Δεν ομορφαίνεις απαραίτητα μόνο όταν ερωτεύεσαι. Ομορφαίνεις κι όταν ηθελημένα χωρίζεις, όταν αποκτάς υψηλότερη αυτοπεποίθηση κι αυτοεκτίμηση, όταν θέτεις στόχους και τους πετυχαίνεις, όταν συνεχίζεις με ορμή και πάθος να ονειρεύεσαι, ομορφαίνεις. Όταν τα λάθη σου δεν είναι αποτυχίες για σένα μα μαθήματα ζωής!

Ομορφαίνεις όταν κάθε πρωινό σε ξυπνά μια ακαθόριστη εσωτερική μουσική, όταν έχεις αποβάλει κάθε τοξική σκέψη και κάθε τοξικό άνθρωπο απ’ τη ζωή σου, όταν αποφεύγεις όσους δεν έχουν το σθένος να αποδεχτούν την αλήθεια σου, όταν σκέφτεσαι μόνο θετικά και θετικά. Τις στιγμές που μένεις μόνος και φωνάζεις χαμογελώντας: «έχω εμένα!» τότε ομορφαίνεις.

Όταν φυλάς βαθιά μέσα σου ανθρώπους, πρόσωπα και λέξεις σπουδαίες, ομορφαίνεις. Όταν εκπέμπεις θετική αύρα κι αγάπη απ’ την ύλη σου και συχνάζεις σε τόπους όπου αγαπιέσαι ομορφαίνεις! Όταν χάνεσαι στα μάτια των παιδιών, πολύ ομορφαίνεις!

Ομορφαίνεις όταν περπατάς μέσα στη βροχή δίχως να φοβάσαι μην τυχόν και βρέξεις τα ρούχα σου, όταν με τις ώρες ξαπλώνεις στη γη και δε σ’ απασχολεί αν λερωθείς, κοιτώντας ουρανό κι ακούγοντας τις ανάσες του ανέμου επάνω στο πράσινο, επάνω στα μαλλιά και στο πρόσωπό σου. Εκείνες τις ώρες που γίνονται πιο στέρεες οι ρίζες σου και ταυτόχρονα πιο ελεύθερα τα φτερά σου, ομορφαίνεις.

Ομορφαίνεις όταν δε βλέπεις τη ζωή ως μια πεζή καθημερινότητα, μα ως Αμαζόνα Ποίηση τότε ομορφαίνεις!

Γι’ αυτό μη με ρωτάτε αν ερωτεύτηκα!

_

γράφει η Νόπη Χατζηιγνατιάδου

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!