Πλοιάριο
Πέλμα του ουρανού πάνω στην νυχτωμένη θάλασσα,
Κι ένα ιστιοφόρο που αγαπά να πλέει μες το φως
Της ελπίδας-
Σκαρφαλώνει τις μυστικές κλίμακες της σιωπής
Σκίζει η πλώρη του τις χαρτονένιες όψεις των κυμάτων-
Φτάνει στα σύνορα της χαοτικής θεωρίας
Καμία ποίηση δεν το φιλοξενεί
Πλέει και πλέει, μαραμένο σαν ένα λουλούδι που έμεινε απότιστο
Στον κήπο του ζοφερού πουθενά...
_
γράφει ο Στρατής Παρέλης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
ΠΟΙΗΤΙΚΟΤΑΤΟ, μας ταξίδεψε το πλοιάριό σου Στρατή!!!!!!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ !!!!!!
όποτε …μα όποτε διαβάζω την ποίησή σου Στρατή…ξεκινώ ταξίδι με τις λέξεις σου… δίχως αποσκευές και χάρτες.,
Σε ευχαριστώ για αυτό..
Καλή σου μέρα…αστείρευτε ποιητή…