Εξεπλάγην
Αλήθεια σάς λέγω
Μέρες που είναι
Καθώς όλα βαίνουν
Ρυθμικά γιορτινά
με χειραψίες ευχών
χαμογελά και αγκαλιές αγάπης
στο δι’ ευχών ημάς
Εξεπλάγην
Αλήθεια σας λέγω
Φίλος ξεχωριστός
Στο πάνω πάνω μέρος
Εξέχουσας θέας
Συντετριμμένος
Από την καθ’ ομολογία του
Κόαζε. Και κόαζε
με φωνή κοράκου
Και βλέμμα μοχθηρό και ύπουλο
Με κείνο το ακαθόριστο
σύμπλεγμα του εκφυλισμού
Ω! Μοίρα της αντιπαλότητας
Πόσο γέρικο το είναι σου
Σαν κακόγουστο αστείο
παλιάτσου
σ’ ένα μόριο ομορφιάς
Μάλλον δεν ήταν ονειρευτής
Και δεν θα ξυπνήσει με την ανατολή
Πανάκριβη μου αλήθεια!
Πόσο απέχει ο άνθρωπος
από την φορεσιά του Ναι
Μίαν αποτυχία την χρεώθηκα και εγώ
Τώρα με γνωρίζεις…
_
γράφει η Ασημίνα Λεοντή
0 Σχόλια