Ομολογώ στο άφεμα του ήλιου, στο πέρασμα του φεγγαριού, στο όμορφο στρώμα-πορφυρό μου ακόμα-των αστεριών το πουπουλένιο, το μεταξένιο, μία ζωή μα τι ζωή χρυσάφι και αργυρό και χάλκινο, δρομέας της πρώτος και τελευταίος πως έγινα.
Ομολογώ μέσα στον προσδοκώμενο χρόνο, το απροσδόκητο δευτερόλεπτο λυσσαλέα πως ζήλεψα, γήτεψα. Στο λογαριασμό στο ταβερνάκι της ζωής θελήσαμε μα αμελήσαμε το πουρμπουάρ-ορεβουάρ, εγώ και εγώ διπλοί εαυτοί μεγάλοι μικροί σε ανηφόρα κατηφόρα αγώνα πως κάναμε.
Ομολογώ πως στο μεγαλύτερο όνειρο ξενύχτι έκανα, παρανομώντας-νομοθετώντας μία αντίληψη στέρεη μα μετέωρη πως κάτι έμαθα, κάτι έφτιαξα, μα κάτι ξέχασα κάτι χάλασα όσο άντεξα όσο δεν άντεξα.
Ομολογώ σαν ερχόταν η μέρα, αέρα-φοβέρα μου έβαζα κι όλο πρόσταζα κι όλο χώριζα και ξεχώριζα, λίγα λάθη μου όλα πάθη μου, μα ήταν όλα στο σχέδιο, πονηρό το προσχέδιο μιας αόρατης νύμφης, μοίρα μου λέγανε κι όλοι κλαίγανε μα δε λέγανε. Δε μου λέγανε…
Ομολογώ πως δεν κράτησα-παραπάτησα στην υπόσχεση πως αν φύγει ο χρόνος, θα τελειώσει κι ο πόνος, θα ανοίξει ο δρόμος, θα λυτρώσει η γνώση και σοφός -παραλίγο νεκρός -σε μια νέα μου διάσταση- της ζωής μου παράταση -τυχερός και ευτυχής θα μικραίνω…
Ομολογώ με ξάφνιασες… Θέλησα μα την αλήθεια να το δω νοερά σε μια θεατρική σκηνή….
Καλή σου μέρα Σπύρο. Σε ευχαριστώ πολύ!
Μα αν όλα είναι γραμμένα από τη μοίρα όπως σου έλεγαν , τότε προς τι οι νουθεσίες τα διδάγματα και οι θρησκείες;Γι’ αυτό εσύ καλά έκανες και καθόσουνα να μετράς λάθη και πάθη και να ζητάς το σωστό,γιατί πίστεψες ότι και χρόνος και χώρος υπάρχει για βελτίωση.
Από τα λίγα ποιήματα του δύσκολου αυτού στυλ που με άγγιξαν και που με έκαναν ακόμη μια φορά να αισθανθω υπερήφανη που σε έχω φίλη μικρή μου σοφή Μάχη…
Μου άρεσε η ανάλυσή σου Λένα. Το δε σχόλιό σου με τιμά! Σε ευχαριστώ πολύ! Καλημέρα
Υποκλίνομαι φίλη μου!!!!!!!!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ ‘Αννα! 🙂
Πολύ όμορφο και πολύ ιδαίτερο Μάχη!
Καλημέρα Έλενα! Σε ευχαριστώ…
Ομολογώ πως έκανα ταξίδι μέσα από αυτά που ομολογείς. Κάπου πέταξα, κάπου χάθηκα. Υπέροχο Μάχη!
Σε ευχαριστώ Χριστίνα μου. Χαίρομαι που σε παρέσυρα μαζί μου! Καλή σου μέρα!
Συνταρακτικό! Συγκλονιστικό το Ομολογώ σου Μάχη μου. ¨Ομολογώ πως δεν κράτησα-παραπάτησα στην υπόσχεση πως αν φύγει ο χρόνος, θα τελειώσει κι ο πόνος, θα ανοίξει ο δρόμος, θα λυτρώσει η γνώση……!!!!¨ Δεν έχω λόγια συγκλονιστική όπως πάντα! Εύχομαι ένα καλό απόγευμα.
Σε ευχαριστώ πολύ Σοφία μου! Καλή σου μέρα