Η γενιά μας δε θα λέει «να έχουμε καλό ξημέρωμα». Δεν το κάνει ήδη. Δε θα έχει μάλλον κάτι καλό να πει. Θα πιστεύει πως ότι της δίνεται θα είναι δεδομένο. Και αυτά που θεωρεί δεδομένα, θα τα αμφισβητεί πλέον. Η γενιά των εγωκεντρικών, των ναρκισσιστών και των αναβλητικών. Πάλι κάποιος άλλος θα «καθαρίσει» για εμάς. Έχουμε δικαιολογία; Τι; Πάλι θα κάνουμε αποδιοπομπαίο τράγο την τεχνολογία; Δηλαδή δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε τις επιθυμίες και τα όνειρά μας ; Θα κλείσουμε τα πάντα και θα κλειστούμε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Να ανασυγκροτηθούμε, να θυμώσουμε. Όχι θυμό με χρήση βίας, αλλά θυμό να ανοίξουμε τα μυαλά και τους ορίζοντές μας. Είναι τόσο δύσκολο μάλλον! Να θέσουμε όπως και τώρα ερωτήματα. Να αμφισβητήσουμε μια φορά με επιχειρήματα. Να επαναστατήσουμε με τον δικό μας ουμανιστικό, ουτοπικό, μα πάντα αδιαμφισβήτητο τρόπο. Να δείξουμε ότι μας ενδιαφέρουν πάρα πολλά και μας ικανοποιούν ακόμα περισσότερα. Η αεργία είναι συνήθειά μας, η αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης είναι τρόπος ζωής. Όχι σαν τις προηγούμενε γενιές που άφησαν τα δικά τους φιλοσοφήματα ξεχασμένα, ούτε σαν τις επόμενες που αν δεν αλλάξουμε θα είναι χειρότερες. Οι millennials είναι στο σημάδι της εποχής μας!

_

γράφει η Ζωή Κώτσου