Δε θέλω να σε βλέπω
Για σένα να ρωτώ
Τίποτα πια να ξέρω
Όχι δεν σ’ αγαπώ
Ούτε και να θυμάμαι
Τα λόγια που’ χες πει
Βρεγμένα όπως ήταν
Με ξύδι με χολή
Πού τα ‘λεγες για πες μου,
Σε άγνωστο; Σε ποιο;
Ποιον έβλαψες για πες μου
Φίλο ή αδερφό;
Γεια σου λοιπόν κι αντίο
Και ζήσε όπως μπορείς
Με μένα ευτυχία
Δε μπόρεσες να βρεις
Λένε αν κάτι αξίζει
Χαμός δε θα φανεί
Μα αν χαθεί σημαίνει
Δεν άξιζε να ζει
Ζαριά πικρή αυτή ‘ταν
Στο τάβλι της ζωής
Έριξες κι η Αγάπη
Δεν θέλει να σε δει.
Κουκούλι τώρα ψάχνει
Μέσα για να κλειστεί
Να γιατρευτεί ν’ αρχίσει
Τη ζήση απ’ την αρχή.
Υπάρχουνε κι εξάρες
Κινήσεις roi mat
Στου βίου μας το σκάκι
Δεν είν’ όλα μαβιά.
Το βόλι λεν του φίλου
Πάει πολύ βαθιά
Πληγή μεγάλη ανοίγει
Δεν παίρνει γιατρειά.
Κι’ εύχεται ενώ πεθαίνει
Δάκρυ να μη φανεί
Στου φίλου του τα μάτια
Σαν βγαίνει η ψυχή…
_
γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου
[…] στου βίου μας το σκάκι δεν είναι όλα μαβιά… […] Αλήθεια βέβαια… και η ζωή συνεχίζεται… Πολύ ωραίο Λένα μου!!Μπράβο σου!!
Λενα ευχαριστουμε για το μοιρασμα
Βαθυ και ειλικρινες….!!!
Υπεροχο!!
Μπραβο σου!!
Άννα είσαι τελικά του χΙονιού η του Καλοκαιριού;Τις ολόθερμες ευχές μου που ουδεμΊα σχέσηβέβαια έχουν με τη ΖΈΣΤΗ που δειχνει το θερμόμετρο της ΕΜΥ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΌ ΣΟΥ ΠΟΥ ΜΕΤΡΆΕΙ ΠΟΛΎ για μένα …
Ευχαριστώ Μίνα πάντα με τον καλό σου λόγο για .όλους μας. Είσαι ένα αγνό και τρυφερό παιδί και δεν σού το’ χα πού να πάρει
Λένα μου υπέροχος ο μονόλογος-ποίημα σου με δυνατές κινήσεις είτε πρόκειται για κινήσεις roi mat του σκάκι… είτε για ζαριές πικρές ή εξάρες…είτε για βόλια φίλων!!! Μου άρεσε πολύ και το θέμα αλλά και η ιδιαίτερη και μοναδική προσέγγισή σου!!!!!! Την αγάπη μου να έχεις ένα όμορφο βράδυ!!!!!!!
…. Το βόλι λεν του φίλου πάει πολύ βαθιά
Πληγή μεγάλη ανοίγει δεν παίρνει γιατρειά.
Κι’ εύχεται ενώ πεθαίνει δάκρυ να μη φανεί
Στου φίλου του τα μάτια σαν βγαίνει η ψυχή …
Μοναδικοί στίχοι … οδοδείκτες τής κατάκτησης
τού μεταφυσικού … οδοδείκτες για άπληστο ασπασμό τού
υπέρ φύσει !
Και θέλει πολύ δουλειά το ξεσυνήθισμα
από το παρά φύσει στην υιοθέτηση τού υπέρ φύσει,
όταν ούτε το φυσικό, πλέον, κάνει αίσθηση !
Μόλις χθες έμαθα ότι πέθαινε ένας άνθρωπος,
αρνούμενος, τελικά, μέχρι τέλους, να μιλήσει
στον αδερφό του που είχει να του μιλήσει
τριάντα ολόκληρα χρόνια, γιατί άλλο ;
Για κληρονομικά !
Αναρωτιέμαι τί θα έλεγαν αυτοί οι στίχοι σου
Κα Λένα σ᾽ αυτόν τον άνθρωπο !!
Καλό βράδυ!
Στίχοι δυνατοί και δύσκολοι όπως δύσκολα τα συναισθήματα που γεννιούνται όταν νοσεί ή πεθαίνει μια φιλία..
Τα φιλιά μου…
Γεια σου Μάχη ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ για την επιμέλεια και το ιδιο ευχαριστώ και το βιβλιο.net .σε φιλώ κι’ εγώ ,,,
Σοφία ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια . το έχω πει πολλές φορές ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΠΟΙΉΤΡΙΑ Από καιρού σε καιρό γράφω κάτι βιωματικό σε αντίθεση με τα διηγήματά μου που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ, Έτσι μού βγαίνει τι να κάνουμε
Μα αν χαθει σημαινει δεν αξιζε να ζει…ετσι ειναι οσο κι αν μας ποναει. Πολυ μου αρεσε Λενα . kαλη σου νυχτα.
