17.09.2015

Μ’ ένα μαύρο σταυρό στην καρδιά

Του κόσμου που μ’ αρνιέται καθαρά
δεν έχω χρέη
περιττή στην πολιτεία του τσιμέντου
και στους δρόμους τ’ ουρανού απαίδευτη
τι γυρεύουν ανάμεσα στ’ άστρα

τα κόκκινα γοβάκια
…εσένα στο φως.
Φτερουγίσματα δειλά
το ταξίδι σου έχει ένα όνομα
ξεθωριασμένο βελούδο κόκκινο

στα χείλη
μ’ ακούς
μα δεν ξέρεις πώς να γυρίσεις.
Κλεισμένη βαθιά μέσα μου
η μορφή σου με λέξεις
το τελευταίο ηλιοβασίλεμα
αυτό που έβλεπες
εκείνο το σούρουπο

απ’ το μεγάλο παράθυρο
και τα μάτια σου γεμάτα πετροχελίδονα.
Έχω ανάγκη να σφετεριστώ

το χρόνο του ονείρου
Να χτυπήσω την πόρτα όπως παλιά
να μου ανοίξεις
και να με δεις με το σπασμένο μου σπαθί
πολέμησα μαζί σου.
Δεύτερη φορά, με ένα βλέμμα

να μου πάρεις
τη σκληρή υπόσχεση να μη λυγίσω
ωθούμενη από κάποια μυστική επιταγή της ψυχής.
Μ’ ένα μαύρο σταυρό στην καρδιά
η παπαρούνα θα διαλαλήσει τη μνήμη απ’ το χάδι σου
Αύριο… στην αναπάντεχη χαρά της αφής
εκεί στο φιλιατρό του πηγαδιού
με τη δροσερή αίσθηση του αέρα

να θυμίζει
εκείνη τη μυστική σου ώρα
τότε που άδειαζε το ποτήρι
έφυγες, μ’ ένα ψίθυρο ή μήπως

ήταν λυγμός
” η ζωή είναι ζητιάνα ”
και… η αθανασία;

 

_

γράφει η Ζωή Δικταίου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Η Επιστροφή

Η Επιστροφή

  Είχε ξεχάσει πώς είναι να ζει,   ζώντας την κάθε μέρα με την προσμονή  πως η δυσκολία θα ξεχαστεί   και θα γίνουν όλα εορτή.  Η χαρά του ονείρου την κρατούσε ζωντανή  μα ο ορισμός του τέλους, την βρήκε νεκρή.  Το μυαλό της ταξίδευε σε μέρη μακρινά   που όλα...

Η πισίνα

Η πισίνα

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η πισίνα

Η πισίνα

  Ενώ εσείς τρέχατε στα κύματα με φωνές,  με ρούχα βρεγμένα και άμμο στα γόνατα,  εγώ καθόμουν στο γαλάζιο του τσιμέντου.  Η πισίνα, το καταφύγιό μου.  Ένα παραλληλόγραμμο ηρεμίας,  γεμάτο νερό που δεν πονά,  που δεν τραβάει.  Από μικρή δεν ήθελα την...

Στου ουρανού τα μάτια

Στου ουρανού τα μάτια

Στου ουρανού τα μάτια  να ξέρεις σε ακούω μέσα από τα σκοτάδια  σα να σε βλέπω από την χαραμάδα  τώρα είσαι μια αστερομάτα τώρα έφυγες για του ουρανού τα μάτια  τώρα μιλάς μα δεν σ ακούω  τώρα γελάς μα όχι μαζί μου τώρα μου λες θα 'ρθεις ξανά μα πότε γιαβρί μου;...

Της φιλμ τα αρνητικά

Της φιλμ τα αρνητικά

Τι συναίσθημα ο φόβος, μια φωτιά φυλλοροημένη, που δεν κάηκε ποτέ, μα την νύχτα επιμένει. (Απηχεί την αγωνία, ενώ δείχνουν τα καρέ μία μισόσβηστη ιστορία) Και εκείνο το παιδί, που είχε φύγει να κρυφτεί, αφού το χτύπησε το φως, είπε να εμφανιστεί. (Είναι εικόνα...

8 σχόλια

8 Σχόλια

  1. Μάχη Τζουγανάκη

    …ωθούμενοι πάντα…. από κάποια μυστική επιταγή της ψυχής….αυτή οδηγεί…αυτή δίνει θάρρος..δύναμη…αυτή ορίζει το πάλι από την αρχή ή το τέλος…

    Την καλημέρα μου και την αγάπη μου!

    Απάντηση
    • Ζωή Δικταίου

      Η ψυχή, μια σπίθα στην άβυσσο, η ψυχή που για να καταλάβει τ΄ανάστημα της καλεί το σκοτάδι ν’ αναμετρηθεί μαζί του, χωρίς να φοβάται πια και τούτο γατί ξέρει καλά πως ο σκοπός της ζωής δεν περιορίζεται μόνο στο να αποκτήσει τη γνώση της πραγματικής αγάπης, αλλά επιβάλλεται να την κάνει πράξη και άσκηση στην καθημερινότητα. Την αγάπη μου Μάχη. Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς.

      Απάντηση
  2. Γιάννης Πανδρεμένος

    Να μου ανοίξεις και να με δεις με το σπασμένο μου σπαθί πολέμησα μαζί σου.
    Υπέροχο!!

    Απάντηση
    • Ζωή Δικταίου

      Καμιά φορά Γιάννη, η συνείδηση είναι εκείνη που καθορίζει την έκφραση και τη θέληση. Η Αγάπη είναι το μέγιστο αγαθό. Από Αγάπη και μόνο, μπορείς να δώσεις μια μάχη κι ας είναι με το σπασμένο σου σπαθί…

      Απάντηση
    • Ζωή Δικταίου

      Ελένη μου, με τα καλά σου λόγια, τα λόγια που γίνονται έξοδοι κινδύνου…

      Απάντηση
  3. sofiakioroglou

    Η πένα σας πολύ ιδιαίτερη όπως πάντα. Δυνατά συναισθήματα και έντονος λυρισμός πάντα χαρακτηριστικά δοσμένα με το δικό σας μοναδικό και ανεπανάληπτο ύφος γραφής.

    Απάντηση
    • Ζωή Δικταίου

      Η ταπεινή προσπάθεια μου, δεν είναι τίποτα άλλο από ανάγκη και έκκληση, να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας σ’ αυτό το πέρασμα της ζωής και να σκεφτούμε με την καρδιά μας, από την αρχή, να λυτρωθούμε αναγνωρίζοντας τη δύναμη του αφοπλισμού της ευκολίας και του εφησυχασμού, να κοιταχτούμε στα μάτια και τα βλέμματα να μετρούν σπίθες δικαιοσύνης, ελευθερίας, αλληλεγγύης, αληθινής ομορφιάς. Ευχαριστώ Σοφία.

      Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *