Η ζωή μας
Νεφέλωμα κινούμενο
το παίρνει ο αέρας, πότε δω, πότε εκεί
μια βγαίνει μπροστά
μια κρύβει το φως
μια θλιμμένο τρέχει μ’ αγωνία
μια ξανθό ζεσταίνει την καρδιά
Οι αλήτες κι οι ονειροπόλοι
ξαπλώνουν καταγής και χαζεύουν
σιωπηλοί
χάνονται στην κίνηση
Την αλλαγή την καταλαβαίνουν στο δέρμα
κάποτε μαλακώνει στο φως
την άλλη τραχύ, γκρίζο
Οι άλλοι, οι καιροσκόποι
-θύματα εν αγνοία-
κρυμμένοι στην πλάτη την μυστήρια
πολιορκούν την ευκαιρία
που αφήνουν παρθένα οι πρώτοι
Λαίμαργοι, άπληστοι, βιαστικοί
Την ώρα της αρπαγής
λεηλατούν αφύλαχτα και φυλαγμένα
Η νίκη άλλωστε χρειάζεται τον θρίαμβο
Μα ο ρομαντικός
από την φύση του γενναιόδωρος
οικοδεσπότης
αφήνει πάντα την πόρτα του ανοικτή
για το καλωσόρισμα
_
γράφει η Βασιλική Νικηφοράκη
0 Σχόλια