 σε 1:39 μμ

    first step…. 😉

    Απάντηση
14. 

    ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ στο 14/04/2016 σε 11:44 πμ

    Άλλη μια μέρα δίχως ψεγάδι … Μπράβο Μάχη… Το ημερολόγιό σου μας έγινε μια γλυκιά συνήθεια!

    Απάντηση
15. 

    Μάχη Τζουγανάκη στο 14/04/2016 σε 12:20 μμ

    Σας ευχαριστώ πολύ Κα Χρυσούλα!

    Απάντηση