Στο έχω ξαναπεί.
Τον εαυτό σου δεν τον αγαπάς, δεν τον εκτιμάς, δεν τον υπολογίζεις, τον φοβάσαι, δεν τον λυπάσαι…
Επειδή όμως εγώ είμαι μέρος του εαυτού σου, όλα αυτά τα δεν, αφορούν και μένα…
Αντιστρέφουμε το θέμα:
Εγώ, τον εαυτό μου τον αγαπώ, τον εκτιμώ, τον σέβομαι (αυτό παίζεται), δεν τον φοβάμαι, μα τον λυπάμαι.
Και επειδή εσύ είσαι μέρος του εαυτού μου, έχουμε:
Εξίσωση η πρώτη
Εξίσωση και η δεύτερη.
Ποια προτιμάς;
_
γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου
__
Εγώ θα προτιμήσω τη δεύτερη εξίσωση Λένα μου, με μία μικρή ένσταση… η αυτολύπηση είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να νοιώσει κάποιος!!! Μου άρεσε πολύ ο μονόλογός σου!!! Ένας άνθρωπος, χωρισμένος σε δύο εξισώσεις!!! Έκανες την έκπληξη πάλι!!! Την αγάπη μου!!!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για το θέμα της αυτολύπησης. ίσως ένα άλλο ουσιαστικό ή ρήμα να ταίριαζε καλύτερα, Μα εδώ εννοούσα ότι λυπάται για΄το ότι επέτρεψε, ή άφησε τον εαυτό του να ξεγελαστεί.
Ευχαριστώ Σοφία καλή μου
Τι όμορφο λογοπαίγνιο έκρυβες στην έκπληψη της βραδιάς , Λένα μου!!!!!!!!!!!!!!
Πολύ δυνατή η παράταξη των εξισώσεων!
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!
Χρυσούλα τι σύμπτωση μόλις διάβαζα το ποίημά σου Σχόλιο σε λίγο. Ευχαριστώ για το γενναιόδωρο μπράβο σου
Πολύ πρωτότυπο κείμενο!
Καλημέρα Λένα!
Λίγα λόγια…μα κρύβουν πολύτιμη σοφία Λένα!
Καλημέρα ΕΛΈΝΑ .Ναι είπα να ξεφύγω λίγο από τα τετριμμένα. !
Μάχη μου όχι και σοφίες Απλά πείρα και εξ’ αυτής διαπιστώσεις.ΚΑΛΉ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΟΡΙΤΣΆΚΙ ΜΟΥ.
Είναι από αυτές τις εξισώσεις της ζωής. Προβληματισμός, αναζήτηση, ανάγκη για ισορροπία, σε λίγες μόνο γραμμές.
Συνήθως είμαι φλύαρηΤο θέμα όμως τούτο δεν σήκωνε πολλά πολλά, ελπίζω να συμφωνείς μαζί μου Χριστίνα.
Καλημέρα Λένα, τα μαθηματικά στη ζωή είναι πολύ χρήσιμα τελικά. Πολύ αληθινός ο μονόλογός σου και πρωτότυπος! Μπράβο!!!
Καλημέρα Μάρθα και καλή σου εβδομάδα.
Εκτός από χρήσιμα τα μαθηματικά και αναγκαία είναι, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Η μουσική στα μαθηματικά στηρίζεται και να δεις . σπάνια ένας Μαθηματικός να μην είναι λάτρης της μουσικής.
Ευχαριστώ γα το θετικό σου σχόλιο.
Για άλλη μια φορά καθυστερημένη, αλλά δικαιωμένη!!!
Κάπως έτσι, με τα “δεν”, δεν ξεκινάμε, για να φτάσουμε, ύστερα από πολλή δουλειά, στη δεύτερη εξίσωση; Γιατί, αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, ΔΕΝ μπορούμε ν’ αγαπήσουμε τίποτα και κανένα. Νομίζω… Λίγα λόγια και σταράτα!!!
Ευχαριστώ σε πολύ!!!!!!!!!!
Όπως ξαναείπα , συνήθως είμαι φλύαρη ΤΟΎΤΟ εδώ όμως δεν σήκωνε και πολλά. Δύο εξισώσεις χωρίς …τις θεωρειες τους Απλά μαθηματικά ως εάν να έλεγα 1+1=1!!!!
Ευχαριστώ Αθηνά έστω και καθυστερημένα . Τυχαία είδα το σχόλιό σου . Εισαι καλά;;;
Κυρία Λένα… Επειδή και στις δυο εξισώσεις βρίσκω στοιχεία που με αντιπροσωπεύουν, τις κρατώ και τις δυο! Έτσι, για να έχω επιλογές. Άσε που αν τις ενώσεις πλησιάζεις στην ολοκλήρωση!
ΤΟ ΝΑ απαντήσω με ένα χρόνο καθυστέρηση δεν είναι κάτι που μπορείς να πεις ”συγγνώμη” Μα εγώ θ την πω γιατί μόλις τώρα είδα το σχόλιο Κώστα.Ευχαριστώ.