Οι ρόδες του ποδηλάτου της σκορπούσαν τα ξερά καφεπορτοκαλί φύλλα που είχαν πέσει από τα δέντρα. Ο αέρας που φυσούσε ήταν λες και της έδινε μια ώθηση να κινηθεί πιο γρήγορα. Τα μάτια της προσπαθήσουν να μην ανοιγοκλείσουν ούτε στιγμή μπας και της ξεφύγει κάτι από...

απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων "τοβιβλίο".     Το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα κάνοντας κλικ στην εικόνα πιο κάτω Κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες για το Καλλιτεχνικό ημερολόγιο...

Ευχές για το νέο έτος ανταλλάχθηκαν. Τα φώτα του βιβλιοπωλείου έσβησαν.  Η πόρτα κλειδώθηκε και τα ρολά κατέβηκαν για δυο μέρες. Ένας συρτός ήχος ακούστηκε από το υπόγειο. Λες και ήταν καμπανάκια από το κολάρο του Ρούντολφ. Τα φώτα και τα χριστουγεννιάτικα...

"Άμα απλώσω το χέρι θα το φτάσω." "Μα είναι πολύ μακριά!" "Όντως!" ξεφύσηξε. "Και η σκάλα δεν φτάνει μέχρι εκεί. Δεν πειράζει θα πηδήξω." "Πόσο ψηλά μπορείς;" "Ψηλά γιατί; Αφού προς τα κάτω θα πηδήξω." "Και τότε πως θα πιάσεις το φεγγάρι;" Γιατί όλες οι...

Μπορεί οι μύθοι να λένε πως στις 3 το βράδυ εμφανίζονται όλα τα κακά δαιμόνια, ο L.S να έχει πει πως στις 2:36 να είναι «Για τους ποιητές, τους αλκοολικούς και τους μοναχικούς», αλλά γιατί τότε όλα αυτά; Γιατί όχι στις 4, στις 5, στις 6; Γιατί όχι στις 6 και μισή -...

Κλείνεις τα μάτια και προσπαθείς να σου έρθει πάλι στο μυαλό εκείνο το μέρος. Ίσως από τις τόσες πολλές φορές που το σκέφτηκες το έχεις αλλάξει λίγο και φαντάζει ακόμα καλύτερο. Που και που το μπερδεύεις με άλλα, και αναρωτιέσαι τι έχουν ζήσει αυτά. Δεν θέλει...

Τα τρένα συνήθως με έκαναν να αισθάνομαι μοναξιά και λύπη. Βαγόνια ασφυκτικά γεμάτα κόσμο, αδιάφορες φάτσες-δίχως συναίσθημα, και ματιές που χάνονται και θλίβονται. Άλλοι στέκουν ακίνητοι και άλλοι καθισμένοι με σκέψεις που οργιάζουν. Παντού ακούς «το μέσα είναι...