Το ότι σού ΆΡΕΣΕ, ΠΟΛΎ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ Σουλελέ μου. Καλή νύχτα και σε σένα.
Παναγιώτη όπως βλέπεις ΕΓΏ δεν λέω ΚΎΡΙΕ.
Λοιπόν μια και το έθιξες νομίζω ότι μεγαλύτερη κατάρα από το να μη μιλιούνται και να μισούνται αδέρφια όχι δεν υπάρχει, Ο ΛΑΌς ΜΑς ΕΝ ΤΗ ΣΟΦΊΑ ΤΟΥ ΛΈΕΙ:
-Ποιος σού έβγαλε το μάτι ;
-Ο αδερφός μου…
-Α, ΓΙ’ ΑΥΤΌ ΣΤΟ ΈΒΓΑΛΕ Τ’ΟΣΟ ΒΑΘΙΆ !!!
Όσο για τη Φιλία ευλογημένοι αυτοί που την βιώνουν …τίποτα λιγότερο.
Η πολύ έντονη πίκρα ντύθηκε τα πέπλα της έμπνευσης…χτένισε τα μακριά δυσκολοχτένιστα μαλλιά της, φόρεσε τις γόβες στιλέτο της πένας σου κι έκανε βαθειά υπόκλιση στο πάλκο της μέρας μας, αγαπημένη μας Λένα….
ΜΠΡΑΒΟ!!!
Η Πλοκαμάκη Χρυσούλα έντυσε με τη γνωστή δεξιοτεχνία την πένα της και έστειλε στη φίλη της τη Λένα ένα πανεμορφο ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕι΄μέσα από την καρδιά της …
Χρυσούλα ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για το καινούργιο βραβείο σου στον διαγ. ΚΑΙΣΑΡΙΟΣ …ΤΑΔΕ
Προσπάθησα ν’ απομονώσω στίχους, λέξεις, μα δεν τα κατάφερα…. Κάθε λέξη, κάθε στίχος μοναδικά πλάθουν αυτή την υπέροχη κατάθεσή σου, της οποίας οι τόκοι είναι πολλαπλάσιοι από τις ζαριές σου!!!!!
Σ’ ευχαριστώ, Λένα μου από καρδιάς!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αθηνάάάά(κάθε φορά μού θυμίζεις την Καρέζη)ευχαριστώ για τα πανέμορφα λόγια σου που με κάνουν και κοκκινίζω. Ευχαριστώ φιλενάδα
Λένα, έχεις μεγάλη δεξιοτεχνία στο να αποδίδεις ακόμα και τα πιο πικρά βιώματα της ζωής με ωραίους, ευρηματικούς, παραλληλισμούς. Όπως τις δυσκολίες των ανθρώπινων σχέσεων σαν μια παρτίδα σκάκι ή τάβλι.Υποκλίνομαι στο ταλέντο σου. Συγγνώμη που άργησα να το δω, αλλά έλειπα στην Κύπρο για τα αποκαλυπτήρια ενός γλυπτού του μικρού μου γυιου.
Πάρα πολύ ωραίο, Λένα, ωραίοι παραλληλισμοί που ντύνουν τα πικρά βιώματα της ζωής και αφήνουν μια γεύση παιχνιδιού.
Συγγνώμη που δεν το είδα νωρίτερα, αλλά έλειπα στην Κύπρο για τα αποκαλυπτήρια ενός γλυπτού του μικρού μου γυιου. Την καλημέρα μου!
A,μα τι καλλιτεχνική οικογένεια είνα αυτή η δική σου …Μάνα ποιήτρια. και τα αλεπουδάκια σου, πιανίστα η κόρη γλύπτης ο γιος Άλλο μέλος;;;;;
Μάρθα ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, ειλικρινά με συγκινούν.
Έχουμε και έναν μηχανολόγο, τον μεσαίο γυιο, και έναν οικονομολόγο, τον σύζυγο. Ευτυχώς, γιατί μας βοηθούν στις ανώμαλες προσγειώσεις!!!!
Στίχοι που μιλάνε και λένε αλήθειες. Εξαιρετικό Λένα. Μπράβο σου.
Πόσο μα πόσο πολύ σ’ ευχαριστώ Βάσω.
Καλή σου νύχτα…
Πολύ συναισθηματικό Λένα! Μπράβο σου!
ΤΟ ”ΜΠΡΆΒΟ” πού πάει Ελένα; Στο ”συναισθηματικό;”…
Καλό σου βράδυ και καλό μήνα …
Το μπράβο πάει επειδή μου πέρασες το συναίσθημα.
Εξαιρετικά εμπνευσμένη διαδρομή λύτρωσης με μια ανάσα! Ρυθμός και μουσική!