Τι είναι πόνος, πόνος της ψυχής;
Ένα συναίσθημα που δεν παλεύεται με χάπια παυσίπονα και σιρόπια καταπραϋντικά. Ύπουλα σε διαβρώνει και φτάνει μέχρι να μεταλλαχτεί και σε πόνο σωματικό από τις πληγές που ανοίγει.
Το μόνο συναίσθημα που μπορεί να τον αντιμετωπίσει στα ίσα, είναι βέβαια η αγάπη. Η αληθινή, η ανιδιοτελής, αυτή που σαν με πασπαρτού θα ανοίξει μια έστω μικρή χαραμάδα στο αδιαπέραστο τείχος του πόνου και το φως θα αρχίσει να διαλύει το έρεβος της ψυχής. Η αγάπη λοιπόν.
Σύμφωνοι. Και δε μου λες, σαν πού μπορείς να τη βρεις την κυρία αυτή; Κρυμμένη ενίοτε και συ χρειάζεται να διαθέτεις πολύ διερευνητική ματιά να την ξετρυπώσεις από τα κρησφύγετά της. Και αυτό αν είσαι τυχερός. Είναι βλέπεις πολύ επιφυλακτική με τον άνθρωπο. Kι αν δεν έχει υποστεί τα μύρια όσα από δαύτον! Μοιάζει ακόμη και αδιάφορη, μα αυτό είναι μέγα λάθος, γιατί μόνο αδιάφορη δεν είναι. Κάλεσέ την με την καρδιά και την ψυχή σου και αυτή να δεις θα ’ρθει. Με μόνο ένα άγγιγμά της θα απαλύνει τον πόνο. Και η γιατρειά του η ολοσχερής, θέμα ολίγου χρόνου πια…
_
γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου
Ο πονος, το συναίσθημα που απαλύνεται με την αγάπη. Γιατρός, φάρμακο, καταπραυντικό, η αγάπη, το μεγαλείο της βρίσκεται στη μοιρασιά των συναισθημάτων και στην αληθεια τους. Μου άρεσε ο μονόλογός σου Λένα.
H ΑΓΑΠΗ Σουλελάκι, σε όλες της τις μορφές,πανάκεια και το ισχυρότερο όπλο της διαπέρασης του τείχους του πόνου του ψυχικού.
“Κρυμμένη στο κρησφύγετό της, μα εάν έχεις διερευνητική ματιά, μπορεί να την ξετρυπώσεις”. Μεστός λόγος. Γράφεις πολύ όμορφα, Λένα.
Μεστός λόγος βγαλμένος εκ βαθέων.
Ευχαριστώ Βάσω Τι απέγινε τελικά μετην Έμπνευση;
Ναυάγησε