ακροβάτης του ονείρου
Η πρώτη ποιητική συλλογή της Ασημίνας Λεοντή.
Δημοσιεύσεις
Εξεπλάγην Αλήθεια σάς λέγω Μέρες που είναι Καθώς όλα βαίνουν Ρυθμικά γιορτινά με χειραψίες ευχών χαμογελά και αγκαλιές αγάπης στο δι’ ευχών ημάς Εξεπλάγην Αλήθεια σας λέγω Φίλος ξεχωριστός Στο πάνω πάνω μέρος Εξέχουσας θέας Συντετριμμένος Από την καθ' ομολογία του...
"Τι με κοιτάς;" με ρώτησες και πριν προφτάσω ν΄απαντήσω μελωδικά ψιθύριζες "Μαζί...Μαζί... για πάντα." Κρατούσες ανοιχτή τη πόρτα στο φεγγάρι. Ηδονικά γλιστρούσες στα πιο βαθιά μυστήρια των πόθων. Με δάμαζες σαν άγριο θηρίο. Τι επικίνδυνη μάσκα στα δειλινά των...
Το κρύο βρίσκει ένα σωρό ιδανικές κρυψώνες να τρυπώνει στη μελανιασμένη του ελπίδα που έχει σταματήσει από καιρό ν' αναπνέει η βυθισμένη ματιά του στη θλίψη αμίλητη σ' έναν εφιάλτη που δεν ήθελε. Παραπατώντας στις άλλαλες κραυγές τής αδικίας έσφιγγε το παράπονο...
Μη μου λες για καινούργια καυτά γεγονότα για τις νέες τιμές της Φερράρι Πες μου μόνο αν ανθίσαν τ’ ανοιξιάτικα ρόδα κι αν μας δει αγκαλιά το φεγγάρι. Μη μου λες αν θα γίνει στη Βουλή φασαρία και ποιος ψήφο εμπιστοσύνης θα πάρει. Πες μου μόνο δυο λέξεις κι αν μας...
Η νύχτα στην πόλη πέφτει θλιμμένη σελήνη τα φώτα γυρνάς και βρίσκεις βράδια χαμένα και ρημάδια. Στο διάβα μιας παραλίγο πίστης Πως κάποτε Υπάκουσες τις διαταγές μου Και όχι την δική σου εκλογή. Έτσι μου ’χες πει. Έπειτα ήρθε το ταξίδι σαν τα πουλιά που πάνε ομαδικά...
Το μοναδικό κερί κοντεύει να σωθεί. Το δωμάτιο, βυθισμένο στο μισοσκόταδο. Χάνοντας τα λογικά του ο Απών… Έτσι γυμνός στην πολύβουη φυλακή του Και έγκλειστος στο τούνελ της απειλής Ψηλαφούσε οράματα στο κρύο για κρυψώνες. “Για κοίτα” φώναξε. “Το παράθυρο στο τέρμα...
Απολογούμαι στους ουρανούς. και στων σοφών τη γνώση. στ’ απορημένο βλέμμα των ματιών και των λευκών ονείρων. στις ανεπαίσθητα ορατές λογοκριμένες έννοιες. Απολογούμαι στα ψηλά φυλλώματα των δέντρων και των κυπαρισσιών στου γλαρού τα λευκά φτερά και στους ταξιδευτές...
Πώς να στεριώσει τούτη η Άνοιξη... στο καταχείμωνο την έντυσες. Μια στάλα ουρανό στα παγωμένα πανωφόρια της καρδιάς τον έκρυψες. Ένα τείχος όρθωσες για παρηγοριά Να σου στάξω λίγη πεθυμιά να δεις την ομορφιά της; Τ’ ανέμελα τα κρίνα τ’ ολόγιομο φεγγάρι Να πιεις απ’...
Με κέρδισες από πολύ μικρή Με τη φινέτσα σου, τα διακριτικά σιρίτια Στους ανεβασμένους γιακάδες μυστηρίου Αστόλιστη με βρήκες, με πλάνεψες Με την ευγενική σου χάρη Τον τρόπο που έπινες καφέ Τα μεσημέρια που αχνίζαμε τις σκέψεις Για το γεύμα των κρυμμένων αποφάσεων...
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/tdZT4S3JGN0Καθημερινή https://youtu.be/dFTTPv2c1TI?si=zjYSDVebBgC7ismp https://youtu.be/8n-sx6mb2zA?si=-M3GIqehlPUAx5yQΠρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...
Γράφει ο Πάνος Τουρλής
Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη
16ος Διεθνής Διαγωνισμός Ποίησης & Πεζόμορφου Στοχασμού Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου, “ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ – Στα λημέρια των πειρατών, στα καντηλέρια των μοναστηριών” Διάρκεια: 15 Ιουλίου – 31 Οκτωβρίου 2025Δωρεάν Συμμετοχή | Ανοιχτός σε Όλο τον ΚόσμοΓλώσσες:...
Γράφει η Γκέλη Ντηλιά
21ος Διεθνής Λογοτεχνικός Διαγωνισμός Ποίησης και Πεζογραφίας Θεόδωρος Σαντάς Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, τιμώντας τα 100 χρόνια από την γέννηση των κορυφαίων Ελλήνων μουσικών του 20ου αιώνα Μάνου Χατζηδάκη και Μίκη Θεοδωράκη...
Κάθομαι, κοιμάμαι. στέκομαι κοιμάμαι και ξαπλώνοντας πάλι κοιμάμαι. Υπνοβατώντας ψάχνω την ελπίδα μες στο βαθύ το χάος. Με ύπνο το ξεπερνάω. Στον ύπνο βρίσκω ηρεμία, στο ξύπνιο με πιάνει μελαγχολία κι εκεί που λέω να το παλέψω με κυριεύει υπνηλία. Σμίγω με...
Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη