Ήταν η δυσκολότερη ώρα
αποχωρούσε ο ήλιος και τέλευε η αγάπη
Απεγνωσμένα κοίταζα μακριά
Στο απέναντι βουνό ο κατακόκκινος ήλιος
μου έλεγε το αντίο
και ορκιζόταν ραντεβού στην επόμενη Ανατολή
Και εδώ αντικρυστά
με μάτια κλαμένα πονεμένοι οι ψίθυροι
θλιμμένες κι οι σιωπές
βάζανε την τελεία στης αγάπης το κείμενο
Δεν υπήρχε αύριο
σε τούτο το πανί το έργο προβλήθηκε αρκετά
Το κουρασμένο μας κοινό
χαζεύει τα προσεχώς …σαν κι εμένα…
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Ανατριχιάζεις πάνω μου και άξαφνα η δύναμή σου χάνεται σ' ένα πρωτόγνωρο αίσθημα κτήσης. - Λαχταρώ την άστατη ανάσα σου, τον άρρυθμο παλμό του στέρνου σου την ύστατη στιγμή του πόθου. - Σ' εξουσιάζω στους τύπους: με διψασμένα χείλη αναζητώ κρυφές στάλες στο κορμί σου....
Δυο σταγόνες μέλι κόλλησαν στις άκρες των χειλιών, καθώς το αίμα, στις ροζιασμένες σακούλες, φούσκωνε και ξεφούσκωνε, σαν τη δερμάτινη ζώνη που βαστά το στομάχι, μην τυχόν και παραπέσει στις άκρες των ποδιών. Για να μην πεινάσει ο χρόνος, όση ώρα...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Δυο σταγόνες μέλι κόλλησαν στις άκρες των χειλιών, καθώς το αίμα, στις ροζιασμένες σακούλες, φούσκωνε και ξεφούσκωνε, σαν τη δερμάτινη ζώνη που βαστά το στομάχι, μην τυχόν και παραπέσει στις άκρες των ποδιών. Για να μην πεινάσει ο χρόνος, όση ώρα...
1. Στο μικρό δωμάτιο, μέτρησε τέσσερις άσπρους τοίχους. Ψηλά ο ουρανός. «Ήρθε η Άνοιξη», σκέφτηκε. Τους έβαψε γαλάζιους και πνίγηκε στη θάλασσα. 2. Στο σκονισμένο κομοδίνο είχε ξεχάσει τα σκουλαρίκια της. Με χάλκινες ζωγραφιές. Σε κλουβί, μικρά...
Η ζωή μας Νεφέλωμα κινούμενο το παίρνει ο αέρας, πότε δω, πότε εκεί μια βγαίνει μπροστά μια κρύβει το φως μια θλιμμένο τρέχει μ’ αγωνία μια ξανθό ζεσταίνει την καρδιά Οι αλήτες κι οι ονειροπόλοι ξαπλώνουν καταγής και χαζεύουν σιωπηλοί χάνονται στην κίνηση Την...
Κουρασμένο μας κοινό, κουρασμένα όνειρα, κουρασμένες ελπίδες…
Ακριβώς Ερίνα μου.. Την καλησπέρα μου
Από τα ποιήματα ελεύθερης ποίησης που τιμούν τον όρο ποίηση… Πανέμορφο Μάχη μου… Συναίσθημα, εικόνες, υπέροχες παραβολές… Στίχο στίχο το απόλαυσα όσο λίγα… Χώθηκα μέσα του και το γεύτηκα μέχρι όλο το βάθος και το πλάτος του…. Ούκ εν τω πολλώ το εύ…
Σπύρο σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου.Αφήνεις την ψυχή σου να γεύεται και αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν οι περισσότεροι την κλειδώνουν. Καλή σου μέρα!
[…..Δεν υπήρχε αύριο
σε τούτο το πανί το έργο προβλήθηκε αρκετά
Το κουρασμένο μας κοινό
χαζεύει τα προσεχώς …σαν κι εμένα…]
Κι όταν έχεις γνωρίσει αυτό το συναίσθημα αυτήν την κούραση .. τι να πω δεν ξέρω … αφου τα είπες εσύ Μάχη μου… Συγκλονιστικό απλά!!!
Αυτό το κουρασμένο συναίσθημα…φθείρει τόσο πολύ Άννα μου…Καλύτερα να μπαίνουν οι τελείες. Δεν αντέχονται οι επαναλήψεις..ιδίως αν το έργο ήταν κακό…. Την καλησπέρα μου!
Πολύ όμορφο, Μάχη (όπως πάντα!)
Σε ευχαριστώ πολύ Έλενα. Καλή σου μέρα 🙂
Το κουρασμενο μας κοινό χαζεύει τα προσεχώς……αισθαντικο, μου αρεσε πολυ…well done Μάχη μου
Σε ευχαριστώ Δημήτρη!
Καλό σου απόγευμα 🙂
… Το κουρασμένο μας κοινό
χαζεύει τα προσεχώς …σαν κι εμένα…
Επικαιροποιημένοι κι όμορφοι στίχοι
όπως πάντα άλλωστε!
Καλησπέρα Μάχη!
Καλή συνέχεια …
Σε ευχαριστώ Παναγιώτη… Καλό σου βράδυ!
Μάχη μου εξαιρετικό το ποίημα σου!!!
Σαν να είχα απεναντί μου έναν πίνακα, όπου ο ήλιος διέγραφε την διαδρομή μιας ιστορίας. Από την ανατολή ως την δύση.
Καλό σου βράδυ!!!
Χαίρομαι που μπόρεσες και είδες την εικόνα! Σε ευχαριστώ.
Καλό σου βράδυ Ελένη μου.
“με μάτια κλαμένα πονεμένοι οι ψίθυροι
θλιμμένες κι οι σιωπές”
Σιωπές γεμάτες λόγια… και ψίθυροι εκκωφαντικοί…
Άκρως περιγραφικό και μεταφορικό, Μάχη μου!
Σας ευχαριστώ πολύ. Καλό μας βράδυ!