Ετικέτα: Ασημίνα Λεοντή

Εξεπλάγην Αλήθεια σάς λέγω Μέρες που είναι Καθώς όλα βαίνουν Ρυθμικά γιορτινά με χειραψίες ευχών...

“Τι με κοιτάς;” με ρώτησες και πριν προφτάσω ν’ απαντήσω μελωδικά ψιθύριζες...

Το κρύο βρίσκει ένα σωρό ιδανικές κρυψώνες να τρυπώνει στη μελανιασμένη του ελπίδα που έχει...

Άδεια η κάμαρη μ’ ένα τσιγάρο συντροφιά. Το φως λιγοστό, σκιά λειψή που γέρνουν οι ώμοι της σε μια...

Μη μου λες για καινούργια καυτά γεγονότα για τις νέες τιμές της Φερράρι Πες μου μόνο αν ανθίσαν τ’...

Η νύχτα στην πόλη πέφτει θλιμμένη σελήνη τα φώτα γυρνάς και βρίσκεις βράδια χαμένα και ρημάδια....

Η οσμή βαριά, η μούχλα της υγρασίας χτυκιό στα χνώτα της αυγής. Οι κιτρινισμένοι τοίχοι του χρόνου...

Έκλεισε η πόρτα πίσω μου βαριά έστρωσε η θλίψη χαλί στη μοναξιά σε μια γεύση πικρή του έρωτα...

Το μοναδικό κερί κοντεύει να σωθεί. Το δωμάτιο, βυθισμένο στο μισοσκόταδο. Χάνοντας τα λογικά του...

Απολογούμαι στους ουρανούς. και στων σοφών τη γνώση. στ’ απορημένο βλέμμα των ματιών και των...

Πώς να στεριώσει τούτη η Άνοιξη… στο καταχείμωνο την έντυσες. Μια στάλα ουρανό στα παγωμένα...

Τα λόγια χάσανε τον ειρμό τους Χωρίς καμμιά λογοκρισία διαπέρασαν τα κομμάτια της καρδιάς Οι...

Με κέρδισες από πολύ μικρή Με τη φινέτσα σου, τα διακριτικά σιρίτια Στους ανεβασμένους γιακάδες...