Με το χέρι στο πόμολο κρατιέμαι αδύναμα στον αέρα
Για λίγα μέτρα το θέαμα γελοίο θα πρέπει να ήταν
Στις ειδήσεις θα το είπαν στα νέα της ημέρας επαναληπτικά
Πως πάνω από μια θάλασσα κουστουμαρισμένο πετούμενο
Απειλούσε ολόκληρη την ανθρωπότητα
Ο δερμάτινος χαρτοφύλακάς μου πνίγεται σε μια ρουφήχτρα
Κι εγώ κρατιέμαι από ένα κλαδί ριζωμένο στον βράχο
Γίνομαι σχεδόν εμμονικός με την ύπαρξή του τόσο
Που ξεχνώ πως όλο ετούτο που συμβαίνει εμπρός μου
Ξεκινά από μια παραίσθηση του ανεξέλεγκτου μυαλού μου
Με χαλασμένη τη λογική το τραβώ μέχρι να βρω την άκρη του
Απελπισμένα γυρεύω να βρω ποια είναι ετούτη η ρίζα
Που σπέρνει τόσο νερό στη στεγνή μου καθημερινότητα
Ακούω ένα όνομα σαν ηχώ να φωνάζει τη δική μου ύπαρξη
Ένας ρασοφόρος στην απέναντι εκκλησιά στο βουνό
Με ένα καντήλι με θυμιάζει και εγώ προσκυνώ
Γύρω μου θάλασσα και εγώ παράλογα νομίζω βαφτίζομαι ξανά
Αλήθεια, με κολυμβήθρα του Σιλωάμ μοιάζει και τρομάζω
Με το φως που θα εισχωρήσει με βία στα ασυνήθιστα μάτια
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Έντονες εικόνες ……… με ένα σκοτάδι που μου αρέσει…..!!!!!
Και η αγωνία κορυφώνεται…
κοίταξε τώρα τι ερμηνεία δίνω εγώ σ’΄αυτην τη ρίζα που ο ναυαγός κρατιέται και τον σώζει τελικά Ο.ΆΝΘΡΩΠΟΣ γυρίζει στις ρίζες του στην Ιστορία του και κει βρισκει την ουσία την πρα;γματική της ζωής του που τον σωζει από τον αφανισμό.
Μάχη προχώρα,
Αναμένουμε να “βαπτιστεί” ξανά, να προχωρήσει, να παλέψει…
Καλό βράδυ σε όλους σας.
Εγώ πάλι βλέπω μια αναζήτηση και μια εσωτερική ανάγκη για αλλαγή… ανάγκη ίσως και του ποιητή…
( της ποιήτριας… )για μια ανατροπή!!!
Η αλήθεια είναι πως όσο περνούν οι μέρες, τόσο πιο πολύ θέλω να δω το φινάλε!!!
Καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο!!! Πολλά φιλιά στα δύο σου¨Ν¨
Η ιστορία συνεχίζεται και νιώθω πως η ποιήτρια βρίσκει το δρόμο προς την έξοδο. Το τοπίο δεν τη βοηθά αλλά αυτή πιάνεται από τις ρίζες της, που τη βοηθούν να βαπτιστεί ξανά και να αναγεννηθεί. Αναμένουμε…
Καλημερίζω όλη την παρέα. Ο ήρωάς μας προχωρά με δύναμη…! Μου αρέσουν όλα σας τα σχόλια..Καλό σας Σαββατοκύριακο!
Όμορφογραμμένο -όπως όλα άλλωστε… – Ένα ημερολόγιο γεμάτο εικόνες…. Άλλωτε λυτρωτικές …άλλωτε γεμάτες ανεκπλήρωτες επιθυμίες…
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΧΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να ‘στε καλά με τιμά το πέρασμά σας!