Ήταν η δυσκολότερη ώρα
αποχωρούσε ο ήλιος και τέλευε η αγάπη
Απεγνωσμένα κοίταζα μακριά
Στο απέναντι βουνό ο κατακόκκινος ήλιος
μου έλεγε το αντίο
και ορκιζόταν ραντεβού στην επόμενη Ανατολή
Και εδώ αντικρυστά
με μάτια κλαμένα πονεμένοι οι ψίθυροι
θλιμμένες κι οι σιωπές
βάζανε την τελεία στης αγάπης το κείμενο
Δεν υπήρχε αύριο
σε τούτο το πανί το έργο προβλήθηκε αρκετά
Το κουρασμένο μας κοινό
χαζεύει τα προσεχώς …σαν κι εμένα…
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
Κι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Και συνειδητοποιείς δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχές. Έζησες, προσπαθώντας όσο γινόταν να καταλαβαίνεις τους άλλους να ανέχεσαι συμπεριφορές λόγια, πράξεις κι όταν αντιλαμβάνεσαι πως η κλεψύδρα τελειώνει κοιτάζεις τον εαυτό σου....
Δειλό, ξεκίνημα δειλό μ’ ανώριμα στιχάκια στο διάβα σου πλανήθηκα, λαθραία μου πορεία να ξεκουράζομαι γυμνός στης μνήμης τα παγκάκια να καρτερώ την αύρα σου, ονείρων καπηλεία. Στα χέρια σου ανδρώθηκα, φωλιά ελπιδοφόρα στάχυ να ‘ναι η τέρψη σου, το πάθος η τροφή ρόζους...
Εκείνο το αύριο που στην πλάτη του κουβαλούσε μια υπόσχεση πως οι μέρες που θα έρθουν θα είναι καλύτερες πλημμυρισμένες φως και όνειρα πού χάθηκε; Τώρα, στη θέση του στέκεται ο φόβος Πλέκει τον ιστό του Τον παρατηρώ από μακριά και τον πολεμώ με κομμάτια μνήμης Μνήμη,...
Κουρασμένο μας κοινό, κουρασμένα όνειρα, κουρασμένες ελπίδες…
Ακριβώς Ερίνα μου.. Την καλησπέρα μου
Από τα ποιήματα ελεύθερης ποίησης που τιμούν τον όρο ποίηση… Πανέμορφο Μάχη μου… Συναίσθημα, εικόνες, υπέροχες παραβολές… Στίχο στίχο το απόλαυσα όσο λίγα… Χώθηκα μέσα του και το γεύτηκα μέχρι όλο το βάθος και το πλάτος του…. Ούκ εν τω πολλώ το εύ…
Σπύρο σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου.Αφήνεις την ψυχή σου να γεύεται και αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν οι περισσότεροι την κλειδώνουν. Καλή σου μέρα!
[…..Δεν υπήρχε αύριο
σε τούτο το πανί το έργο προβλήθηκε αρκετά
Το κουρασμένο μας κοινό
χαζεύει τα προσεχώς …σαν κι εμένα…]
Κι όταν έχεις γνωρίσει αυτό το συναίσθημα αυτήν την κούραση .. τι να πω δεν ξέρω … αφου τα είπες εσύ Μάχη μου… Συγκλονιστικό απλά!!!
Αυτό το κουρασμένο συναίσθημα…φθείρει τόσο πολύ Άννα μου…Καλύτερα να μπαίνουν οι τελείες. Δεν αντέχονται οι επαναλήψεις..ιδίως αν το έργο ήταν κακό…. Την καλησπέρα μου!
Πολύ όμορφο, Μάχη (όπως πάντα!)
Σε ευχαριστώ πολύ Έλενα. Καλή σου μέρα 🙂
Το κουρασμενο μας κοινό χαζεύει τα προσεχώς……αισθαντικο, μου αρεσε πολυ…well done Μάχη μου
Σε ευχαριστώ Δημήτρη!
Καλό σου απόγευμα 🙂
… Το κουρασμένο μας κοινό
χαζεύει τα προσεχώς …σαν κι εμένα…
Επικαιροποιημένοι κι όμορφοι στίχοι
όπως πάντα άλλωστε!
Καλησπέρα Μάχη!
Καλή συνέχεια …
Σε ευχαριστώ Παναγιώτη… Καλό σου βράδυ!
Μάχη μου εξαιρετικό το ποίημα σου!!!
Σαν να είχα απεναντί μου έναν πίνακα, όπου ο ήλιος διέγραφε την διαδρομή μιας ιστορίας. Από την ανατολή ως την δύση.
Καλό σου βράδυ!!!
Χαίρομαι που μπόρεσες και είδες την εικόνα! Σε ευχαριστώ.
Καλό σου βράδυ Ελένη μου.
“με μάτια κλαμένα πονεμένοι οι ψίθυροι
θλιμμένες κι οι σιωπές”
Σιωπές γεμάτες λόγια… και ψίθυροι εκκωφαντικοί…
Άκρως περιγραφικό και μεταφορικό, Μάχη μου!
Σας ευχαριστώ πολύ. Καλό μας βράδυ!