Πέλμα του ουρανού πάνω στην νυχτωμένη θάλασσα,
Κι ένα ιστιοφόρο που αγαπά να πλέει μες το φως
Της ελπίδας-
Σκαρφαλώνει τις μυστικές κλίμακες της σιωπής
Σκίζει η πλώρη του τις χαρτονένιες όψεις των κυμάτων-
Φτάνει στα σύνορα της χαοτικής θεωρίας
Καμία ποίηση δεν το φιλοξενεί
Πλέει και πλέει, μαραμένο σαν ένα λουλούδι που έμεινε απότιστο
Στον κήπο του ζοφερού πουθενά...
_
γράφει ο Στρατής Παρέλης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
Άρρωστο το κύμα ξεψυχάει στην αμμουδιά. Θύελλες μου είχες τάξει φουρτουνιασμένα νερά. Κι εγώ ήσυχος κάλπαζα σε αναζητήσεις γι' άγριους καιρούς κι αιθερογέννητους βοριάδες. Με υποσχέσεις έωλες και χλιαρές σιωπές πότισες το βλέμμα μου μια θάλασσα λάδι να με κρατάει...
ΠΡΩΙΝΟ ΦΙΛΙ (τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο Μουσικού Στίχου στον 10ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδας) - Ήλιε μου που ξημέρωσες, ψάξε για την καλή μου όταν τα μάτια της σε δουν δώσε της το φιλί μου - Αύρα γλυκιά της...
Μια φορά κι έναν καιρό, δεν είχαμε τι να πούμε, έδεσα μια κόκκινη κλωστή στο δάχτυλο για να θυμηθώ να πω όταν έχω. - Μια φορά κι έναν καιρό, είχες μια κόκκινη κλωστή στο δάχτυλο αλλά δεν θυμόσουν γιατί. - Μια φορά κι έναν καιρό, δυο κόκκινες κλωστές ενώθηκαν σε μια...
ΠΟΙΗΤΙΚΟΤΑΤΟ, μας ταξίδεψε το πλοιάριό σου Στρατή!!!!!!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ !!!!!!
όποτε …μα όποτε διαβάζω την ποίησή σου Στρατή…ξεκινώ ταξίδι με τις λέξεις σου… δίχως αποσκευές και χάρτες.,
Σε ευχαριστώ για αυτό..
Καλή σου μέρα…αστείρευτε ποιητή…